Το εργοστάσιο βρίσκεται στο Salzgitter, κοντά στο Ανόβερο. Στόχος είναι η βιομηχανοποιημένη ανάκτηση πολύτιμων πρώτων υλών, όπως το λίθιο, το νικέλιο, το μαγγάνιο και το κοβάλτιο, σε μία διαδικασία κλειστού βρόχου μαζί με το αλουμίνιο, τον χαλκό και τα πλαστικά, επιτυγχάνοντας μακροπρόθεσμα ποσοστό ανακύκλωσης πάνω από 90%. Σημειώνεται, ότι ο όρος «κλειστός βρόχος» στην αυτοκινητοβιομηχανία περιγράφει τη συνολική διαδικασία με την οποία μία πρώτη ύλη, αφού χρησιμοποιηθεί σε κάποιο λειτουργικό τμήμα του αυτοκινήτου, μετά το τέλος χρήσης του ανακυκλώνεται και με κατάλληλη επεξεργασία φτάνει και πάλι σε κατάσταση πρώτης ύλης, για να χρησιμοποιηθεί εκ νέου στην παραγωγή. Θεωρητικά, με τον τρόπο αυτό η ίδια πρώτη ύλη μπορεί να χρησιμοποιείται για μακρό χρονικό διάστημα ξανά και ξανά, εξοικονομώντας πολύτιμους φυσικούς πόρους.

Το συγκεκριμένο εργοστάσιο ανακυκλώνει μόνο μπαταρίες και δεν θα χρησιμοποιηθεί για άλλο σκοπό. Έχει αρχικά σχεδιαστεί για να ανακυκλώνει ετησίως έως και 3.600 συστήματα μπαταριών, κάτι που ισοδυναμεί με περίπου 1.500 τόνους. Στο μέλλον και καθώς η διαδικασία θα βελτιστοποιείται, το σύστημα μπορεί να προσαρμοστεί για να διαχειρίζεται μεγαλύτερες ποσότητες.

Υπολογίζεται ότι η εξοικονόμηση ρύπων CO2 στην κατασκευή μιας μπαταρίας χρησιμοποιώντας καθόδους που προέρχονται από ανακυκλωμένο υλικό και «πράσινη» ηλεκτρική ενέργεια, ανέρχεται σε περίπου 1,3 τόνους ανά 62 kWh. Πρόκειται για τεράστιο μέγεθος, που υπογραμμίζει με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη σημασία του εγχειρήματος αλλά και τα οφέλη από τη λειτουργία του νέου εργοστασίου.

photo unsplash