Τα διεθνιστικά κόμματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως τα πιο αριστερόστροφα, έχουν αρχίσει και προβληματίζονται έντονα. Όπως σχολιάζεται, τα αριστερά κόμματα στις Βρυξέλλες τρομοκρατούνται ότι το «τείχος» τους εναντίον της Δεξιάς θα καταρρεύσει τελικά εάν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), στο οποίο ηγείται η CDU ακολουθήσει το παράδειγμα του γερμανικού κόμματος σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουτέστιν την πρώτη ψηφοφορία στο γερμανικό κοινοβούλιο για το «μεταναστευτικό», που ψηφίστηκε σε συνεργασία μεταξύ της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Γερμανίας (CDU) και του δεξιού συντηρητικού AfD.
Οι φόβοι της Αριστεράς, όπως τονίζεται, ενισχύονται επίσης από τα κεντροδεξιά κόμματα που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να σχηματίσουν κυβερνητικούς συνασπισμούς με δεξιούς σε χώρες όπως στην Αυστρία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και αλλού. Αν και η διαδικασία μόλις ξεκίνησε, τα πολιτικά τείχη προστασίας της Ευρώπης καταρρέουν σιγά-σιγά, χάρη στους ψηφοφόρους που στρέφονται προς την Δεξιά σε σημαντικούς αριθμούς, υπογραμμίζεται. Επιπλέον η Αριστερά φέρεται να φοβάται ολοένα και περισσότερο πιθανή απώλεια του αφηγήματος ότι οι δεξιοί συντηρητικοί δεν είναι παρά «ακροδεξιοί εξτρεμιστές» που αξίζουν μόνο την απομόνωση. Αυτό γιατί η φωνή των δεξιών δυναμώνει όλο και περισσότεροι και ως εκ τούτου ο κόσμος βλέπει πως δεν είναι ακροδεξιοί, με βάση την έννοια που δίνεται σήμερα στην ακροδεξιά (εθνικοσοσιαλισμός, φασισμός κτλ.). Αυτό κατά πολλούς χαρακτηρίζει ως πολιτική «βόμβα» που είναι έτοιμη να σκάσει, καθώς όσο μιλάνε οι δεξιοί, τόσο ανεβαίνει η δημοτικότητά τους.
Η μεγαλύτερη ανησυχία στις Βρυξέλλες, στην παρούσα φάση, είναι η Πράσινη Συμφωνία, καθώς τα αριστερά και αριστερόστροφα κόμματα φοβούνται μήπως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) κάνει στην Δεξιά παραχωρήσεις αναφορικά με τους λεγόμενους κλιματικούς στόχους. Οι δεξιοί συντηρητικοί (Patriots for Europe, PfE, European Conservatives and Reformists, ECR, and Europe of Sovereign Nations, ESN) έχουν όλοι ενωθεί στο κάλεσμά τους να αναστείλουν και να επαναξιολογήσουν τις πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα.
Μια συζήτηση της τελευταίας στιγμής προστέθηκε στην ατζέντα της ολομέλειας της Τετάρτης από τους Γερμανούς σοσιαλιστές (SPD), με τίτλο «Η συνεργασία μεταξύ συντηρητικών και ακροδεξιών ως απειλή για την ανταγωνιστικότητα στην ΕΕ» και στόχο να διατηρηθεί το ΕΛΚ στο «άρμα» των διεθνιστών και της Αριστεράς. Η στρατηγική φαίνεται για την ώρα να λειτούργησε, όπως εκτιμάται, Αυτό προέκυψε τουλάχιστον από την αντίδραση του Γερμανού κύριου ομιλητή του ΕΛΚ, Daniel Caspary (CDU), ο οποίος έσπευσε να καταγγείλει κάθε μελλοντική συνεργασία με το AfD ή άλλα δεξιά κόμματα στις Βρυξέλλες πριν καν ξεκινήσει πλήρως η συζήτηση.
