Με τον υδράργυρο να χτυπάει «κόκκινο», η είσοδος μέσα σε ένα αυτοκίνητο που ήταν επί ώρες εκτεθειμένο στον ήλιο και το εσωτερικό του έχει μετατραπεί σε σάουνα είναι από μόνο του μια περιπέτεια!

Οι ζώνες έχουν πυρακτώσει, τα καθίσματα «ζεματάνε» και η επαφή με το τιμόνι που καίει ενέχει κινδύνους ακόμα και για έγκαυμα. Η δυσάρεστη αυτή κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της σωστής χρήσης του κλιματισμού.

Αναμφίβολα, το πρώτο που κάνουμε είναι να ανοίξουμε τα παράθυρα ώστε να φύγει ο θερμός αέρας και στη συνέχεια να θέσουμε σε λειτουργία το σύστημα κλιματισμού, με τη θερμοκρασία αρχικά στο LOW, ταυτόχρονα με την εσωτερική ανακύκλωση αέρα, για ταχύτερη απόδοση.

Αν ακολουθήσουμε τα παραπάνω βήματα, θα έχουμε ετοιμάσει το έδαφος ώστε το εσωτερικό του αυτοκινήτου μας να αποκτήσει γρήγορα μια καλή θερμοκρασία.

Για να επιτευχθεί το τελευταίο, όμως πρέπει να προβούμε σε μια πολύ απλή κίνηση την οποία ξεχνάμε:

Φροντίζουμε να έχουμε τους αεραγωγούς στο ταμπλό στραμμένους προς τα πάνω γιατί ο κρύος αέρας είναι βαρύτερος από τον ζεστό και η τροχιά που θα ακολουθήσει (από πάνω προς τα κάτω) θα συμβάλλει καθοριστικά στην ταχύτερη μείωση της θερμοκρασίας, καθώς και στην επίτευξη ομοιομορφίας.

Στην περίπτωση που στρέφαμε τους αεραγωγούς προς το πρόσωπό μας, θα δροσιζόμασταν μόνο εμείς, και ο κρύος αέρας θα καθυστερούσε να φτάσει στους πίσω επιβάτες, οι οποίοι θα εξακολουθούσαν να δυσανασχετούν.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν έξω ο τόπος… βράζει δεν πρέπει να μετατρέπουμε την καμπίνα σε κατάψυξη, μιας και ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είναι σχεδιασμένος για αιφνίδιες και μεγάλες αλλαγές τη θερμοκρασία.

Καλό είναι να προτιμάμε μια εσωτερική θερμοκρασία μεταξύ 22-24 βαθμών Κελσίου. Επιλέγοντας μια χαμηλότερη θερμοκρασία, κάνουμε αλόγιστη σπατάλη ενέργειας και δεν κερδίζουμε κάτι σε ψύξη.

(Με πληροφορίες από carandmotor. gr / photo: pixabay)