Η Musica Universalis, γνωστή και ως Music of the Spheres, που ονομάζεται επίσης μουσική των σφαιρών ή αρμονία των σφαιρών, είναι μια αρχαία φιλοσοφική έννοια που θεωρεί τις αναλογίες στις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων —του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών— ως μορφή μουσικής.
Ο Πυθαγόρας εντόπισε για πρώτη φορά ότι το ύψος μιας μουσικής νότας είναι αντίστροφη αναλογία με το μήκος της χορδής που την παράγει και ότι τα διαστήματα μεταξύ αρμονικών συχνοτήτων ήχου σχηματίζουν απλές αριθμητικές αναλογίες.
Ο Πυθαγόρας πρότεινε ότι ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες εκπέμπουν όλοι το δικό τους μοναδικό βουητό και ότι η ποιότητα της ζωής στη Γη αντανακλά την ένταση των ουράνιων ήχων που είναι φυσικά ανεπαίσθητοι στο ανθρώπινο αυτί.
O Πλάτων περιέγραψε την αστρονομία και τη μουσική ως «αδελφοποιημένες» μελέτες αισθησιακής αναγνώρισης: αστρονομία για τα μάτια, μουσική για τα αυτιά, και οι δύο απαιτούν γνώση αριθμητικών αναλογιών.
Pythagoras once said:
— Classical Aegis (@ClassicalAegis) October 3, 2024
"There is geometry in the humming of the strings, there is music in the spacing of the spheres."
It's literally true. Here’s why… 🧵 pic.twitter.com/33s5Daveei
photo: pixabay