«Μιλάτε για το τείχος προστασίας, θέλουμε να σβήσουμε την φωτιά πίσω από το τείχος», είπε ο Caspary, εξηγώντας ότι το όλο νόημα της ελαφρώς αλλαγμένης πορείας της κεντροδεξιάς σε σχέση με το «μεταναστευτικό» και το κλίμα είναι να αποτρέψει την περαιτέρω άνοδο των «εξτρεμιστών».
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τους αριστερούς να επικρίνουν το ΕΛΚ για οποιαδήποτε πραγματική ή υποτιθέμενη πρόθεση να επιτρέψουν στους δεξιούς να έχουν λόγο στην ευρωπαϊκή πολιτική.
«Τα ακροδεξιά κόμματα δεν έρχονται στην εξουσία μόνα τους», είπε η Γερμανίδα σοσιαλδημοκράτισα (S&D) Καταρίνα Μπάρλεϊ, προτού στηλιτεύσει τον επικεφαλής της CDU, Φρίντριχ Μερτς, επειδή δεν θυμήθηκε τα μαθήματα του ναζιστικού παρελθόντος της χώρας.
Οι Πράσινοιήταν ακόμα πιο «σκληροί». Η Φινλανδή ευρωβουλευτής Maria Ohisalo, για παράδειγμα, κατηγόρησε την «ακροδεξιά», όπως αποκαλείται η Δεξιά για ρατσισμό και για «ναζιστικούς χαιρετισμούς», επικρίνοντας ουσιαστικά την Κεντροδεξιά πως επιτρέπει όλο αυτό να συμβαίνει.
Ο Αυστριακός Thomas Waitz, επίσης από τους Πράσινους, είπε ότι αυτό που βλέπει σήμερα του θυμίζει «τις πιο σκοτεινές εποχές του περασμένου αιώνα». Ισχυρίστηκε πως τα Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα όπως το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP), επιτρέπουν στην «ακραία δεξιά» να πάρει την εξουσία – παραλείποντας, ωστόσο, το γεγονός ότι το δεξιό Κόμμα Ελευθερίας (FPÖ) κέρδισε τις περσινές εκλογές με μεγάλη διαφορά.
Βέβαια, όπως τονίζεται, οι δεξιά ομάδες της ΕΕ έχουν συνηθίσει να αποκαλούνται με κάθε λογής χαρακτηρισμούς στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. επομένως δεν τους άγγιξε ακριβώς η συζήτηση.
Ο Δανός ευρωβουλευτής, Anders Vistisen, ειρωνεύτηκε:
«Δεν είναι θαυμάσιο το γεγονός ότι τα ίδια κόμματα που έχτισαν το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης με βάση την πολιτική από κομμουνιστές και ακραία πράσινα κόμματα κατηγορούν τώρα την Δεξιά για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ;».
Η Τσέχα ευρωβουλευτής Klara Dostalova (PfE) έδωσε παρόμοιο τόνο:
«Ας εκτιμήσουμε την ειρωνεία της σημερινής συζήτησης… Οι τιμές της ενέργειας εκτοξεύονται αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η συνεργασία των συντηρητικών κομμάτων;».
Ο αντιπρόεδρος του ECR Carlo Fidanza (FdI) ενοχλήθηκε περισσότερο από την «στρέβλωση των λέξεων» της Αριστεράς αποκαλώντας τους κεντροδεξιούς «συντηρητικούς» και τους αληθινούς συντηρητικούς «ακροδεξιούς». «Είναι το ίδιο παλιό παιχνίδι: να χαρακτηρίζεις τους πολιτικούς σου αντιπάλους για να τους δυσφημίσεις και να τους αποκλείσεις από την πολιτική συζήτηση», είπε. Οι πραγματικές απειλές για την ανταγωνιστικότητα του μπλοκ είναι αυτοί που έχτισαν «ένα βουνό γραφειοκρατίας» με καταστροφικές κλιματικές πολιτικές στο επίκεντρο, πρόσθεσε ο Fidanza.
