Μια ομάδα επιστημόνων από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) είπε ότι στροβιλιζόμενες μάζες ύλης, γνωστές ως αρχέγονες μαύρες τρύπες (PBHs), βρίσκονται σε τέτοια απόσταση από το ηλιακό μας σύστημα τουλάχιστον μία φορά τη δεκαετία που προκαλούν διαταραχές σε πλανήτες και φεγγάρια.

Τι ισχυρίζονται επιστήμονες ότι είναι οι αρχέγονες μαύρες τρύπες

Τα PBH, τα οποία δημιουργήθηκαν λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη που συνέβη στο σύμπαν πριν από σχεδόν 12,8 δισεκατομμύρια χρόνια, αναφέρεται ότι είναι τόσο μεγάλα όσο ένα μικρόβιο, αλλά έχουν πυκνότητα παρόμοια με αυτή ενός αστεροειδούς που μπορεί να προκαλέσει την «ταλάντωση» των τροχιών.

Ο ισχυρισμός της ομάδας υποδηλώνει ότι αυτές οι μαύρες τρύπες μπορούν επίσης να αλλάξουν τις αποστάσεις των πλανητών από τον ήλιο ή τη Γη σε μια περίοδο.

Τα PBH προτάθηκαν από τον αστροφυσικό Stephen Hawking και τον διδακτορικό του φοιτητή Bernard Carr. Είχαν προτείνει ότι στις πρώτες στιγμές της Μεγάλης Έκρηξης, οι «άβολες» περιοχές είχαν μια επιπλέον μάζα που είχε δημιουργηθεί στο σύμπαν και τελικά μετατράπηκε σε μαύρες τρύπες μετά την κατάρρευση.

Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη εντοπίσει αρχαίες μαύρες τρύπες στο σύμπαν.

Η νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από τους επιστήμονες βασίζεται στη θεωρία ότι το σύμπαν βρίθει από PBH, πράγμα που σημαίνει ότι τα αντικείμενα θα πρέπει να περάσουν από την κοσμική γειτονιά της Γης.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν πόσο κοντά στον πλανήτη ή το φεγγάρι θα πρέπει να έρθει ένα PBH, στο ηλιακό μας σύστημα, ώστε να μπορεί να αλλάξει την κίνηση.

Μια προσομοίωση χρησιμοποιήθηκε από τη μελέτη που περιελάμβανε και τους οκτώ πλανήτες, περισσότερους από 1,3 εκατομμύρια αστεροειδείς, περίπου 300 πλανήτες δορυφόρους (όπως φεγγάρια) και σχεδόν 4.000 κομήτες. Το μοντέλο περιελάμβανε επίσης PBH.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι τροχιές των πλανητών και των φεγγαριών άλλαζαν κατά πολλά πόδια εάν ένα αντικείμενο, με μάζα αστεροειδούς, απείχε μόλις δύο αστρονομικές μονάδες από τον ήλιο.

(photo: pixabay)