Σύμφωνα με δεξιές φωνές στην Ευρώπη, η μεγαλύτερη μάχη για το μέλλον της Ευρώπης θα δοθεί μεταξύ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου —που αποτελείται από τους αρχηγούς των κυβερνήσεων των κρατών μελών— και της Επιτροπής της ΕΕ. Δηλαδή, όπως τονίζεται, θα δοθεί μάχη μεταξύ εθνικών κυβερνήσεων και της μη εκλεγμένης γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Βάσει των εκτιμήσεων πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πήραν το μάθημά τους από τις εκλογές στην ΕΕ και άρχισαν να στρέφονται προς τα δεξιά. Ακόμα και στην Ελλάδα αυτό συμβαίνει σε επίπεδο ρητορικής με την Νέα Δημοκρατία να εκφράζει ανησυχίες σε σχέση με την WOKE ατζέντα. Βέβαια στην Αθήνα η πορεία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αμιγώς δεξιά, όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από ορισμένα λεγόμενα «δεξιά» κόμματα.
Ωστόσο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο η πραγματική δεξιά στροφή κομμάτων και κυβερνήσεων αναγκάζει ακόμα και διεθνιστικές πολιτικές να υποχωρήσουν.
Σύμφωνα με όσα γράφονται, είναι ενδεικτικό ότι παρά την υιοθέτηση του Συμφώνου για την Μετανάστευση λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τις εκλογές –μια εμβληματική πολιτική δέσμη που ήταν στα σκαριά για μια δεκαετία και υποτίθεται ότι ήταν η τελική λύση σε όλα τα μεταναστευτικά προβλήματα της Ευρώπης– το περασμένο φθινόπωρο ξεκίνησε με ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η σύνοδος κορυφής του οποίου απαίτησε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Τα ίδια κράτη μέλη, που συνέβαλαν στην προώθηση του Συμφώνου, άρχισαν ξαφνικά να ζητούν ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων, εξορθολογισμό των απελάσεων και ακόμη και δημιουργία κέντρων απέλασης τρίτων χωρών.
Η Επιτροπή της Προέδρου Ursula Von der Leyen υποσχέθηκε ότι η νέα της «Οδηγία για τις επιστροφές», μια συμπληρωματική νομοθεσία του Συμφώνου, θα ήταν κορυφαία προτεραιότητα της νέας Επιτροπής.
Βέβαια, το πρόβλημα, τονίζεται, είναι ότι οι πραγματικοί δεξιοί εξακολουθούν να ελέγχουν πολύ λίγες έδρες στο Συμβούλιο για να επιτύχουν σύντομα ουσιαστική αλλαγή.
Ωστόσο, αυτό πιθανότατα θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Μεταξύ της ανόδου του Εθνικού Ράλι στην Γαλλία, του AfD στην Γερμανία, του FPÖ στην Αυστρία και πολλών άλλων που έχουν γίνει από τα πιο δημοφιλή κόμματα στις χώρες τους, είναι θέμα χρόνου να υπάρξουν περισσότερες κυριαρχικές δεξιές κυβερνήσεις.
Ως εκ τούτου, βάσει εκτιμήσεων δεν αποκλείεται το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να συνεχίσει να στρέφεται προς τα δεξιά —τόσο με την εκλογή πιο συντηρητικών ηγετών όσο και από κεντροδεξιά κόμματα που προσπαθούν να φανούν πιο δεξιά προκειμένου να διατηρήσουν την εγχώρια σημασία τους—και να συνεχίσει να πιέζει την Επιτροπή για περισσότερες παραχωρήσεις σε βασικά νομοθετικά ζητήματα.
