Ο ρυθμός βελτίωσης της τεχνητής νοημοσύνης ήταν τόσο γρήγορος που πολλοί ερευνητές, μεταξύ των οποίων και ο Hassabis, πιστεύουν τώρα ότι η τεχνητή νοημοσύνη σε ανθρώπινο επίπεδο (γνωστή στη βιομηχανία ως Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη ή AGI) θα φτάσει ίσως αυτή τη δεκαετία.
Η δημιουργία AGI θα απαιτήσει τεράστια ποσά υπολογιστικής ισχύος—υποδομή που μόνο λίγοι τεχνολογικοί γίγαντες, ένας από αυτούς η Google, διαθέτουν.
Σε μια συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό TIME ο Ντέμης Χασάμπης ρωτήθηκε: Πώς θα μοιάζει ο κόσμος αν δημιουργήσουμε την AGI.
Απάντησε: Ο λόγος που δούλεψα στην AI και AGI όλη μου τη ζωή είναι επειδή πιστεύω ότι, εάν γίνει σωστά και υπεύθυνα, θα είναι η πιο ωφέλιμη τεχνολογία που εφευρέθηκε ποτέ. Έτσι, τα είδη για τα οποία πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε, σε 10 και πλέον χρόνια από τώρα, θεραπεύουν ενδεχομένως όλες τις ασθένειες με τεχνητή νοημοσύνη και βοηθούν σε πράγματα όπως η ανάπτυξη νέων πηγών ενέργειας, είτε πρόκειται για σύντηξη είτε για βέλτιστες μπαταρίες ή νέα υλικά όπως νέοι υπεραγωγοί. Έτσι, αν προχωρήσουμε 10 χρόνια μπροστά, νομίζω ότι η αισιόδοξη άποψη θα είναι, θα βρισκόμαστε σε αυτόν τον κόσμο της μέγιστης ανθρώπινης άνθησης, ταξιδεύοντας στα αστέρια, με όλες τις τεχνολογίες που θα βοηθήσει η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργηθεί.
Μετά ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να ζωγραφίσει το χειρότερο σενάριο. Εκείνος απάντησε:
Λοιπόν, κοίτα, η χειρότερη περίπτωση, νομίζω, έχει καλυφθεί πολύ στην επιστημονική φαντασία. Νομίζω ότι τα δύο ζητήματα για τα οποία ανησυχώ περισσότερο είναι: η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι αυτή η υπέροχη τεχνολογία εάν χρησιμοποιηθεί με τον σωστό τρόπο, αλλά είναι μια τεχνολογία διπλού σκοπού και θα είναι απίστευτα ισχυρή. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι οι επίδοξοι κακοί μπορούν να επαναχρησιμοποιήσουν αυτή την τεχνολογία για δυνητικά επιβλαβείς σκοπούς. Επομένως, μια μεγάλη πρόκληση που έχουμε ως τομέας και κοινωνία είναι, πώς μπορούμε να επιτρέψουμε την πρόσβαση σε αυτές τις τεχνολογίες στους καλούς να κάνουν καταπληκτικά πράγματα, όπως να θεραπεύσουν τρομερές ασθένειες, ταυτόχρονα με τον περιορισμό της πρόσβασης στις ίδιες τεχνολογίες σε επίδοξους κακούς, είτε πρόκειται για άτομα σε όλα τα έως αδίστακτα έθνη. Αυτό είναι ένα πραγματικά δύσκολο αίνιγμα για να λυθεί.
Το δεύτερο πράγμα είναι ο ίδιος ο κίνδυνος AGI. Ο κίνδυνος λοιπόν από την ίδια την τεχνολογία, καθώς γίνεται πιο αυτόνομη, πιο βασισμένη σε πράκτορες, κάτι που θα συμβεί τα επόμενα χρόνια.
Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να παραμείνουμε υπεύθυνοι για αυτά τα συστήματα, να τα ελέγξουμε, να ερμηνεύσουμε τι κάνουν, να τα κατανοήσουμε, να τοποθετήσουμε τα σωστά προστατευτικά κιγκλιδώματα που δεν μπορούν να κινηθούν από συστήματα πολύ υψηλής ικανότητας που βελτιώνονται μόνα τους;
Είναι επίσης μια εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση. Αυτοί λοιπόν είναι οι δύο κύριοι κίνδυνοι. Αν καταφέρουμε να τα κάνουμε σωστά, τότε νομίζω ότι θα καταλήξουμε σε αυτό το καταπληκτικό μέλλον.
«Αν δεν βάλουμε σωστά πλαίσια ελέγχου», προειδοποιεί, «ενδέχεται να μην καταφέρουμε να ελέγξουμε τις ίδιες τις μηχανές που δημιουργούμε».
Ο Hassabis εκτιμά ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα δώσει υπερδυνάμεις στους ανθρώπους, αναλαμβάνοντας τις βαρετές δουλειές.
Μακροπρόθεσμα όμως, θέτει το βαθύ ερώτημα: «Αν η αφθονία γίνει πραγματικότητα, πώς θα μοιράσουμε δίκαια τα κέρδη και ποιο θα είναι το νόημα της ζωής σε έναν κόσμο όπου η εργασία δεν είναι αναγκαία;»
Αυτό είναι λοιπόν το επόμενο φιλοσοφικό ερώτημα, το οποίο στην πραγματικότητα πιστεύω ότι χρειαζόμαστε μερικούς σπουδαίους νέους φιλοσόφους για να σκεφτούμε σήμερα.
Με πληροφορίες από περιοδικό TIME / photo: pixabay