Βγαλμένες από παραμύθι ή την έμπνευση κάποιου καλλιτέχνη, ήταν οι εικόνες στα σοκάκια και τους δρόμους του χωριού. Μετά τις 2 τα ξημερώματα, μέσα στο χιόνι και την παγωνιά, οι παιδικές και νεανικές φωνές ζέσταναν τις καρδιές και άνοιξαν τα σπίτια.
Χωρίστηκαν σε ομάδες, όλα ηλικίας από 6 έως 17 ετών και βγήκαν με τρίγωνα και φαναράκια μέσα στο χιόνι.
Η Ελένη Κασσή, κάτοικος του χωριού, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και όπως είπε, όλα τα σπίτια φωταγωγήθηκαν και περίμεναν τα κάλαντα. Σύμφωνα με την κ. Κασσή, «Τα μεγαλύτερα παιδιά, οι έφηβοι έψαλλαν τα κάλαντα και στη βλάχικη γλώσσα. Τα περιμέναμε να έρθουν με τα τριγωνάκια τους, φώναζαν σε όλα τα σοκάκια. Έφευγε η μια παρέα, έφτανε η άλλη. Από τις 2 το ξημέρωμα μέχρι το πρωί, μας έλεγαν τα κάλαντα. Εμείς, τους δώσαμε χρήματα και φιλέματα, γλυκίσματα. Παλιά οι γυναίκες ζύμωναν κουλούρια που τα έβαζαν στα μάλλινα ταγαράκια που είχαν τότε τα παιδιά».
Καθώς το κρύο είναι τσουχτερό, το κάθε σπίτι άνοιγε την πόρτα για να μπουν τα παιδιά, έστω για λίγο, μέσα στο ζεστό περιβάλλον και μετά να συνεχίσουν.
Από γενιά σε γενιά στο χωριό δίνουν συνέχεια στο έθιμο και τα παιδιά ψάλλουν τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα ξημερώματα.
