Μια σπάνια και μοναδική πέτρινη σφραγίδα της περιόδου του Πρώτου Ναού με παλαιοεβραϊκή γραφή και μια εικόνα ενός προστατευτικού δαίμονα με φτερά ή τζίνι ανακαλύφθηκε στην Ιερουσαλήμ, ανακοίνωσε την Πέμπτη η Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ.

Η μικρή, μαύρη πέτρινη σφραγίδα είναι «μία από τις πιο όμορφες που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ σε ανασκαφές στην αρχαία Ιερουσαλήμ και εκτελείται στο υψηλότερο καλλιτεχνικό επίπεδο», ανέφεραν στη δήλωση ο Δρ Yuval Baruch και ο Navot Rom, διευθυντές ανασκαφών της IAA.

Η σφραγίδα ανακαλύφθηκε στον Αρχαιολογικό Κήπο Davidson, ακριβώς νότια του Όρους του Ναού στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, κατά τη διάρκεια ανασκαφών που διεξάγονται από κοινού από την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ και το Ίδρυμα Πόλης του Δαβίδ.

Το τεχνούργημα, το οποίο οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι περίπου 2.700 ετών, είναι χαραγμένο με τις λέξεις «LeYehoʼezer ben Hoshʼayahu» — «Για τον Yeho’ezer γιο του Hosh’ayahu» — σε παλαιοεβραϊκή γραφή.

Είναι πιθανό ότι ο ιδιοκτήτης ήταν ανώτερος αξιωματούχος κατά τη διάρκεια του Βασιλείου του Ιούδα και χρησιμοποιούσε τη σφραγίδα για να υπογράψει έγγραφα ή πιστοποιητικά, ανέφερε η IAA.

Η σφραγίδα, η οποία έχει μια τρύπα που τη διατρέχει έτσι ώστε να μπορεί να στερεωθεί σε μια αλυσίδα και να φορεθεί γύρω από το λαιμό, διαθέτει επίσης μια εικόνα μιας φτερωτής φιγούρας, που θεωρείται δαίμονας ή τζίνι, που δείχνει μια ασσυριακή επιρροή.

Η εικόνα «απεικονίζεται σε προφίλ… με φτερά, βαδίζοντας προς τα δεξιά. Η μάλλον δαιμονική φιγούρα έχει μια χαίτη από μακριές μπούκλες που καλύπτουν τον αυχένα του λαιμού και στο κεφάλι της είναι ένα καπέλο ή ένα στέμμα. Η φιγούρα σηκώνει το ένα χέρι προς τα εμπρός, με μια ανοιχτή παλάμη. Ίσως για να προτείνει κάποιο αντικείμενο που κρατά», ανέφερε η IAA.

«Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια και ασυνήθιστη ανακάλυψη. Είναι η πρώτη φορά που ένα φτερωτό «τζίνι» –μια προστατευτική μαγική φιγούρα– έχει βρεθεί στην ισραηλινή και περιφερειακή αρχαιολογία. Οι μορφές των φτερωτών δαιμόνων είναι γνωστές στη Νεοασσυριακή τέχνη του 9ου-7ου αιώνα π.Χ. και θεωρούνταν ένα είδος προστατευτικού δαίμονα», είπε ο Δρ. Filip Vukosavović, ασσυριολόγος και αρχαιολόγος της IAA, για τη φώκια.

Φαίνεται ότι η σφραγίδα περιείχε αρχικά μόνο την εικόνα της φτερωτής φιγούρας και το κείμενο εγγράφηκε αργότερα. Στην αρχή, το αντικείμενο πιθανότατα «φορέθηκε ως φυλαχτό στο λαιμό ενός άνδρα που ονομαζόταν Hoshʼayahu, ο οποίος κατείχε μια ανώτερη θέση στη διοίκηση του Βασιλείου του Ιούδα», ανέφερε η IAA.

