Οι άνθρωποι που υποτιμούν τους άλλους για να νιώσουν καλύτερα οι ίδιοι, συνήθως έχουν τις παρακάτω 9 ανασφάλειες:

• Ανάγκη για αποδοχή
• Φόβος ευαλωτότητας
• Έλλειψη αυτοεκτίμησης
• Φόβος αποτυχίας
• Ανεπίλυτα τραύματα από το παρελθόν
• Φόβος ότι θα τους επισκιάσουν
• Υπερτονίζουν τα προτερήματά τους
• Ανασφάλεια για την εξωτερική εμφάνιση
• Φόβος εγγύτητας

Ανάγκη για αποδοχή

Μία από τις πιο κοινές ανασφάλειες των ανθρώπων που θέλουν να μειώνουν τους άλλους είναι η ανάγκη του να γίνουν αποδεκτοί.

Το πρόβλημα με την αποδοχή, είναι ότι την επιζητούν συνεχώς από το περιβάλλον τους. Οι άνθρωποι αυτοί, καθώς νιώθουν αόρατοι ή ασήμαντοι, έχουν την ανάγκη να προσβάλλουν τους άλλους, προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή.

Είναι μια ανούσια νίκη, αφού η αληθινή πληρότητα, πηγάζει από την αποδοχή του εαυτού. Αν η αποδοχή εξαρτάται μονίμως από εξωτερικούς παράγοντες, θα συνεχίζει για πάντα αυτός ο φαύλος κύκλος.

Φόβος ευαλωτότητας

Ένας ακόμη φόβος που οδηγεί τους ανθρώπους στην ανάγκη να μειώνουν τους άλλους, είναι αυτός της ευαλωτότητας.

Οι άνθρωποι που έχουν την τάση να σαρκάζουν, να μειώνουν τους άλλους, ειδικά όταν εκείνοι μιλούν για τα όνειρά τους ή εκφράζουν τα συναισθήματά τους, φοβούνται να δείξουν την ευάλωτη πλευρά τους. Εξωτερικά, μπορεί να δείχνουν σκληροί.

Φοβούνται να ανοιχτούν, όπως και το ενδεχόμενο να τους απορρίψουν.

Μειώνουν τους άλλους προκειμένου να τους κρατήσουν σε απόσταση και να μην εκθέσουν τις ανασφάλειές τους.

Η συμπεριφορά αυτή, ουσιαστικά αποτελεί μηχανισμό άμυνας.

Έλλειψη αυτοεκτίμησης

Η αυτοεκτίμηση είναι ο θεμέλιος λίθος της ψυχικής ευημερίας.

Η γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας αντανακλά και τη γνώμη που θα διαμορφώσουμε για τους γύρω μας.

Μελέτες που έχουν γίνει, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι επιρρεπείς σε επιθετικές συμπεριφορές, ζήλεια και αδυναμία αυτοελέγχου.

Όλα τα παραπάνω, οδηγούν στην ανάγκη να μειώνουν τους άλλους, στην προσπάθειά τους να κρύψουν τη δική τους ανασφάλεια.

Φόβος αποτυχίας

Η αποτυχία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Για κάποιους πάλι, ο φόβος της είναι δυσανάλογος. Ο φόβος μετασχηματίζεται σε ανασφάλεια και υποβιβάζουν τους άλλους.

Όσοι φοβούνται την αποτυχία, νιώθουν απειλή με την επιτυχία των άλλων.

Μειώνουν τους άλλους, θέλοντας να νιώσουν πιο ασφαλείς και νικητές μιας ανούσιας σύγκρισης.

Επίσης, μπορεί να έχουν τη συνήθεια να επισημαίνουν τα λάθη ή τα ελαττώματα των άλλων.

Αυτό γίνεται στην προσπάθειά τους να αποσπάσουν την προσοχή από τις δικές τους αδυναμίες.

Ανεπίλυτα τραύματα από το παρελθόν

Η συνήθεια ορισμένων να μειώνουν τους άλλους, συχνά απορρέει από ανεπίλυτα τραύματα του παρελθόντος.

Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει συναισθηματικό πόνο ή εγκατάλειψη, δεν αποκλείεται να αναπτύξουν μηχανισμούς προστασίας αυτού του είδους.

Πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό άμυνας. Υποβιβάζοντας τους άλλους, τους κρατούν σε απόσταση ασφαλείας.

Μπορεί να θέλουν να κάνουν τους άλλους να φαίνονται ασήμαντοι. Πρόκειται για ένα μοτίβο ώστε να έχουν το αίσθημα του ελέγχου ή της κυριαρχίας.

Φόβος ότι θα τους επισκιάσουν

Τα υποτιμητικά λόγια κάποιου μπορεί να προκαλούν ένταση και να σας βάζουν σε μια κατάσταση διαρκούς επιφυλακής.

Ουσιαστικά, οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν να διατηρήσουν το αίσθημα της ανωτερότητάς τους, γιατί φοβούνται μήπως οι άλλοι τους επισκιάσουν.

Η κατάσταση αυτή, απαιτεί μεγάλη υπομονή.

Η αναγνώριση ότι πρόκειται για ανασφαλείς ανθρώπους, θα σας βοηθήσει ώστε να μην παίρνετε τα λόγια τους στα σοβαρά και να καταλάβετε ότι η πηγή της συμπεριφοράς τους, είναι η προσωπική τους ανασφάλεια και ο φόβος.

Υπερτονίζουν τα προτερήματά τους

Παραδόξως, ορισμένοι από τους πιο ανασφαλείς ανθρώπους, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.

Οι άνθρωποι αυτοί, με μεγαλοστομίες και υπερβολές για τον εαυτό τους, προσπαθούν να κρύψουν τα δικά τους ελαττώματα.

Μπορεί να υποβαθμίζουν τους άλλους, σε μία προσπάθεια να φανούν καλύτεροί τους και να κρύψουν τα δικά τους ελαττώματα.

Η συμπεριφορά τους συχνά απορρέει από τον φόβο ότι θα κριθούν ως ανεπαρκείς από τους άλλους.

Ανασφάλεια για την εξωτερική εμφάνιση

Η εξωτερική εμφάνιση είναι ένας βασικός παράγοντας της ανασφάλειας. Οι κοινωνικές προσδοκίες και τα πρότυπα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Οι άνθρωποι που έχουν ανασφάλεια για την εμφάνισή τους, θέλουν να μειώνουν τους άλλους προκειμένου να νιώσουν οι ίδιοι καλύτερα.

Κάνουν στόχο τους την εμφάνιση κάποιου άλλου, σε μία προσπάθεια να μην ασχοληθεί με τα ελαττώματα που οι ίδιοι θεωρούν ότι έχουν.

Φόβος εγγύτητας

Στην καρδιά πολλών ανασφαλειών, βρίσκεται ο βαθύς φόβος της συναισθηματικής εγγύτητας.

Οι άνθρωποι που φοβούνται να έρθουν κοντά με κάποιον, χρησιμοποιούν τις έμμεσες προσβολές ως έναν τρόπο να κρατούν τους άλλους σε απόσταση ασφαλείας.

Μειώνοντας τους άλλους, υψώνουν ένα τείχος προστασίας, και αποφεύγουν την ενδεχόμενη απόρριψη.

Λόγω αυτής της δημιουργίας αυτής της ψευδαίσθησης ανωτερότητας, δημιουργούν ένα αίσθημα ασφάλειας.

Όταν κάποιος μας υποτιμά, είναι λογικό αυτό να μας προκαλεί τον θυμό ή πόνο.

Τα λόγια τους όμως, δεν έχουν να κάνουν με εμάς, αλλά κυρίως, με τις δικές τους ανασφάλειες.

Είτε από φόβο αποτυχίας, ανάγκη για αποδοχή, ή λόγω ανεπίλυτου τραύματος, τα προβλήματα αυτά διαμορφώνουν τις πράξεις των ανθρώπων με ασυνείδητους τρόπους.

Τα παραπάνω δεν δικαιολογούν τη συμπεριφορά τους, όμως μέσα από την κατανόηση των κινήτρων τους.

Την επόμενη φορά που θα καταλάβετε ότι κάποιος προσπαθεί να σας μειώσει, θυμηθείτε: τα λόγια τους είναι αντανάκλαση του δικού τους ψυχισμού. Εκείνη τη στιγμή που θα το διαπιστώσετε αυτό, έχετε τη δύναμη στα χέρια σας.

(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: freepik)