Κάποτε, η Εκκλησία, το Δικαστικό σύστημα, ο Στρατός και η Αστυνομία, έχαιραν ποσοστών εμπιστοσύνης του κόσμου σε ποσοστά άνω του 90%.

Πρώτα έχασε την εμπιστοσύνη του κόσμου η Αστυνομία. Σταδιακά έχασε την εμπιστοσύνη του κόσμου και η Δικαιοσύνη, αφού τα σκάνδαλα ήταν αρκετά, ενώ το ίδιο το σύστημα χωλαίνει.

Μετά έχασε την εμπιστοσύνη του κόσμου και η Εκκλησία με τις υπερβολές και τις ανοησίες των θρησκόληπτων κολλημένων, που αντικατέστησαν τον Χριστό με την τυπολατρία και άρχισαν να κάνουν καριέρα με ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών, αιρετικών και άστα να πάνε. Ο κορωνοϊός ήταν για την Εκκλησία το κερασάκι στην τούρτα, αφού δέχθηκε σιωπηλά και υπάκουα τα κελεύσματα του κράτους, που με τη σειρά του υπακούει τη ΝΕΑ ΤΑΞΗ του ΟΗΕ και οι ναοί έμειναν άδειοι.

Έμεινε ο Στρατός τώρα, για να έχουν οι άνθρωποι κάτι να εμπιστεύονται, επειδή η ανάγκη αυτή, του να έχουν δηλαδή σε κάποιον εμπιστοσύνη είναι ενδόμυχη σε όλους.

Ξέχασαν κάτι όμως οι άνθρωποι. ότι εμπιστοσύνη πρέπει να έχεις σε κάποιον που δεν θα σε απογοητεύσει ποτέ και κάθε ανθρώπινος οργανισμός, είναι απλά…. ανθρώπινος.

Δεν φταίνε λοιπόν οι από ανθρώπους ιδρυθέντες οργανισμοί που έμειναν οι άνθρωποι χωρίς κάποιον να εμπιστεύονται, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που ξέχασαν Ποιόν πρέπει να εμπιστεύονται!