Ο Αιθιοπικός λύκος — επίσης γνωστός ως κόκκινο τσακάλι, αιθιοπικό τσακάλι, λύκος της Αβησσυνίας, το άλογο τσακάλι, τσακάλι Simien ή η αλεπού Simien — είναι το σπανιότερο είδος άγριου λύκου στον κόσμο.

Το είδος έχει καταχωρηθεί ως Απειλούμενο από την IUCN, λόγω του μικρού αριθμού του. Βρέθηκαν μόνο στα υψίπεδα της Αιθιοπίας και επιβιώνουν λιγότεροι από 500 από αυτούς.

Το κύριο θήραμα αυτού του μεγάλου σαρκοφάγου είναι τα αφρικανικά ποντίκια, αν και τρέφεται επίσης με άλλα είδη αρουραίων και λαγούς και περιστασιακά με χήνες.

Η Δρ Sandra Lai, ερευνήτρια στο Πρόγραμμα Διατήρησης του Αιθιοπικού Λύκου και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και οι συνάδελφοί της παρατήρησαν Αφρικανικούς λύκους που αναζητούσαν ως τροφή το νέκταρ του λουλουδιού Kniphofia foliosa .

« Το Kniphofia foliosa είναι ένα πολυετές βότανο ενδημικό της Αιθιοπίας που βρίσκεται στα βουνά Bale και σε άλλα λιβάδια μεγάλου υψομέτρου, τα οποία φιλοξενούν επίσης τον ενδημικό αφρικανικό λύκο, έναν κορυφαίο θηρευτή», είπαν οι συγγραφείς.

«Τα λουλούδια από το γένος Kniphofia παράγουν μεγάλες ποσότητες νέκταρ, το οποίο προσελκύει μια ποικιλία επικονιαστών πουλιών και εντόμων».

Σύμφωνα με την ομάδα, ορισμένοι λύκοι της Αιθιοπίας επισκέφθηκαν έως και 30 άνθη σε ένα μόνο ταξίδι, με πολλούς λύκους από διαφορετικές αγέλες να εκμεταλλεύονται αυτόν τον πόρο.

Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις κοινωνικής μάθησης, με νεαρούς να μεταφέρονται στα λουλούδια μαζί με ενήλικες. Με αυτόν τον τρόπο, τα ρύγχη των λύκων καλύπτονται από γύρη, την οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να μεταφέρουν από λουλούδι σε λουλούδι καθώς τρέφονται.

Αυτή η νέα συμπεριφορά είναι ίσως η πρώτη γνωστή αλληλεπίδραση φυτού-επικονιαστή που περιλαμβάνει ένα μεγάλο αρπακτικό, καθώς και το μόνο μεγάλο σαρκοβόρο αρπακτικό που έχει παρατηρηθεί ποτέ να τρέφεται με νέκταρ.

«Για πρώτη φορά αντιλήφθηκα το νέκταρ του κόκκινου λουλουδιού της Αιθιοπίας όταν είδα παιδιά βοσκών στα βουνά Bale να γλείφουν τα λουλούδια», είπε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Claudio Sillero, ιδρυτής και διευθυντής του Ethiopian Wolf Conservation Programme.

«Σε ελάχιστο χρόνο, το δοκίμασα κι εγώ – το νέκταρ ήταν ευχάριστα γλυκό».

«Όταν αργότερα είδα τους λύκους να κάνουν το ίδιο, ήξερα ότι απολάμβαναν τον εαυτό τους, αξιοποιώντας αυτή την ασυνήθιστη πηγή ενέργειας».

«Είμαι ενθουσιασμένος που τώρα έχουμε αναφέρει αυτή τη συμπεριφορά ως συνηθισμένη μεταξύ των αφρικανικών λύκων. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν πόσα πρέπει να μάθουμε ακόμη για ένα από τα πιο απειλούμενα σαρκοφάγα στον κόσμο», είπε ο Δρ Λάι.

“Αποδεικνύει επίσης την πολυπλοκότητα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ διαφορετικών ειδών που ζουν στην όμορφη στέγη της Αφρικής.”

photo: pixabay