Πριν από δέκα χρόνια, στις 8 Μαρτίου 2014, η πτήση 370 της Malaysian Airlines απογειώθηκε από την Κουάλα Λουμπούρ με προορισμό το Πεκίνο με 239 επιβάτες – και δεν εθεάθη ποτέ ξανά. Μια δεκαετία αργότερα, η μοίρα του αεροπλάνου παραμένει άλυτη και η τραγική εξαφάνισή του έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο συναρπαστικά μυστήρια της αεροπορίας από τότε που εξαφανίστηκε το αεροπλάνο της Αμέλια Έρχαρτ .
Οι ερευνητές επινόησαν ένα νέο σχέδιο για να ανακαλύψουν τα συντρίμμια του εξαφανισμένου συντριμμιού MH370 της Malaysia Airlines , σύμφωνα με το RadarOnline. com .
Μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ πιστεύει ότι τα υποβρύχια σήματα που καταγράφηκαν από έναν υδροακουστικό σταθμό στα ανοιχτά της αυστραλιανής ακτής θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίλυση του μυστηρίου του τι συνέβη στην πτήση 370 και στους 239 επιβάτες και το πλήρωμά της.
Οι ερευνητές έχουν προσφέρει μια νέα μέθοδο για τον εντοπισμό των συντριμμιών της πτήσης 370 , την ανάλυση των υποβρύχιων ηχητικών σημάτων και τη χρήση 10 συντριβών αεροπλάνων σε ανοιχτή θάλασσα και μίας εξαφάνισης υποβρυχίου.
Παρά την εκτεταμένη προσπάθεια έρευνας, τα συντρίμμια της πτήσης 370 δεν εντοπίστηκαν ποτέ.
Σύμφωνα με το Scientific Reports , η ομάδα του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ ανέλυσε «περισσότερες από 100 ώρες» που καταγράφηκαν σε «υδρόφωνα» από ατυχήματα αεροπλάνων ανοιχτής θάλασσας και μια εξαφάνιση υποβρυχίου για να αναπτύξει τη μέθοδό τους.
Όταν συμβαίνουν καταστροφικά ατυχήματα, όπως συντριβή αεροπλάνου σε ανοιχτή θάλασσα, δημιουργούνται «ιδιαίτερες ακουστικές υπογραφές». Αυτές οι «ακουστικές υπογραφές» ταξιδεύουν μέσα στο νερό και καταγράφονται σε τεχνολογία υδροφώνου.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα υποβρύχια ηχητικά σήματα από ελεγχόμενες εκρήξεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό του σημείου της συντριβής.
“Η ανάλυσή μας δείχνει ότι σαφή σήματα πίεσης από προηγούμενες συντριβές αεροσκαφών εντοπίστηκαν σε υδρόφωνα, ακόμη και σε αποστάσεις άνω των 3.000 χλμ. Στην περίπτωση του MH370, οι επίσημες έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το αεροσκάφος πρέπει να συνετρίβη κοντά στο 7ο τόξο – το σημείο στο οποίο η τελευταία επικοινωνία μεταξύ το αεροπλάνο και το INMERSAT συνέβησαν», εξήγησε ο Δρ. Usama Kadri, αναγνώστης στη Σχολή Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ.
«Περαιτέρω ανάλυση και μελλοντική έρευνα είναι επομένως απαραίτητες για την πλήρη κατανόηση των ανιχνευθέντων σημάτων και των συνεπειών τους για την εξαφάνιση του MH370».
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ “συνιστά στις αρχές να διεξάγουν πειράματα πεδίου, συμπεριλαμβανομένων ελεγχόμενων εκρήξεων ή αεροβόλων κατά μήκος του 7ου τόξου, ενώ παρακολουθούν τα σήματα που λαμβάνονται στους γύρω υδροακουστικούς σταθμούς” για να εντοπίσουν τα συντρίμμια.
Εκτός από τη βοήθεια στον εντοπισμό των συντριμμιών του Flight 370, οι ερευνητές πιστεύουν επίσης ότι τα πειράματα πεδίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την περαιτέρω ανάπτυξη υδροακουστικής τεχνολογίας ως μέσο εντοπισμού πιθανών μελλοντικών σημείων συντριβής.
Η τεχνολογία θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό μελλοντικών συντριβών αεροπλάνων ανοιχτής θάλασσας.
«Παρόμοιες ασκήσεις πραγματοποιήθηκαν στην αποστολή έρευνας και διάσωσης για το ARA San Juan, ένα υποβρύχιο που εξαφανίστηκε στα ανοικτά των ακτών της Αργεντινής το 2017. Αυτό μας δείχνει ότι είναι σχετικά απλό και εφικτό και θα μπορούσε να προσφέρει ένα μέσο για τον προσδιορισμό της συνάφειας του σήματος MH370, πριν συνεχίσει με μια άλλη εκτεταμένη αναζήτηση», πρόσθεσε ο Kadri.
“Εάν διαπιστωθεί ότι σχετίζεται, αυτό θα περιόριζε σημαντικά —σχεδόν εντοπίζει— την τοποθεσία του αεροσκάφους. Από την άλλη πλευρά, εάν τα σήματα διαπιστωθεί ότι δεν σχετίζονται, θα υποδείκνυε την ανάγκη για τις αρχές να επανεκτιμήσουν το χρονοδιάγραμμα ή την τοποθεσία που καθορίζουν επίσημες προσπάθειες έρευνας μέχρι σήμερα».
Μάλλον θα ψάχνουν για καιρό ακόμα…!
photo: pixabay
