Οι πρόσφατες επιχειρήσεις της Τουρκίας στην επαρχία της Ιντλίμπ στην Συρία, αλλά και στην Δυτική Λιβύη απέναντι στις δυνάμεις του LNA, έχουν καταδείξει κάποιες ενδιαφέρουσες αδυναμίες των συστημάτων αντιαεροπορικής προστασίας που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι σε Συρία και Λιβύη.

Αυτά σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν κάθε μέρα πάνω από το Αιγαίο καταδεικνύουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο αυτό που υποστήριξε πρόσφατα ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος:

• Από την μια τα πανίσχυρα Ελληνικά ‘’φτερά’’
• από την άλλη την ώρα που όταν οι Τουρκικές δυνάμεις καλούνται να αντιμετωπίσουν πέρα από άτακτους αντάρτες οργανωμένο στράτευμα και κυρίως δυνάμεις που διαθέτουν αεροπορία δείχνουν εξαιρετικά ευάλωτες.

Ας δούμε αναλυτικά:

ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ

Στην Συρία, οι Τούρκοι κατά την διάρκεια των μαχών μεταξύ των Ισλαμιστών και του Τουρκικού στρατού ο οποίος υποστήριζε τους πρώτους εναντίων του τακτικού συριακού στρατού, χρησιμοποιήθηκαν αεροσκάφη από τις συριακή και ρωσική αεροπορίες, καθώς επίσης και μη επανδρωμένα αεροχήματα τα οποία οι Τούρκοι αδυνατούσαν να πλήξουν ελλείψει επαρκών αντιαεροπορικών μέσων, μετέφεραν στην περιοχή των συνόρων Τουρκίας – Ιντλίμπ συστοιχίες αεροπορικών HAWK, τα οποία όμως είτε δεν χρησιμοποίησαν είτε αν τα χρησιμοποίησαν δεν είχαν αποτέλεσμα απέναντι στα συριακά κυρίως αεροσκάφη.

Τα ρωσικά αεροσκάφη ήταν στο απυρόβλητο για ευνόητους λόγους. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι οι Τούρκοι παρά το ότι μετέφεραν και συστήματα εγγύς αντιαεροπορικής υποστήριξης εξοπλισμένων με STINGER, δεν σημείωσαν καταρρίψεις κατά συριακών αεροσκαφών. Οι θερμοβολίδες που χρησιμοποιούν τα ρωσικής κατασκευής αεροσκάφη, έχουν αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματικές κατά των IR κεφαλών που χρησιμοποιούν οι STINGER και οι HAWK για να κατευθυνθούν προς τους στόχους τους.

ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ

Στην Λιβύη, η αεροπορική προσβολή που έλαβε χώρα κατά της βάσης της Al Watya, στη Δυτική Λιβύη, κατέδειξε ότι οι HAWK που είχαν ταχθεί να προστατεύουν την αεροπορική βάση χτυπήθηκαν χωρίς να καταφέρουν να εκτοξεύσουν ούτε ένα πύραυλο κατά των εχθρικών αεροσκαφών. Αυτό πιθανότατα συνέβη γιατί χτυπήθηκαν από απόσταση μακρύτερη από την εμβέλεια των πυραύλων των HAWK, αλλά και πιθανότατα γιατί τα αεροσκάφη που πραγματοποίησαν την προσβολή δεν ήταν, κατά κάποιον τρόπο, δυνατό να εντοπιστούν από τα ραντάρ που κατευθύνουν τους πυραύλους του συγκεκριμένου συστήματος.

Η καταστροφή αντιαεροπορικών συστημάτων, τα οποία έχουν μεταφερθεί από αεροπορικές βάσεις στην Μικρά Ασία σε Συρία και Λιβύη, έχουν σαν αποτέλεσμα αυτά τα συστήματα να λείπουν ήδη από το ενοποιημένο τουρκικό αντιαεροπορικό σύστημα, το οποίο προστατεύει τα αεροδρόμια της τουρκικής αεροπορίας.

ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Οι Τούρκοι γνωρίζουν το πρόβλημα, ότι η αντιαεροπορική τους ικανότητα είναι περιορισμένη απέναντι σε αντιπάλους με αεροπορία ικανή σε αποστολές καταστολής αεράμυνας. Ακόμα και οι ίδιοι έχουν δει ότι τα συστήματα εγγύς αντιαεροπορικής προστασίας, όπως τα δικά τους, αλλά και τα ρωσικά PANTSHIR, είναι πρακτικά τυφλά όταν δεν είναι συνδεδεμένα με ραντάρ μακράς εμβέλειας και δεν καλύπτονται τα ίδια από αντιαεροπορικά συστήματα μακρού βεληνεκούς.

Φυσικά ως προς τα PANTSHIR γνωρίζουμε ότι οι αντίπαλοι τους είναι τα οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροχήματα της Τουρκίας τύπου Bayraktar, με τα οποία έχουν πλήξει συνολικά οχτώ συστήματα του τύπου αλλά έχουν απολέσει από το σύστημα γύρω στα τριάντα αεροχήματα.

