Μετά το νέο ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις του Washington Group στον Καναδά για την Ελλάδα, διαφαίνεται πως το Βερολίνο δύσκολα θα ικανοποιήσει τελικώς τις απαιτήσεις του ΔΝΤ για «αυτόματη» ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Η Γερμανία θα αναλάβει έτσι τις κρίσιμες αποφάσεις, που αναμένονται πλέον στο τέλος Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου το αργότερο.
Όπως δήλωσε και ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών σε συνενετυξή του στο Έθνος της Κυριακής σε σχέση με τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, «οπωσδήποτε η Γερμανία είναι βασικός παράγοντας αλλά υπάρχει η απόφαση του Eurogroup του Ιουνίου του 2017», αποφεύγοντας πλέον να επικαλεστεί τις πιέσεις του Ταμείου για γενναία ελάφρυνση.
Και αυτό γιατί το ΔΝΤ οδηγείται εκ των πραγμάτων σε ρόλο τεχνικού συμβούλου αντί χρηματοδότη στο ελληνικό Πρόγραμμα –όπως εκτιμά και ο εκπρόσωπος της χώρας μας στο Ταμείο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος.
Παρόλο που ακούγεται σαν ευχάριστη εξέλιξη, δεν σημαίνει όμως ότι το Ταμείο θα σταματήσει να πιέζει πια για επιπλέον μέτρα λιτότητας. Και αυτό γιατί αποδεσμεύεται από την όποια συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Ευρωπαίων δανειστών, και θα μπορεί έτσι να «ανάβει φωτιές» ανεξέλεγκτα, με μηνύματα που θα στέλνει με τις εκθέσεις του σε κυβέρνηση και αγορές, αμφισβητώντας τα ελληνικά πλεονάσματα ή πιέζοντας για περισσότερα μέτρα λιτότητας.
Αν δεν αλλάξει κάτι τις επόμενες μέρες ή ώρες, χωρίς την «υπογραφή» του ΔΝΤ για έξοδο στις αγορές και χωρίς να διαφαίνεται πλέον «αυτόματη» ελάφρυνση του χρέους, δυσκολεύει η έκδοση νέων ομολόγων που σχεδίαζε η κυβέρνηση για το β΄εξάμηνο του 2018 (ένα δεκαετές και ένα επταετές πιθανότατα).
Με δεδομένη και την αβεβαιότητα στην Ιταλία και τον Ευρωπαϊκό Νότο, παρότι ίσως τα χειρότερα απεφεύχθησαν προς το παρόν, ο Έλληνας υπουργός ανέφερε μεν πως «παρακολουθούμε τις εξελίξεις στις αγορές και ο ΟΔΔΗΧ έχει την τεχνογνωσία να μας συμβουλέψει για την κατάλληλη στιγμή», αλλά δεν φαίνεται πως θα υπάρξει τέτοια πριν τον Σεπτέμβριο το νωρίτερο.
Στην πράξη όμως, όπως είπε ο ίδιος, «όπως δεν μπορεί να είσαι ολίγον έγκυος, έτσι δεν μπορεί να είναι και το χρέος ολίγον βιώσιμο», υπονοώντας ότι αν το Βερολίνο θέσει όρους για την ελάφρυνση του χρέους και δεν γίνεται «αυτόματα», τότε και οι ξένοι επενδυτές δεν θα θεωρήσουν το ελληνικό χρέος «βιώσιμο» για να εναποθέσουν στην χώρα μας τα λεφτά τους.
