Σε μια νέα μελέτη, επιστήμονες επισκέφθηκαν το Τσερνόμπιλ για να ερευνήσουν νηματώδη, μικροσκοπικά σκουλήκια με απλή γενετική σύνθεση, τα οποία αναπαράγονται γρήγορα.

Οι ερευνητές συνέλεξαν τα σκουλήκια από δείγματα εδάφους, σάπια φρούτα και άλλα υλικά και εξέτασαν τα τοπικά επίπεδα ακτινοβολίας.

Τα επίπεδα ακτινοβολίας διέφεραν από χαμηλά επίπεδα που θα καταγραφούν στις μεγάλες πόλεις και υψηλά επίπεδα που βρίσκονται στο διάστημα.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες πήγαν τα σκουλήκια πίσω στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης για να τα παγώσουν και να τα μελετήσουν.

Η Δρ Sophia Tintor, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε στην Daily Mail : «Το Τσερνόμπιλ ήταν μια τραγωδία ακατανόητης κλίμακας, αλλά δεν έχουμε ακόμα μεγάλη κατανόηση των επιπτώσεων της καταστροφής στους τοπικούς πληθυσμούς.

«Η ξαφνική περιβαλλοντική μετατόπιση ανέδειξε είδη, ή ακόμα και άτομα μέσα σε ένα είδος, που είναι φυσικά πιο ανθεκτικά στην ιονίζουσα ακτινοβολία»

Από την καταστροφή του 1986, τα ζώα συνέχισαν να ζουν στην περιοχή της Ουκρανίας παρά την επίμονη ακτινοβολία σχεδόν 40 χρόνια μετά.

Ερευνητές έχουν βρει στο παρελθόν ότι τα ζώα που ζουν στη ζώνη αποκλεισμού του Τσερνομπίλ είναι γενετικά διαφορετικά από τα ίδια είδη που βρίσκονται αλλού.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι παρά την υψηλή ακτινοβολία, τα γονιδιώματα των σκουληκιών δεν είχαν υποστεί ζημιά.

Η συναρπαστική ανακάλυψη δεν σημαίνει ότι το Τσερνόμπιλ είναι ασφαλές, αλλά υποδηλώνει ότι τα σκουλήκια είναι ανθεκτικά ζώα που μπορούν να αντέξουν σε ακραίες συνθήκες, αποκάλυψε ο Δρ Τιντόρι.

20 γενετικά διαφορετικά σκουλήκια δοκιμάστηκαν για βλάβη στο DNA τους για να διαπιστωθεί εάν είχαν ασυνήθιστη ικανότητα να προστατεύουν και να επιδιορθώνουν το γενετικό τους υλικό.

Είπε ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι τα ζώα στο Τσερνόμπιλ δεν ήταν απαραίτητα πιο ανεκτικά ή είχαν εξελιχθεί, αλλά ότι οι ανακαλύψεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση της φυσικής παραλλαγής.

Από την εφημερίδα TheIndependent

photo: freepik