Έχουν περάσει περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες από την πρεμιέρα του « Jesus of Nazareth », της μνημειώδους παραγωγής σε σκηνοθεσία Franco Zeffirelli που κυκλοφόρησε το 1977 και έγινε κλασικό έργο της Μεγάλης Εβδομάδας. Η απεικόνιση του Ιησού από τον Ρόμπερτ Πάουελ σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην καριέρα του και το πρόσωπό του έχει χαραχθεί στη συλλογική μνήμη εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα, στα 80 του χρόνια, ο Βρετανός ηθοποιός μνημονεύεται ακόμα κάθε χρόνο περίπου αυτή την εποχή, όταν η εμβληματική ταινία – διάρκειας άνω των έξι ωρών – μεταδίδεται και πάλι στην τηλεόραση σε πολλές χώρες. Το γαλήνιο βλέμμα του, η ήρεμη φωνή του και η εκφραστική του ερμηνεία συνεχίζουν να συγκινούν νέες γενιές, καθιστώντας τον ως ένα από τα πιο εμβληματικά πρόσωπα που έχουν εκπροσωπήσει τον Ιησού στη μικρή οθόνη.
Εξακολουθεί να τον αναγνωρίζουν στο δρόμο: «Ακόμα και με κοντά μαλλιά, γυαλιά και χωρίς μούσι».
«Δεν μπορώ παρά να εκπλήσσομαι που οι άνθρωποι συνεχίζουν να με σταματούν στους δρόμους σε διάφορα μέρη σε όλο τον κόσμο, ακόμα και με κοντά μαλλιά, γυαλιά και χωρίς μούσι», εξομολογήθηκε ο ηθοποιός σε συνέντευξή του στο BBC, έκπληκτος από το πώς ο χαρακτήρας του συνεχίζει να έχει τέτοιο αντίκτυπο παρά το πέρασμα του χρόνου.
Αν και τα τελευταία χρόνια έχει μείνει μακριά από τον κινηματογράφο —η τελευταία του εμφάνιση ήταν το 2011, ως αφηγητής του ντοκιμαντέρ «The Bible»— η υποκριτική του κληρονομιά παραμένει ανέπαφη.
Ο Robert είχε πει παλαιότερα σε συνέντευξή του: “Υπήρχε μια πτυχή του Χριστιανισμού που πάντα με στενοχωρούσε. Το νόημα του Χριστιανισμού είναι τόσο απλό, αλλά οι αρχές του είναι περίπλοκες. Αυτό με απογοήτευσε. Πριν ξεκινήσω αυτήν την ταινία, δεν είχα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό.
“Τώρα, πιστεύω στον Χριστό και τη θεότητά Του, παρόλο που δεν πηγαίνω απαραίτητα στην εκκλησία. Πριν από τη συμμετοχή μου στο ρόλο, οι γνώσεις μου για τον Χριστό περιορίζονταν σε διδασκαλίες του Κυριακάτικου σχολείου και θρησκευτικές ιστορίες, όλα σε ένα μάλλον ανώριμο επίπεδο. Ήξερα ότι αυτό δεν θα ήταν ποτέ αρκετό για εμένα ως ηθοποιό, για να δουλέψω στην ανάπτυξη ενός χαρακτήρα. Γι’ αυτό διάβασα τη Βίβλο, την οποία προηγουμένως δεν την είχα μελετήσει.
“Ένας ηθοποιός πρέπει να είναι αντικειμενικός όταν ερμηνεύει έναν ρόλο. Ωστόσο, αφού έπαιξα τον Χριστό για όλους αυτούς τους μήνες, θα ήταν δύσκολο να μην πιστέψω πραγματικά σε Αυτόν.” κατέληξε ο Ρόμπερτ.
«Να προσπαθείς να υποδυθείς τον Θεό και να το συνειδητοποιήσεις είναι μια παράκαμψη προς τον νευρικό κλονισμό» δήλωσε στο History Channel.
«Μετά από 9 μήνες γυρισμάτων και αυστηρή δίαιτα για τη σκηνή της Σταύρωσης, άρχισα να βλέπω τον Ιησού με άλλο μάτι – μέσα μου» δήλωσε και πρόσθεσε «Ελπίζω όταν πεθάνω να με θυμούνται ως τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού».
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