Αντίθετα, οι Τούρκοι έχουν απολέσει 4-5 συστοιχίες HAWK στη Λιβύη, χωρίς να έχουν ρίξει ούτε πύραυλο κατά επερχόμενου εχθρικού εναέριου στόχου. Για το λόγο αυτό έχουν χρησιμοποιήσει τους αντιαεροπορικούς πυραύλους SM-1R των φρεγατών κλάσης G, για να καταρρίψουν τα οπλισμένα UAV που χρησιμοποιεί ο LNA, τα κινεζικά WING LOONG II. Δείγμα της αδυναμίας των τουρκικών αντιαεροπορικών συστημάτων που έχουν μεταφερθεί στη Λιβύη να εκτελέσουν την αποστολή τους. Ή οι Τούρκοι θα αναγκαστούν να μεταφέρουν ραντάρ μακράς εμβέλειας και αντιαεροπορικά μέσης εμβέλειας στη Λιβύη ή θα αναγκαστούν να μην επανδρώσουν τη βάση της Al Watya όπως σκόπευαν να πράξουν με την μετεγκατάσταση μαχητικών αεροσκαφών F16 και συναφούς εξοπλισμού και επίγειου προσωπικού.

Το έλλειμμα αντιαεροπορικής προστασίας που έχουν οι Τούρκοι είναι και αυτό που τους ώθησε τελικά στην προμήθεια των S-400, τους οποίους όμως ακόμα δεν έχουν εντάξει πλήρως στο οπλοστάσιο τους καθώς δεν έχουν εκτελέσει βολή αποδοχής του συστήματος επειδή ελπίζουν πρακτικά σε εξαπάτηση των αμερικανών ώστε να κρατήσουν το ρωσικό σύστημα και να ξανά-ενταχθούν στο πρόγραμμα των F-35. Εκτός αυτού κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων στη Συρία τον Φεβρουάριο – Μάρτιο που μας πέρασε, ο Ερντογάν είχε ζητήσει επίσημα από τον Αμερικανό πρόεδρο Trump να του διατεθούν αντιαεροπορικές συστοιχίες Patriot PAC – 3, για την κάλυψη των επίγειων τμημάτων που επιχειρούσαν στην Ιντλίμπ. Αυτό ήταν έμμεση αποδοχή ότι η τουρκική αεροπορία δεν διαθέτει ικανά αντιαεροπορικά συστήματα για να καλύψει τον τουρκικό στρατό.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Φρόνιμο θα ήταν η ελληνική πλευρά να παρακολουθήσει από κοντά τις εξελίξεις όχι μόνο γιατί έχουμε με την Τουρκία παρόμοια αντιαεροπορικά συστήματα αλλά και επειδή μας αφορούν άμεσα οι αντιαεροπορικές δυνατότητες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει καταθέσει διαπιστευτήρια ισχύος σε κάθε Συμμαχική άσκηση και συνεκπαίδευση  με πρωτιές ιπτάμενων όπως στο ΤLP αλλά και εκτέλεση των πιο δύσκολων και απαιτητικών σεναρίων μάχης στον αέρα.

Την ώρα που η Τουρκική αεροπορία δείχνει ξεκάθαρα ‘’αναιμική’’ συμπεριφορά με μικρά ξεσπάσματα που περιορίζονται σε προκλήσεις, παραβιάσεις και υπερπτήσεις η HAF φτάνει να προχωρά καθημερινά ακόμα και σε 120-140 απογειώσεις μαχητικών. Και  μάλιστα στις ασκήσεις που πραγματοποιούνται συχνά εμπλέκονται μεγάλα COMAO, σχηματισμοί δηλαδή αποτελούμενοι από πολλά μαχητικά.

Σε αντιδιαστολή, οι γείτονες περιορίζονται σε πτήσεις ζευγών ή τετράδων και σύμφωνα με τις αναλύσεις του Ελληνικού επιτελείου η εικόνα που δείχνουν είναι «φτωχή» εκτελώντας μόνο βασικά σενάρια εκπαίδευσης και σε καμιά περίπτωση δεν πλησιάζουν όσα καταφέρνουν τα Ελληνικά ‘’γεράκια’’.

Οι Τούρκοι στην Λιβύη διαπίστωσαν με τον πλέον σκληρό τρόπο ότι απέναντι σε δυνάμεις που διαθέτουν αεροπορικά μέσα αποδεικνύονται εξαιρετικά ευάλωτοι. Η επιδρομή στην αεροπορική βάση Al Watiyah και η καταστροφή Τουρκικών αντιαεροπορικών πυραύλων Hawk από μαχητικά άγνωστα ακόμα στους Τούρκους κατέδειξε την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν αεροπορικές απειλές.

Και στο Αιγαίο έχουν να αντιμετωπίσουν μια από τις πλέον ισχυρές αεράμυνες στον κόσμο με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να διαθέτουν πέρα από τα πάνοπλα ‘’γεράκια’’ της HAF μια αντιαεροπορική ‘’ομπρέλα’’ η οποία περιλαμβάνει S-300, Patriot, OSA,TORM1 και άλλα σύγχρονα αντιαεροπορικά όπλα.