Μια διεθνής ερευνητική ομάδα ανακάλυψε τώρα ότι δεν είναι μόνο στη μυθοπλασία. Σε μια μελέτη στην οποία συμμετείχαν 111 παιδιά ηλικίας μεταξύ 3 και 6 ετών, οι νέοι έδειξαν ότι προτιμούν να πιστεύουν περισσότερο τα ρομπότ και να είναι πιο δεκτικοί όταν τα ρομπότ έκαναν λάθη.

Ως παιδιά πρέπει να λαμβάνουμε τεράστιο όγκο νέων πληροφοριών καθώς μαθαίνουμε για τον κόσμο και να φιλτράρουμε γεγονότα από τη μυθοπλασία, και οι ερευνητές πίσω από αυτή τη νέα μελέτη ήθελαν να δουν πώς ελήφθησαν πληροφορίες από διαφορετικές πηγές.

«Το ερώτημα τότε γίνεται, πώς επιλέγουν τα παιδιά από ποιον να μάθουν όταν αντιμετωπίζουν αντικρουόμενες μαρτυρίες;». γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε διαφορετικές ομάδες και έδειχναν βίντεο με ρομπότ και ανθρώπους που έβαζαν ετικέτες σε αντικείμενα – ορισμένα αντικείμενα που τα παιδιά θα αναγνώριζαν ήδη, καθώς και νέα αντικείμενα που δεν θα ήξεραν τα ονόματα τους.

Η αξιοπιστία του ανθρώπου και του ρομπότ αποδείχθηκε δίνοντας λανθασμένα ονόματα σε γνωστά αντικείμενα, αποκαλώντας ένα πιάτο κουτάλι για παράδειγμα. Με αυτόν τον τρόπο οι ερευνητές θα μπορούσαν να χειραγωγήσουν την αίσθηση των παιδιών για το ποιον να εμπιστευτούν.

Όπου τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ρομπότ αποδείχτηκαν εξίσου αξιόπιστα, οι νέοι ήταν πιο πιθανό να θέλουν να ρωτήσουν τα ρομπότ τα ονόματα των νέων αντικειμένων και να αποδεχτούν τις ετικέτες τους ως ακριβείς. Επιπλέον, τα παιδιά ήταν πιο πιθανό να προτιμήσουν τα ρομπότ όταν ρωτήθηκαν με ποιον θα μοιράζονταν μυστικά, με ποιον θα ήθελαν να γίνουν φίλοι και ποιους θα ήθελαν να έχουν ως δασκάλους .

«Οι αντιλήψεις των παιδιών για τους πράκτορες που έκαναν λάθος διέφεραν επίσης, έτσι ώστε ένας αναξιόπιστος άνθρωπος επιλέχθηκε να κάνει πράγματα επίτηδες, αλλά όχι ένα αναξιόπιστο ρομπότ», γράφουν οι ερευνητές.

«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η αντίληψη των παιδιών για την αξιοπιστία ενός ρομπότ είναι ξεχωριστή από την αξιολόγησή τους για την επιθυμία του ως εταίρου κοινωνικής αλληλεπίδρασης και του αντιληπτού φορέα του».

Υπήρχαν ατομικές διαφορές στις απαντήσεις: τα μεγαλύτερα παιδιά εμπιστεύονταν περισσότερο τους ανθρώπους από τα μικρότερα παιδιά, αλλά μόνο όταν το ρομπότ αποδείχθηκε αναξιόπιστο σε σύγκριση με τον άνθρωπο. Ωστόσο, συνολικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτά τα παιδιά πίστευαν ότι τα αξιόπιστα ρομπότ ήταν πιο αξιόπιστα από τους αξιόπιστους ανθρώπους.

Ένας τομέας όπου αυτή η έρευνα μπορεί να είναι χρήσιμη είναι η εκπαίδευση, ειδικά σε έναν κόσμο όπου τα παιδιά περιβάλλονται όλο και περισσότερο από την τεχνολογία .

Οι ερευνητές δεν ρώτησαν τίποτα σχετικά με το γιατί αυτά τα παιδιά ένιωσαν ότι τα ρομπότ που συνάντησαν μπορούσαν να τα εμπιστευτούν περισσότερο από τους ανθρώπους. Επιπλέον, οι αλληλεπιδράσεις βίντεο μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν πάντα με ακρίβεια τις αλληλεπιδράσεις στον πραγματικό κόσμο, επομένως απαιτείται μια μελέτη που περιλαμβάνει ζωντανές αλληλεπιδράσεις για να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα.

«Τι ακριβώς πρόκειται για το ρομπότ, που το καθιστά προτιμότερο, παραμένει ανοιχτό ερώτημα», γράφουν οι ερευνητές.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Computers in Human Behavior .

photo: freepik