Αυτό το εύρημα αποκαλύφθηκε ως μέρος του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (NRRP), το οποίο περιλαμβάνει την ανάπτυξη ενός υποβρύχιου μονοπατιού που επιτρέπει στους επισκέπτες να εξερευνήσουν την τοποθεσία με μοναδικό τρόπο.
Η ανακάλυψη θεωρείται εξαιρετική και μοναδική, ρίχνοντας νέο φως σε ελάχιστα γνωστές πτυχές της καθημερινής ζωής κατά την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (τέλη 10ου αιώνα π.Χ. – αρχές 9ου αιώνα π.Χ.) στην περιοχή της Νότιας Ετρουρίας.
Το αγαλματίδιο, ελάχιστα σκιαγραφημένο και με διακριτικά θηλυκά χαρακτηριστικά, ήταν φτιαγμένο σε κακοψημένο πηλό. Μια εκπληκτική λεπτομέρεια είναι ότι εξακολουθεί να φέρει τα δακτυλικά αποτυπώματα του δημιουργού του, μαζί με την εντύπωση ενός υφασμάτινου σχεδίου κάτω από το στήθος, υποδηλώνοντας ότι η φιγούρα ήταν «ντυμένη» με κάποιο είδος ενδύματος.
Παρουσιάζει χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα που συναντάμε σε άλλα αρχαιολογικά πλαίσια, όπου συχνά συνδέονται με ταφικά είδη. Ωστόσο, η ανακάλυψη αυτού του κομματιού σε μια κατοικημένη περιοχή μέσα σε μια από τις υπό ανασκαφές κατασκευές δείχνει ότι θα μπορούσε να είχε αναθηματική χρήση, που σχετίζεται με κάποιο είδος οικιακής τελετουργίας. Τέτοιες τελετουργίες έχουν τεκμηριωθεί σε μεταγενέστερες περιόδους, υποδηλώνοντας μια συνέχεια πολιτιστικών πρακτικών.
Η ανακάλυψη έγινε από το προσωπικό της Ενάλιας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και ακολούθησε η ανάκτηση και η αρχική επεξεργασία συντήρησης που πραγματοποίησαν οι υποβρύχιοι αναστηλωτές του CSR Restauro Beni Culturali. Η σχολαστική δουλειά αυτών των ειδικών ήταν ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του κομματιού στην αρχική του κατάσταση και για τη λεπτομερή μελέτη του.
Η επιτυχία αυτής της επιχείρησης οφείλεται επίσης στη συνεργασία με τις αρχές επιβολής του νόμου, ιδιαίτερα την καταδυτική ομάδα του Ναυτικού Σταθμού Guardia di Finanza της Civitavecchia και τους Carabinieri Subacquei της Μονάδας της Ρώμης, οι οποίοι παρείχαν ουσιαστική βοήθεια κατά τη διάρκεια της υποβρύχιας εργασίας.
Ο αρχαιολογικός χώρος του Gran Carro di Bolsena είναι διάσημος για το συγκρότημα του Aiola , μια μερικώς εξερευνημένη μνημειακή κατασκευή που παραμένει μυστήριο για τους αρχαιολόγους. Αυτός ο σωρό από πέτρες, χωρίς δομικά συνδετικά, παρουσιάζει ένα κωνικό σχήμα με ελλειπτική βάση και κρύβει ένα ανάχωμα κάτω από τη βραχώδη επιφάνειά του.
Πρόσφατα, έχει προταθεί ότι η Aiola συνδέεται στενά με την παρουσία ιαματικών πηγών, με θερμοκρασίες μεταξύ 30 και 40 βαθμών Κελσίου, υποδηλώνοντας ότι δεν είναι η μόνη δομή του είδους της στη λίμνη.
Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει υλικά από την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, συμπεριλαμβανομένων ξύλινων πασσάλων και κεραμικών θραυσμάτων, ιδιαίτερα στη νοτιοδυτική πλευρά. Η ανακάλυψη βάσης στήλης από τούφα(ποικιλία ασβεστόλιθου) και νομίσματα της εποχής του Κωνσταντίνου μαρτυρεί τη συνεχή χρήση του μέχρι τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους.
Δείτε ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
