Μια γυναίκα δύτρια θυμήθηκε την τρομακτική στιγμή που την ρούφηξε ένα παγόβουνο της Ανταρκτικής και παγιδεύτηκε κάτω από το νερό – αφήνοντάς την να παλεύει για τη ζωή της.
Η Καναδή δύτρια Jill Heinerth έγινε το πρώτο άτομο που εξερεύνησε σπηλιές μέσα σε ένα παγόβουνο στην Ανταρκτική μαζί με τον πρώην σύζυγό της, Paul Heinerth, και τον αείμνηστο χειριστή κάμερας Wes Skiles. Η αποστολή, η οποία παραλίγο να κοστίσει τη ζωή στο πλήρωμα, τους είδε να μάχονται με απρόβλεπτα ρεύματα και χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του 2001.
Στην τελευταία τους κατάδυση, γλίτωσαν ελάχιστα από το θάνατο αφού τους αναρρόφησε ένα παγόβουνο από ένα ισχυρό ρεύμα. Η Τζιλ, τώρα 60 ετών, θυμήθηκε τη φρικτή στιγμή, λέγοντας: «Ήμουν η πρώτη που βούτηξα μέσα σε ένα παγόβουνο, οπότε δεν είχαμε ιδέα τι θα μπορούσαμε να συναντήσουμε».
Γράφοντας στο People , είπε: “Τα κομμάτια πάγου που έσπασαν μπλόκαραν την πόρτα που είχαμε μπει. Βιώσαμε ένα άγριο ρεύμα που μας παρέσυρε στο παγόβουνο,ρίχνοντάς μας στην άλλη πλευρά ενός τεράστιου κομματιού πάγου και μακριά από τη θέα του σκάφους. Η τελευταία κατάδυση μέσα στο παγόβουνο έγινε μάχη για τη ζωή μας όταν ξαφνικά άλλαξαν απροσδόκητα ρεύματα και ήταν σχεδόν αδύνατο να ξεφύγουμε.»
«Γυρίσαμε για να βγούμε έξω και αρχίσαμε να κολυμπάμε, αλλά συνειδητοποίησα ότι η πόρτα στην οποία είχαμε πάει δεν ήταν πια εκεί. Αυτός ο πάγος είτε είχε εισχωρήσει είτε είχε υποχωρήσει από το παγόβουνο και κυριολεκτικά έκλεισε την πρόσβασή μας».
Η δύτρια παραδέχτηκε ότι είχε βουτήξει στην τοποθεσία δύο φορές στο παρελθόν, αλλά ήταν «νευρική» για μια τρίτη προσπάθεια.
Το παγόβουνο δημιουργούσε «περίεργα ρεύματα και ανατροπές» λόγω της διαφοράς πυκνότητας μεταξύ του νερού του παγόβουνου, που είναι γλυκό νερό, και του νερού του ωκεανού, που είναι αλμυρό νερό. “Επομένως, κατά καιρούς, κολυμπούσαμε κοντά στον πάγο και μετά ξαφνικά μας ρουφούσαν προς τα κάτω. Ήταν πραγματικά ένα χαοτικό περιβάλλον”.
Βούτηξε περίπου 40 μέτρα προς τα κάτω «χωρίς να γνωρίζει που ήταν ο πυθμένας της θάλασσας» στην πρώτη της κατάδυση. «Και αυτό είναι πραγματικά στην άκρη του σημείου που θέλαμε να εργαστούμε σε αυτό το πολύ στενό περιβάλλον, επειδή οι βαθιές καταδύσεις απαιτούν περισσότερο χρόνο για να επανέλθουν σιγά σιγά στην επιφάνεια», έγραψε.
Η Τζιλ ομολόγησε ότι θα έπρεπε να είχε συνειδητοποιήσει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά: “Θα έπρεπε να είχα δώσει αμέσως προσοχή γιατί το ρεύμα ήταν ισχυρό και το ρεύμα φέρνει τροφή στα ακίνητα ζώα που ήταν αγκυροβολημένα σφιχτά στον πυθμένα της θάλασσας”.
«Όταν λένε ότι η ζωή σου περνάει μπροστά στα μάτια σου, δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα», είπε. “Κάνεις μερικές πολύ ανόητες σκέψεις. Και μετά λες, “Περίμενε ένα λεπτό. Πρέπει να εστιάσω”.
“Δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ πώς θα βγω από το παγόβουνο. Απλώς σκέφτομαι “Ποιο είναι το επόμενο καλύτερο βήμα προς την επιβίωση”.
Το ρεύμα που αντιμετώπισε η ομάδα ήταν πολύ ισχυρό και ο Χάινερθ έπρεπε να πει στον Σκάιλς να αφαιρέσει τη μεγάλη κάμερα που κρατούσε.
photo: pixabay
