Οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι εάν ο Captain Chuck Yeager προσπαθούσε να σπάσει το φράγμα του ήχου, αυτός και το αεροπλάνο του θα χωρίζονταν σε μικροσκοπικά κομμάτια, όπως πολλοί είχαν κάνει πριν από αυτόν, ωστόσο τους διέψευσε όλους.

Ο αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Chuck Yeager αψήφησε τους ειδικούς όταν πέταξε ταχύτερα από 1 Mach, την ταχύτητα του ήχου, και έζησε για να πει την ιστορία.

Οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο Chuck Yeager ήταν ατρόμητος και πράγματι ήταν.

Γεννημένος το 1923, οι γονείς του Yeager ήταν αγρότες στο Myra της Δυτικής Βιρτζίνια. Έπαιξε μπάσκετ και ποδόσφαιρο στο γυμνάσιο, αποφοιτώντας το 1941. Εμπνευσμένος από την εμπειρία του σε ένα θερινό στρατόπεδο εκπαίδευσης πολιτών στην Ιντιάνα, κατατάχθηκε στις Πολεμικές Αεροπορίες του Στρατού των ΗΠΑ το φθινόπωρο.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Yeager πήγε στο εξωτερικό για να συμμετάσχει στην πολεμική προσπάθεια στις 23 Νοεμβρίου 1943. Αποδείχθηκε εξαιρετικός πιλότος μαχητικών, σημειώνοντας 11 επίσημες νίκες και ήταν ο πρώτος πιλότος που κατέρριψε πέντε εχθρικά αεροσκάφη σε μια μέρα (“άσσος σε μια μέρα”) στις 12 Οκτωβρίου 1944 και ονομάστηκε ήρωας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, ο Yeager έγινε δοκιμαστικός πιλότος στη σημερινή αεροπορική βάση Edwards.

Ο Yeager επέστρεψε στην πολιτεία με τον βαθμό του λοχαγού στις αρχές του 1945, έχοντας ολοκληρώσει περισσότερες από 60 εναέριες αποστολές κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Ο ίδιος το 1953 αξιοποιήθηκε να πετάξει ένα ρωσικό MiG που είχε πέσει στα χέρια των ΗΠΑ μέσω ενός Βορειοκορεάτη αποστάτη, καθιστώντας τον τον πρώτο Αμερικανό που το έκανε. Εκείνο τον Δεκέμβριο, σημείωσε νέο ρεκόρ ταχύτητας στον αέρα, ξεπερνώντας τα 2 Mach με ένα Bell X-1A για να φτάσει σε ταχύτητα 1.650 μιλίων την ώρα. Για τις προσπάθειές του κλήθηκε για άλλη μια φορά στον Λευκό Οίκο, αυτή τη φορά από τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ, ο οποίος του απένειμε το Harmon International Trophy.

Ο Yeager στάλθηκε στην Ευρώπη το 1954 για να υπηρετήσει ως διοικητής της 417ης Μοίρας Βομβαρδιστικών Μαχητών προτού επιστρέψει στις ΗΠΑ για να επιβλέπει την 1η Μοίρα Ημέρας Μαχητών στην αεροπορική βάση George. Το 1962 επιλέχθηκε ως επικεφαλής της Σχολής Πιλότων Αεροδιαστημικής Έρευνας της Πολεμικής Αεροπορίας για την εκπαίδευση αστροναυτών.

Ο Yeager επέστρεψε στις επιχειρήσεις μάχης το 1966 ως διοικητής της 405ης Πτέρυγας Μάχης με έδρα τις Φιλιππίνες. Αφού κέρδισε προαγωγή σε ταξίαρχο, έγινε αντιδιοικητής της 17ης Πολεμικής Αεροπορίας στη Γερμανία το 1969. Στη συνέχεια, ο Yeager διορίστηκε εκπρόσωπος άμυνας των ΗΠΑ στο Πακιστάν το 1971, και το 1973, την ίδια χρονιά εισήχθη στο National Aviation Hall of Φήμη, ανέλαβε το ρόλο του διευθυντή αεροδιαστημικής ασφάλειας στην αεροπορική βάση Norton στην Καλιφόρνια. Τον Φεβρουάριο του 1975, λίγο μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας πτήσης του ενεργού καθήκοντος, αποσύρθηκε από την Πολεμική Αεροπορία.

Ο Yeager εμφανίστηκε σε περίοπτη θέση στο βιβλίο του Tom Wolfe το 1979 The Right Stuff , το οποίο εξέταζε την ανάπτυξη του διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ, και εμφανίστηκε στην κινηματογραφική μεταφορά του 1983. Ένας πολύ γνωστός υποστηρικτής διασημοτήτων, κυκλοφόρησε δύο αυτοβιογραφίες εκείνη τη δεκαετία. Το 1985 του απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.

Όταν έσπασε το φράγμα του Ήχου

Το 1947, δύο ημέρες πριν από την προγραμματισμένη πτήση ο ίδιος και η σύζυγός του Glennis έπρεπε να πάνε ένα ταξίδι το Σαββατοκύριακο, αλλά εκείνη ένιωσε άρρωστη λόγω της 3ης εγκυμοσύνης της και έτσι έμειναν σπίτι. Μέχρι την Κυριακή, ένιωθε καλύτερα, οπότε πήγαν στον Πάντσο για δείπνο. Μετά το δείπνο, αποφάσισαν να κάνουν ιππασία. Στην επιστροφή, προκαλούσαν ο ένας τον άλλον σε έναν αγώνα, αλλά κάποιος είχε κλείσει την πύλη. Το άλογο του Yeager έκανε αρκετά μεγάλη στροφή καθώς ο Yeager συνέχιζε να πηγαίνει κατευθείαν πάνω από τον φράχτη. Την επόμενη μέρα, μια Δευτέρα, μια μέρα πριν από τη μεγάλη πτήση, είχε σπάσει δύο πλευρά ωστόσο δεν πτοήθηκε καθόλου.

Αποφασισμένος να μην παραγκωνιστεί, δεν πήγε σε γιατρό αλλά ζήτησε από έναν κτηνίατρο σε μια κοντινή πόλη να θεραπεύσει τον τραυματισμό του, λέγοντάς το μόνο στη σύζυγό του και στον συνάδελφό του πιλότο δοκιμών Jack Ridley.

Στις 14 Οκτωβρίου 1947, ο Yeager και το X-1 πέτυχαν 20 δευτερόλεπτα υπερηχητικής πτήσης επιτυγχάνοντας 1,06 Mach, ή 700 μίλια την ώρα, σε υψόμετρο 43.000 ποδιών πάνω από τη λίμνη Rogers Dry στην έρημο της νότιας Καλιφόρνια. «Δεν υπήρχε κανένα τράνταγμα, κανένα σοκ», θυμάται αργότερα. Στο έδαφος, ωστόσο, η μεταβολή της πίεσης που προέκυψε ακουγόταν σαν έκρηξη που αντηχούσε στην έρημο της Καλιφόρνια.

«Βασικά, το X-1 ήταν ένας καθαρός πύραυλος», θυμάται ο Yeager σε μια συνέντευξη του 1997 στη NOVA, το οποίο ονόμασε το Glamorous Glennis, από το όνομα της γυναίκας του.

Ο Yeager υποστήριξε ότι ποτέ δεν ανησυχούσε για το αν κάτι θα πήγαινε τραγικά στραβά ή όχι. «Δεν ήταν δουλειά μου να το σκεφτώ. Ήταν δουλειά μου να πετάξω».

Η είδηση ​​της πτήσης του Yeager που έσπασε ρεκόρ δεν ανακοινώθηκε δημόσια μέχρι τον Ιούνιο του 1948.

Στις 14 Οκτωβρίου 1997, για τον εορτασμό της 50ης επετείου από τη διάσπαση του ηχητικού φράγματος, ο Yeager ανέβηκε στους ουρανούς για να ξεπεράσει το Mach για άλλη μια φορά. Προς θαυμασμό όλων, επανέλαβε αυτό το κατόρθωμα το 2012, σε ηλικία 89 ετών, για να σηματοδοτήσει την 65η επέτειο από εκείνη την ιστορική ημερομηνία.

Ο Yeager ήταν παντρεμένος με την Glennis Yeager από το 1945 μέχρι τον θάνατό της από καρκίνο το 1990. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή στις 7 Δεκεμβρίου 2020.

Η ζωή και τα σπουδαία κατορθώματά του έμειναν στην ιστορία την οποία άλλαξε για πάντα.

photo: pixabay