Όταν ο Hosh’ayahu πέθανε, ο γιος του Yeho’ezer κληρονόμησε τη σφραγίδα και “πρόσθεσε το όνομά του και το όνομα του πατέρα του και στις δύο πλευρές του δαίμονα”, σε μια προσπάθεια “να οικειοποιηθεί άμεσα στον εαυτό του τις ευεργετικές ιδιότητες που πίστευε ότι ενσάρκωσε το φυλαχτό ως μαγικό αντικείμενο», υπέθεσαν οι αρχαιολόγοι.

Η παλαιοεβραϊκή επιγραφή «έγινε με ατημέλητο τρόπο», σε αντίθεση με την «προσεκτική χάραξη του δαίμονα», υποδεικνύοντας ότι θα μπορούσε να ήταν «ο ίδιος ο Yehoʼezer που χάραξε τα ονόματα στο αντικείμενο», εξήγησε ο καθηγητής Ronny Reich του Πανεπιστημίου της Χάιφα, που συμμετείχε στην έρευνα.

Το όνομα Yeho’ezer εμφανίζεται στη Βίβλο στη «συντετμημένη μορφή του» του Yo’ezer, ενός από τους πολεμιστές του Βασιλιά Δαβίδ που αναφέρεται στα Χρονικά Ι 12:7, σημείωσε η IAA. Επίσης, στον Ιερεμία (43:2), που απεικονίζει γεγονότα που πιστεύεται ότι συνέβησαν την ίδια περίοδο που χρησιμοποιήθηκε η σφραγίδα, εμφανίζεται το όνομα «Azariah ben Hosh’aya». Το “Hosh’aya” είναι η συντομευμένη μορφή του Hosh’ayahu.

Η φτερωτή φιγούρα στη σφραγίδα είναι «σε ένα ξεχωριστό νεο-ασσυριακό στυλ» που είναι «μοναδικό και πολύ σπάνιο στους γλυφικούς ρυθμούς της ύστερης περιόδου του Πρώτου Ναού», είπε ο αρχαιολόγος της IAA Baruch. Αυτό δείχνει την «σαφώς εμφανή» επιρροή της ανερχόμενης Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, «η οποία είχε κατακτήσει ολόκληρη την περιοχή», είπε.

«Ο Ιούδας γενικά, και η Ιερουσαλήμ ειδικότερα εκείνη την εποχή, υπαγόταν στην ηγεμονία της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας και επηρεάστηκε από αυτήν – μια πραγματικότητα που αντικατοπτρίζεται επίσης σε πολιτιστικές και καλλιτεχνικές πτυχές», εξήγησε.

Ο ιδιοκτήτης «διάλεξε έναν δαίμονα για να είναι το διακριτικό της προσωπικής του σφραγίδας», δείχνοντας «ότι ανήκε στο ευρύτερο πολιτιστικό πλαίσιο, ακριβώς όπως οι άνθρωποι σήμερα στο Ισραήλ που βλέπουν τον εαυτό τους ως μέρος της δυτικής κουλτούρας», είπε ο Baruch.

«Όμως μέσα σε αυτό το συναίσθημα, αυτός ο Γιεχοέζερ κράτησε επίσης σταθερά την τοπική του ταυτότητα, και έτσι το όνομά του είναι γραμμένο στην εβραϊκή γραφή και το όνομά του είναι ένα εβραϊκό όνομα, που ανήκει στον πολιτισμό του Ιούδα», πρόσθεσε.

Αυτή η διπλή φύση του αντικειμένου, που περιέχει τόσο ιουδαϊκά όσο και ασσυριακά στοιχεία, δείχνει «την έκταση της επιρροής του ασσυριακού πολιτισμού στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στην Ιερουσαλήμ», κάτι που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο εμφανές λόγω των συνεχιζόμενων ανασκαφών στην Παλιά Πόλη και την Πόλη του Δαβίδ, είπε ο Μπαρούχ.

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

photo: pixabay