Η νευροεργονομία είναι η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς κατά την εκτέλεση πραγματικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του χώρου εργασίας. Περιλαμβάνει την καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας ενός ατόμου σε διαφορετικές καταστάσεις ή κατά την ολοκλήρωση ορισμένων εργασιών για τη βελτιστοποίηση της γνωστικής απόδοσης.

Για παράδειγμα, η νευροεργονομία θα μπορούσε να παρακολουθεί τους εργαζόμενους καθώς μαθαίνουν νέο υλικό για να καθορίσει πότε το έχουν κατακτήσει. Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στην παρακολούθηση της κόπωσης σε υπαλλήλους σε ρόλους που απαιτούν τη βέλτιστη επαγρύπνηση και να καθορίσει πότε πρέπει να ξεκουραστούν.

Μέχρι τώρα, η έρευνα στη νευροεργονομική μπορούσε να διεξαχθεί μόνο σε εξαιρετικά ελεγχόμενα κλινικά εργαστηριακά περιβάλλοντα με τη χρήση επεμβατικών διαδικασιών. Αλλά οι πρόοδοι της μηχανικής καθιστούν πλέον δυνατή αυτή τη δουλειά σε πραγματικές ρυθμίσεις με μη επεμβατικές, φορετές συσκευές. Η αγορά αυτής της νευροτεχνολογίας – που ορίζεται ως οποιαδήποτε τεχνολογία που συνδέεται με το νευρικό σύστημα – προβλέπεται να αυξηθεί στα 21 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ έως το 2026 και είναι έτοιμη να διαμορφώσει την καθημερινή ζωή των εργαζομένων για πολλούς κλάδους τα επόμενα χρόνια.

Η νευροτεχνολογία συχνά εστιάζει στο πώς οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν φορητές τεχνολογίες παρακολούθησης εγκεφάλου για να βελτιώσουν τη λειτουργία και την απόδοση του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια των εργασιών. Αλλά η νευροεργονομία θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί για την καλύτερη κατανόηση της ανθρώπινης εμπειρίας στην εργασία και την προσαρμογή των εργασιών και των διαδικασιών στο άτομο και όχι το αντίστροφο.

Καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας

Οι δύο πιο συχνά χρησιμοποιούμενες νευροεργονομικές φορητές συσκευές καταγράφουν την εγκεφαλική δραστηριότητα με διαφορετικούς τρόπους. Η ηλεκτροεγκεφαλογραφία, ή EEG , μετρά τις αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια που είναι προσαρτημένα στο τριχωτό της κεφαλής. Η λειτουργική φασματοσκοπία κοντά στο υπέρυθρο, ή fNIRS , μετρά τις αλλαγές στη μεταβολική δραστηριότητα. Αυτό το κάνει περνώντας υπέρυθρο φως μέσα από το κρανίο για να παρακολουθεί τη ροή του αίματος.

Και οι δύο μέθοδοι μπορούν να παρακολουθούν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε πραγματικό χρόνο καθώς ανταποκρίνεται σε διαφορετικές καταστάσεις, όπως μια εργασία υψηλής πίεσης ή μια δύσκολη εργασία. Για παράδειγμα, μια μελέτη που χρησιμοποίησε το fNIRS για την παρακολούθηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας ατόμων που εμπλέκονται σε μια εργασία παρατεταμένης προσοχής διάρκειας 30 λεπτών είδε σημαντικές διαφορές στον χρόνο αντίδρασης μεταξύ της αρχής και του τέλους της εργασίας. Αυτό μπορεί να είναι κρίσιμο σε ρόλους που σχετίζονται με την ασφάλεια που απαιτεί συνεχή προσοχή, όπως οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και οι αστυνομικοί.

Η νευροεργονομία μελετά επίσης πώς η εγκεφαλική διέγερση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Αυτό περιλαμβάνει τεχνολογίες νευροτροποποίησης όπως η διακρανιακή ηλεκτρική διέγερση ή tES. διακρανιακή μαγνητική διέγερση ή TMS. ή εστιασμένη υπερηχογραφική διέγερση ή FUS. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι η εφαρμογή του tES κατά την εκμάθηση μιας γνωστικής προπόνησης μπορεί να οδηγήσει σε άμεσες βελτιώσεις στην απόδοση που επιμένουν ακόμη και την επόμενη ημέρα. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι το tES μπορεί επίσης να βοηθήσει στη βελτίωση της απόδοσης σε εργασίες που περιλαμβάνουν κινητικές δεξιότητες , με πιθανές εφαρμογές στην εκπαίδευση χειρουργικών δεξιοτήτων, στρατιωτικές εργασίες και αθλητικές επιδόσεις.

