Πριν από δύο χιλιετίες, μια ομάδα ανθρώπων που ήταν εξαιρετικά εξειδικευμένοι στη μεταλλουργία άκμασε κατά μήκος της βόρειας ακτής του Ειρηνικού της Νότιας Αμερικής. Αν και δεν άφησαν γραπτά αρχεία, οι άνθρωποι Tumaco-Tolita (που γράφεται επίσης Tumaco-La Tolita) δημιούργησαν αυτό το χρυσό άγαλμα, ένα σπάνιο παράδειγμα της μορφής τέχνης στην αρχαία Αμερική.
Από την όρθια φιγούρα λείπουν τα πόδια της, που κάποτε ήταν στερεωμένα με χρυσό σύρμα, καθώς και τα αξεσουάρ και τα αντικείμενα που κρατούσε κάποτε στα χέρια της. Μόνο ένα «φανταχτερό στολίδι στη μύτη» παραμένει στη φιγούρα, μια ένδειξη ότι το ειδώλιο κάποτε φορούσε κόμμωση σε τελετουργικές περιστάσεις, σύμφωνα με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, όπου βρίσκεται το άγαλμα.
Το χρυσό ειδώλιο, το οποίο είναι περίπου 22,9 εκατοστά ύψος, κατασκευάστηκε μεταξύ του πρώτου και του τέταρτου αιώνα κοντά στα σημερινά σύνορα της Κολομβίας και του Ισημερινού στην περιοχή δέλτα του ποταμού Cayapas.
Γνωστός στην Κολομβία ως κουλτούρα Tumaco και στον Ισημερινό ως πολιτισμός Tolita, ο πολιτισμός Tumaco-Tolita εμφανίστηκε σε μια περιοχή γεμάτη ποτάμια, βάλτους, δάση και φυσικά κοιτάσματα χρυσού και πλατίνας. Δημιούργησαν μεγάλες πλατείες περικυκλωμένες από χωριά και κατασκεύασαν χωμάτινους τύμβους που ήταν ταυτόχρονα κατοικίες και τύμβοι για την ελίτ, σύμφωνα με τον ερευνητή της Met Hugo Ikehara-Tsukayama . Μεταξύ 200 π.Χ. και 400 μ.Χ., οι Tumaco-Tolita παρήγαγαν μια από τις πιο εκλεπτυσμένες παραδόσεις μεταλλοτεχνίας στην Αμερική και έκαναν εμπόριο με άλλες κοινότητες της περιοχής.
Αυτή η χρυσή φιγούρα μπορεί να αντιπροσωπεύει μια γυναίκα, καθώς ήταν πιο συνηθισμένο να σημειώνεται ένα γλυπτό με θηλές για γυναικεία αγάλματα παρά για ανδρικά αγάλματα, είπε ο Ikehara-Tsukayama. Ωστόσο, οι φούστες ήταν επίσης κοινές στις γυναικείες εικόνες, επομένως η έλλειψη μιας σε αυτό το γλυπτό σημαίνει ότι το φύλο της φιγούρας είναι διφορούμενο.
Το πεπλατυσμένο κεφάλι πιθανότατα αντανακλά την πολιτισμική πρακτική της τροποποίησης του κρανιακού θόλου, η οποία περιλαμβάνει το δέσιμο του κεφαλιού ενός μωρού έτσι ώστε το κρανίο να μεγαλώσει σε διαφορετικό σχήμα. Αυτό το σχήμα του κρανίου μπορεί να σήμαινε ότι το άτομο είχε υψηλή κοινωνική θέση ή σημασία.
Λείψανα ανθρώπινων και ζωικών γλυπτών σε μέταλλο και πηλό έχουν βρεθεί σε όλους τους οικισμούς Tumaco-Tolita και στους τάφους τους, αλλά η ακριβής λειτουργία των γλυπτών είναι άγνωστη.
Το 500 μ.Χ., το ποτάμιο νησί La Tolita και οι γύρω περιοχές του εγκαταλείφθηκαν και οι άνθρωποι Tumaco-Tolita φαίνεται να έχουν διασκορπιστεί, ερημώνοντας σταδιακά την παράκτια περιοχή. Υπάρχουν όμως ιστορικές αποδείξεις ότι τα αντικείμενα Tumaco-Tolita επέζησαν ως κειμήλια μέχρι τον 16ο αιώνα, όταν οι κατακτητές έφτασαν στην περιοχή και έγραψαν για πήλινα και χρυσά ειδώλια, καθώς και για τα ευαίσθητα χρυσά και επιπλατινωμένα κοσμήματα που είδαν τους ιθαγενείς να φορούν.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
Photo: pixabay
