Αυτό το έργο παρείχε θεμελιώδεις γνώσεις για την κοινότητα που κατοικούσε σε αυτήν την περιοχή κατά την Εποχή του Σιδήρου.
Βρίσκεται στο όρος Bisenzo, κοντά στη λίμνη Bolsena στην Ιταλία, αυτή η τοποθεσία έχει αποδειχθεί ένα σημαντικό αριστοκρατικό κέντρο που άκμασε κατά την ανατολίτικη και αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος αι. π.Χ.), σε αντίθεση με προηγούμενες θεωρίες που τη θεωρούσαν λιγότερο σημαντικό οικισμό εκείνη την εποχή. .
Η πιο πρόσφατη ερευνητική εκστρατεία, που πραγματοποιήθηκε το 2024, οδήγησε σε μια αξιοσημείωτη αρχαιολογική ανακάλυψη. Κατά τη διάρκεια αυτών των ανασκαφών, οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν μια νεκρόπολη που είχε διαφύγει από τους τυμβωρύχους , κάτι που είναι ασυνήθιστο γεγονός, λαμβάνοντας υπόψη τις ζημιές που προκαλούνται από τέτοιες ενέργειες σε άλλες τοποθεσίες.
Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε αρκετούς τάφους που χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ. έως τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. Μεταξύ αυτού του ταφικού συνόλου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον τράβηξε μια ομάδα τάφων που βρίσκεται σε περιοχή που προστατεύεται από μερικώς διατηρημένο πέτρινο περίβολο. Πιστεύεται ότι αυτοί οι τάφοι ανήκαν σε οικογένεια ευγενών, με βάση την ανακάλυψη μιας μεγάλης πέτρινης σαρκοφάγου και τα πλούσια ταφικά αντικείμενα που τη συνόδευαν, γεγονός που αποτελεί σαφή ένδειξη του σεβασμού και της αφοσίωσης που έτρεφαν τα μέλη της οικογένειας στους προγόνους τους.
Μεταξύ των αντικειμένων που βρέθηκαν έξω από τη σαρκοφάγο, ξεχωρίζει μια χάλκινη situla (τελετουργικό αγγείο), που ανακτήθηκε προσεκτικά και αποκαταστάθηκε από ομάδα συντηρητών. Αυτό το εύρημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό λόγω της κατάστασης συντήρησης και της τελετουργικής του σημασίας, καθώς αυτά τα αγγεία χρησιμοποιούνταν σε υψηλόβαθμες τελετές, ενισχύοντας την υπόθεση ότι τα άτομα που θάφτηκαν εδώ ανήκαν σε ανώτερη κοινωνική τάξη.
Αυτό που κάνει αυτή την ανακάλυψη ιδιαίτερα πολύτιμη είναι η κατάσταση διατήρησης της σαρκοφάγου, ένα εξαιρετικό εύρημα στον τομέα της αρχαιολογίας. Η σαρκοφάγος, φτιαγμένη από πωρόλιθο, βρέθηκε εντελώς σφραγισμένη και μέσα της οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν πλήρως διατηρημένο ανθρώπινο σκελετό. Αυτό αποτελεί μια σπάνια περίπτωση, καθώς οι περιβαλλοντικές συνθήκες συνήθως υποβαθμίζουν τα ανθρώπινα υπολείμματα κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Χάρη σε αυτή τη μοναδική συντήρηση, οι ειδικοί μπορούν τώρα να πραγματοποιήσουν μια σειρά οστεοαρχαιολογικών, ισοτοπικών και αρχαιογονιδιωματικών αναλύσεων στον σκελετό. Αυτές οι δοκιμές θα βοηθήσουν στην αναδόμηση της ατομικής ιστορίας του ατόμου που έχει θαφτεί σε αυτή τη σαρκοφάγο, που πιθανότατα ήταν μια σημαντική φυσιογνωμία στο σχεδιασμό και την κατασκευή της μνημειακής υποδομής που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην περιοχή, η οποία υπογραμμίζει την άνοδο της κοινότητας Bisenzio εκείνη την εποχή.
Η ανακάλυψη αυτών των τάφων, τακτοποιημένων με τρόπο που φαίνεται να υποδηλώνει στενούς οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ των θαμμένων ατόμων, παρέχει νέα στοιχεία για την κοινωνική οργάνωση του Bisenzio. Οι μερικώς επικαλυπτόμενοι τάφοι υποδηλώνουν ότι η καταγωγή και η οικογενειακή ταυτότητα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο οργάνωσης και μνήμης των νεκρών.
Το έργο Bisenzio δεν σχετίζεται μόνο με τα αντικείμενα και τις δομές που ανακαλύφθηκαν αλλά και με τη διεπιστημονική προσέγγιση που χρησιμοποιείται για την ερμηνεία τους. Το έργο περιλαμβάνει αρχαιολόγους, συντηρητές, φυσικούς ανθρωπολόγους, ειδικούς στην αρχαία γενετική και άλλους ειδικούς που, συνεργαζόμενοι, δημιουργούν ένα πιο λεπτομερές πορτρέτο της ζωής και του θανάτου στο Bisenzio.
Αυτές οι έρευνες παρέχουν νέα δεδομένα για το εμπόριο, τις πολιτικές σχέσεις και τις πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ του Bisenzio και άλλων περιοχών της Μεσογείου κατά τον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ. Τα ευρήματα του έργου Bisenzio δείχνουν ότι αυτός ο οικισμός δεν ήταν απομονωμένος, αλλά συμμετείχε ενεργά σε δίκτυα ανταλλαγής μεγάλων αποστάσεων , συμβάλλοντας στην καλύτερη κατανόηση της ανάπτυξης των προ-ρωμαϊκών κοινωνιών στην Ιταλία.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