Δεοντολογικά ερωτήματα υψηλού κινδύνου

Η χρήση της νευροτεχνολογίας στο χώρο εργασίας έχει παγκόσμιες επιπτώσεις και μεγάλα διακυβεύματα . Οι υποστηρικτές λένε ότι η νευροτεχνολογία μπορεί να ενθαρρύνει την οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση της κοινωνίας. Όσοι είναι κατά της νευροτεχνολογίας προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να τροφοδοτήσει την ανισότητα και να υπονομεύσει τη δημοκρατία, μεταξύ άλλων πιθανών άγνωστων συνεπειών.

Η έναρξη μιας νέας εποχής εξατομικευμένης παρακολούθησης και βελτίωσης του εγκεφάλου θέτει πολλά ηθικά ερωτήματα . Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα απαιτεί από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη — εργαζόμενους, επαγγελματίες υγείας, δικηγόρους, κυβερνητικούς αξιωματούχους, επιστήμονες, ηθικολόγους και άλλους — να τα αντιμετωπίσουν.

Για παράδειγμα, πώς πρέπει να προστατεύονται τα δεδομένα της εγκεφαλικής δραστηριότητας ενός ατόμου; Υπάρχει λόγος να υποπτευόμαστε ότι τα δεδομένα της εγκεφαλικής δραστηριότητας δεν θα καλύπτονται από τον Νόμο Φορητότητας και Υπευθυνότητας Ασφάλισης Υγείας ή HIPAA, επειδή δεν θεωρούνται ιατρικά δεδομένα ή δεδομένα υγείας. Μπορεί να χρειαστούν πρόσθετοι κανονισμοί απορρήτου.

Επιπλέον, έχουν οι εργοδότες το δικαίωμα να απαιτούν από τους εργαζόμενους να συμμορφώνονται με τη χρήση νευροεργονομικών συσκευών; Ο νόμος του 2008 για τη μη διάκριση γενετικών πληροφοριών αποτρέπει τις διακρίσεις εις βάρος των εργαζομένων με βάση τα γενετικά τους δεδομένα. Παρόμοια νομοθεσία θα μπορούσε να βοηθήσει στην προστασία των εργαζομένων που αρνούνται να επιτρέψουν τη συλλογή των πληροφοριών του εγκεφάλου τους από την απόλυση ή την άρνηση ασφάλισης.

Προστασία των εργαζομένων

Τα δεδομένα που συλλέγει η νευροτεχνολογία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με τρόπους που βοηθούν ή βλάπτουν τον εργαζόμενο και η πιθανότητα κατάχρησης είναι σημαντική.

Οι εργοδότες ενδέχεται να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τη νευροτεχνολογία για τη διάγνωση ασθενειών που σχετίζονται με τον εγκέφαλο που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ιατρική θεραπεία αλλά και σε διακρίσεις. Μπορούν επίσης να παρακολουθούν τον τρόπο με τον οποίο μεμονωμένοι εργαζόμενοι ανταποκρίνονται σε διαφορετικές καταστάσεις, συλλέγοντας πληροφορίες για τη συμπεριφορά τους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά την εργασιακή ή την ασφαλιστική τους κατάσταση.

Ακριβώς όπως οι υπολογιστές και το Διαδίκτυο έχουν αλλάξει τη ζωή, οι νευροτεχνολογίες στον χώρο εργασίας θα μπορούσαν να φέρουν ακόμη πιο βαθιές αλλαγές τις επόμενες δεκαετίες. Αυτές οι τεχνολογίες μπορεί να επιτρέψουν την πιο απρόσκοπτη ενοποίηση μεταξύ του εγκεφάλου των εργαζομένων και του εργασιακού τους περιβάλλοντος, ενισχύοντας την παραγωγικότητα και εγείροντας επίσης πολλά νευροηθικά ζητήματα.

Η συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων στη συζήτηση μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι όλοι προστατεύονται και να δημιουργήσουν ασφαλέστερα εργασιακά περιβάλλοντα με στόχο την επίλυση των αυριανών προκλήσεων.

photo: pixabay