Το εύρημα «μία φορά στη ζωή» έγινε περίπου 37 ναυτικά μίλια από το νησί Chincoteague, κατά τη διάρκεια μιας έρευνας Surfclam και Ocean Quahog, είπε η NOAA Fisheries στο McClatchy News σε ένα email.

Το οστό έχει μήκος 3,35 εκατοστά, ύψος 0,076 εκατοστά και τα δύο εναπομείναντα δόντια του έχουν μήκος περισσότερο από 0,012 εκατοστά, ακόμη και με τις άκρες να λείπουν, σύμφωνα με τον Jonathan Duquette, επικεφαλής επιστήμονα για την έρευνα.

«Ειλικρινά δεν είχα ιδέα για το τι ήταν αυτό. Ο αριθμός των δοντιών, το μέγεθος των δοντιών και μόνο η συνολική πυκνότητα του οστού με έκαναν να νιώσω ότι αυτό ήταν κάτι που χρειαζόταν περαιτέρω έρευνα», είπε ο Duquette σε δελτίο τύπου στις 30 Οκτωβρίου. «Συνέχισα να ψάχνω στο Διαδίκτυο για απολιθώματα της Βιρτζίνια – για να δω αν μπορούσαμε να συνάψουμε κάποια συσχέτιση. Η επιθυμία να αναγνωρίσουμε αυτό το πράγμα είναι που μας ανάγκασε να το κρατήσουμε. Έτσι, το τοποθέτησα στον κεντρικό σταθμό ρολογιών και το κοιτούσα, σχεδόν καθημερινά. Ήξερα ότι έπρεπε να ανακαλύψουμε αυτό το μυστήριο».

Το οστό της γνάθου εκτιμάται ιδιαίτερα από τους ερευνητές, επειδή τα δόντια μπορεί να επιτρέψουν στη σύγχρονη τεχνολογία να εξάγει αρχαίο DNA από τη γνάθο, δήλωσαν αξιωματούχοι.

Το οστό της γνάθου προήλθε σαφώς από κάτι μεγάλο, αλλά δεν ταίριαζε με κανένα γνωστό είδος στην περιοχή. Ήταν πολύ μεγάλο για μια φώκια και πολύ μικρό και περίεργο σχήμα για μια φάλαινα, σημείωσε η NOAA Fisheries. Η Duquette αναζήτησε την τεχνογνωσία του Dr Nick Pyenson, ενός ειδικού στα απολιθώματα θαλάσσιων θηλαστικών και επικεφαλής του Τμήματος Παλαιοβιολογίας του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Smithsonian. Χρειάστηκαν μόλις δευτερόλεπτα για να αναγνωρίσει ο Πίενσον ότι το οστό προέρχεται από ένα πλάσμα της Εποχής των Παγετώνων, είπαν αξιωματούχοι. Συγκεκριμένα, «το δεξί σαγόνι ενός πιθανώς εξαφανισμένου θαλάσσιου ίππου».

«Στο Smithsonian, έχουμε την καλύτερη συλλογή στον κόσμο με οστά θαλάσσιου ίππου της Εποχής των Παγετώνων του Ατλαντικού. Το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής μας συλλέχτηκε κάτω από παρόμοιες συνθήκες», δήλωσε ο Pyenson στην ανακοίνωση. Ο ίππος της Εποχής των Παγετώνων είχε μια σειρά που εκτεινόταν πολύ πιο μακριά από τους σύγχρονους θαλάσσιους ίππους, λένε οι ειδικοί.

Ωστόσο, αυτό που βρήκε η Duquette κατά τη διάρκεια της έρευνας στις αρχές Αυγούστου ήταν μοναδικό. Αυτά τα δύο δόντια μπορεί να επιτρέψουν στους επιστήμονες να «εξάγουν αρχαίο DNA» από το οστό της γνάθου, λένε οι ειδικοί. (Η NOAA Fisheries δώρισε το οστό στο Smithsonian.) “Εάν είμαστε τυχεροί, μπορούμε να ξεκινήσουμε το έργο της τοποθέτησης αυτού του δείγματος έρευνας στη γενεαλογία των θαλάσσιων ίππων και πώς οι θαλάσσιοι ίπποι έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου”, είπε ο Πιένσον.

Η τελευταία Εποχή των Παγετώνων «ξεκίνησε περίπου 2,6 εκατομμύρια χρόνια πριν και διήρκεσε μέχρι πριν από περίπου 11.000 χρόνια», αναφέρει η NOAA. Οι σύγχρονοι θαλάσσιοι θαλάσσιοι ίπποι βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό γύρω από τον Αρκτικό Κύκλο, αλλά οι θαλάσσιοι ίπποι της Εποχής των Παγετώνων είχαν πολύ ευρύτερο γεωγραφικό εύρος που εκτεινόταν μέχρι νότια ως τη Φλόριντα, λένε οι ειδικοί.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay