Το ιστορικό ατμόπλοιο φέρεται να είχε εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια μιας καλοκαιρινής κρουαζιέρας στη λίμνη Superior το 1892, με αποτέλεσμα να πνιγεί ο ιδιοκτήτης και εκατομμυριούχος τιτάνας της ναυτιλίας Peter G. Minch, η νεαρή οικογένειά του και όλοι εκτός από έναν από τους 27 επιβάτες του, ανέφερε η USA Today.

Αυτό το πλοίο παρέμενε ανεξερεύνητο για 132 χρόνια μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, όταν μια ομάδα με την Ιστορική Εταιρεία Ναυαγίων των Μεγάλων Λιμνών ανακάλυψε τα συντρίμμια 183 μέτρα κάτω από την ακτή της άνω χερσονήσου του Μίσιγκαν. Αποκάλυψαν την τελευταία του θέση ανάπαυσης τη Δευτέρα στο ετήσιο Ghost Ships του Wisconsin Underwater Archaeological Association στο Manitowoc.

«Ο τελευταίος τόπος ανάπαυσης του ατμόπλοιου Western Reserve 300′ ανακαλύφθηκε περίπου 60 μίλια βορειοδυτικά του Whitefish Point στη λίμνη Superior», δήλωσε το Μουσείο Ναυαγίου Great Lakes σε δελτίο τύπου στις 10 Μαρτίου, σύμφωνα με την Sun Herald .

Όπως θα ήταν ο Τιτανικός χρόνια αργότερα – με περισσότερους από έναν τρόπους – το Western Reserve ήταν ένα εμβληματικό σκάφος στα τέλη του 19ου αιώνα. Αφού ονομάστηκε «Inland Greyhound» για την ταχύτητά του, το πρωτοποριακό φορτηγό πλοίο ήταν το πρώτο πλοίο που κατασκευάστηκε για τις Μεγάλες Λίμνες ήταν εξ ολοκλήρου από χάλυβα.

Με μήκος 92 μέτρα, αυτό το θαύμα της σύγχρονης μηχανικής δεν ήταν ένα απλό πλοίο – ήταν ένα σύμβολο της αδέσμευτης αισιοδοξίας της Χρυσής Εποχής που κατασκευάστηκε για να «σπάσει τα ρεκόρ φορτίου», ανέφερε η Daily Mail .

Τον Αύγουστο του 1892, ο ιδιοκτήτης καπετάνιος Peter G. Minch και η οικογένειά του ξεκίνησαν μια καλοκαιρινή κρουαζιέρα αναψυχής με το σκάφος – το οποίο θεωρήθηκε επίσης το “ασφαλέστερο πλοίο στον κόσμο” – με σχέδια να ταξιδέψουν μέχρι τη λίμνη Huron και στη Μινεσότα.

«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο Peter Minch θα είχε προβλέψει κάποιο πρόβλημα όταν κάλεσε τη γυναίκα του, τα δύο μικρά παιδιά και την κουνιάδα του με την κόρη της στο Western Reserve για μια καλοκαιρινή κρουαζιέρα στις λίμνες», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της Great Lakes Shipwreck Historical Society, Bruce Lynn. «Απλώς ενισχύει πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι οι Μεγάλες Λίμνες οποιαδήποτε εποχή του χρόνου».

Πράγματι, το μοιραίο ταξίδι προφανώς συνεχίστηκε μέχρι το βράδυ της 30ης Αυγούστου, όταν οι άνεμοι άρχισαν να δυναμώνουν μετά την άφιξη του πληρώματος στον κόλπο Whitefish της λίμνης Superior.
Οι θυελλώδεις άνεμοι ήταν τόσο ισχυροί που το φαινομενικά άφθαρτο ατσάλινο πλαίσιο του ναυτικού σκάφους άρχισε να δημιουργεί ρωγμές.

Η μοίρα του Western Reserve φαινόταν αναπόφευκτη— περίπου 60 μίλια από την ακτή.

Χωρίς άλλη λύση, και οι 27 επιβάτες μπήκαν απελπισμένοι σε δύο σωσίβιες λέμβους – μια ξύλινη και μια ατσάλινη – αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το ατσάλινο σκάφος ανατράπηκε αμέσως με αποτέλεσμα οι επιβαίνοντες να πνιγούν στη λίμνη.

Εν τω μεταξύ, η ξύλινη σωσίβια λέμβος, στην οποία επιβιβάστηκε ο Minch και η οικογένειά του μαζί με τον Harry W. Stewart και ένα άλλο μέλος του πληρώματος, παρασύρθηκε για δέκα ώρες πριν ανατραπεί ένα μίλι από την ακτή. Ο Στιούαρτ ήταν ο μόνος που κατάφερε να σωθεί οπότε μετέφερε τα τραγικά νέα.

«Αν δεν ήταν ο Χάρι Στιούαρτ, πραγματικά δεν θα ξέραμε τι γνωρίζουμε σήμερα για το Western Reserve», είπε ο Lynn.

Η τοποθεσία του ναυαγίου παρέμεινε μυστήριο μέχρι το καλοκαίρι του 2024, όταν, μετά από εξαντλητική διετή αναζήτηση, ο Διευθυντής Ναυτικών Επιχειρήσεων του GLSHS Ντάριλ Έρτελ και ο αδελφός του Νταν ανακάλυψαν τον τάφο του βυθισμένου σκάφους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εντόπισαν μια περίεργη σκιά στο σόναρ πλευρικής σάρωσης Marine Sonic Technology στο ερευνητικό τους σκάφος David Boyd.

Το εύρημα τους επιβεβαιώθηκε από δύο τηλεκατευθυνόμενα υποβρύχια που κατέβηκαν στα βάθη για να αποκαλύψουν τα κατακερματισμένα υπολείμματα του βυθισμένου πλοίου.

«Κάθε ναυάγιο έχει τη δική του ιστορία, αλλά μερικά είναι πολύ πιο τραγικά», είπε.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay