Όπως γράφει στο άρθρο της που κάνει τον γύρο του κόσμου, οιι ψηφοφόροι φέρουν βαριά ευθύνη σε αυτές τις εκλογές — μία από τις πιο σημαντικές στην ιστορία αυτού του μεγάλου έθνους.
Η επιλογή θα έχει απήχηση για δεκαετίες, αποφασίζοντας ποιο από τα δύο πολύ διαφορετικά μονοπάτια θα ακολουθήσουν οι μελλοντικοί Αμερικανοί.
Ο Ντόναλντ Τραμπ ξεσηκώνεται μετά την απόπειρα δολοφονίας του Ιουλίου: Τώρα η The Post τον υποστηρίζει στην προεδρική κούρσα.
Πρέπει να επιλέξουμε τα εξής:
Ασφαλή σύνορα και λογικό σύστημα μετανάστευσης.
Ασφαλέστερες πόλεις και υποστήριξη του νόμου και της τάξης.
Μια ακμάζουσα οικονομία με χαμηλούς φόρους και χαμηλές ρυθμίσεις για όλους — που τροφοδοτείται από μια ενεργειακή πολιτική που υποστηρίζει και όχι τιμωρεί τη βιομηχανία και τα νοικοκυριά.
Πολιτικές κοινής λογικής που αποκαθιστούν τη δύναμη των γονέων να επιλέγουν αυτό που είναι καλύτερο για τα παιδιά τους όσον αφορά την επιλογή σχολείου, τη χειρουργική επέμβαση φύλου και τους τρανς αθλητές που παίζουν σε γυναικεία αθλήματα.
Μια Αμερική που είναι σεβαστή στην παγκόσμια σκηνή — την οποία φοβούνται οι εχθροί μας και την εμπιστεύονται οι σύμμαχοί μας.
Μόνο ένας υποψήφιος μπορεί να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι θα μας οδηγήσει εκεί.
Ο Ντόναλντ Τραμπ .
Εάν η ιστορία είναι οποιοσδήποτε οδηγός, τα αποτελέσματα των δύο τελευταίων διοικήσεων παρέχουν ένα σαφώς συγκρίσιμο ρεκόρ.
Για να δανειστώ από το περίφημο «Είσαι καλύτερα τώρα από ό,τι ήσουν πριν από τέσσερα χρόνια;» του Ρόναλντ Ρίγκαν: Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να αναρωτηθούν αν ήταν καλύτερα υπό τον Τραμπ ή τον Τζο Μπάιντεν και την Καμάλα Χάρις.
Οι αντίπαλοί του επικεντρώνονται στο πώς η κυβέρνηση του Τραμπ σημαδεύτηκε από μια αδυσώπητη σαπουνόπερα υψηλού δράματος και χάους – πολλά από τα οποία τροφοδότησαν.
Και ναι, πολλοί τον βρίσκουν προσβλητικό – και λέμε αρκετά δίκαιο: Μπορεί να είναι γελοία υπερβολικός.
Αλλά προτού ο COVID προκαλέσει όλεθρο σε ολόκληρο τον κόσμο, τα αποτελέσματα της πρώτης θητείας του Τραμπ ήταν οι μισθοί που αυξήθηκαν σημαντικά ταχύτερα από τον πληθωρισμό, η χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 50 ετών, τα ασφαλή σύνορα και η ειρήνη στο εξωτερικό.
Το 2021, όταν ανέλαβε ο Μπάιντεν-Χάρις, η χώρα πήρε μια σκληρή αριστερή στροφή, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των σχεδόν τεσσάρων ετών, ο πληθωρισμός έχει πνίξει τους Αμερικανούς, εκατομμύρια μετανάστες έχουν περάσει τα σύνορα παράνομα, ορισμένες πόλεις έχουν καταληφθεί από συμμορίες και το έγκλημα, ενώ η ταυτότητα φύλου έχουν προτρέψει τον γείτονα εναντίον του γείτονα.
Ας μην ξεχνάμε ότι επισκιάζοντας όλα αυτά, ο κόσμος βρίσκεται στον γκρεμό ενός εκτεταμένου πολέμου.
Σήμερα, ο Τραμπ επιδεικνύει την ίδια δύναμη και σθένος όπως το 2016, παρά τον άνευ προηγουμένου και επαίσχυντη οπλισμό του δικαστικού συστήματος εναντίον του, τις δύο απόπειρες δολοφονίας και το πολύ γνωστό συνεχές μπαράζ υστερικών επιθέσεων από τα ΜΜΕ εναντίον του.
Εν τω μεταξύ, η Καμάλα Χάρις έχει δικαίως επικριθεί ως μια ελάχιστη πολιτική αθλήτρια επειδή αρνείται να απαντήσει σχεδόν σε οποιαδήποτε ερώτηση σχετικά με τα τελευταία τέσσερα χρόνια ή να αποκαλύψει λεπτομερή μελλοντικά σχέδια πολιτικής.
Αυτό που μπορεί επίσης να είναι εξίσου αληθινό είναι ότι δεν θέλει ο αμερικανικός λαός να γνωρίζει την πλήρη κλίμακα των ριζοσπαστικών της σχεδίων, γιατί θα τους τρόμαζε.
Οι ψηφοφόροι αυτό το φθινόπωρο θα αποφασίσουν εάν το μέλλον της χώρας μας στρέφεται προς την ευημερία, την ασφάλεια, την ελευθερία, τις ευκαιρίες και την καινοτομία.
Ή προσκολλάται στην καταστροφική μεγάλη κυβερνητική μεγαλοπρέπεια, τις σκόπιμα διχαστικές πολιτικές, και τη στασιμότητα.
Ο Τραμπ θέλει να απαλλάξει τις επιχειρήσεις από τους ασφυκτικούς κανονισμούς και να μειώσει τους φόρους για τους εργαζόμενους.
Η Χάρις θα διακινδύνευε να επιδεινώσει τον πληθωρισμό με χρέη ή φόρους που σκοτώνουν τις θέσεις εργασίας.
Ο Τραμπ θέλει να άρει τους περιορισμούς στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου ενισχύοντας την ενεργειακή ανεξαρτησία της Αμερικής και καθιστώντας τον κόσμο λιγότερο εξαρτημένο από τη Ρωσία και το Ιράν που μισούν τη Δύση.
Η Χάρις υποστήριξε τη ριζοσπαστική Πράσινη Νέα Συμφωνία στη Γερουσία, η οποία διοχέτευσε δισεκατομμύρια δολάρια και καυχιόταν για τον πόλεμο της στο «Big Oil» στον ιστότοπο της εκστρατείας της.
Ο Τραμπ αντιμετώπισε το Ιράν σαν τον χορηγό της τρομοκρατίας που είναι – αποχωρώντας από την εικονική συμφωνία για τα πυρηνικά, αυστηροποιώντας τις κυρώσεις και απομακρύνοντας τον ανώτατο διοικητή Κασέμ Σουλεϊμανί.
Το βάρος είναι βαρύ στους ώμους μας αυτόν τον Νοέμβριο.
Αλλά ο Τραμπ και η Χάρις θέλουν να μας οδηγήσουν σε πολύ διαφορετικούς δρόμους – κάνοντας την επιλογή αυστηρή και απλή, αλλά ζωτικής σημασίας.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι η σωστή επιλογή.
Η αντίδραση του Τραμπ ήρθε λίγες ώρες αργότερα με μια ανάρτησ στο Truth Scocial αναφέροντας χαρακτηριστικά: ” ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ NEW YORK POST”.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: epa-epa