Ήταν γραφτό να είναι μια ρομαντική απόδραση για ένα αρραβωνιασμένο ζευγάρι που τελικά είχε ένα τραγικό τέλος.
Κατέληξε να γίνει μια ιστορία τρόμου μόνο ένας από αυτούς θα ζούσε να πει.
Η Ολλανδή χρηματοοικονομική υπάλληλος Annette Herfkens και ο αρραβωνιαστικός της Willem van der Pas ήταν σε μια σύντομη πτήση από την πόλη Ho Chi Minh προς Nha Trang στη νότια ακτή του Βιετνάμ όταν το αεροπλάνο συνετρίβη, σκοτώνοντας όλους εκτός από την Annette.
Το ζευγάρι δεν είχε δει ο ένας τον άλλον για τρεις μήνες – το μεγαλύτερο διάστημα που είχαν χωρίσει στα 13 χρόνια μαζί. Ο Willem είχε πρόσφατα μετακομίσει στο Βιετνάμ για δουλειά στην ING Bank και η Annette, που εργαζόταν στη Μαδρίτη, πήρε άδεια για να τον επισκεφτεί.
Ένα πενθήμερο ταξίδι στο Nha Trang τον Νοέμβριο του 1992, μια έκπληξη που διοργάνωσε ο Willem, ήταν η ευκαιρία τους να επανασυνδεθούν σε έναν τροπικό παράδεισο. Δεν τα κατάφεραν εκεί.
Σε μια νέα συνέντευξη για το podcast του Vice’s Extremes, η Annette περιέγραψε τη στιγμή που έπιασε το χέρι του Willem καθώς το αεροπλάνο κατέβαινε στο δρομολόγιο για Nha Trang και τις οδυνηρές 192 ώρες που πέρασε εγκλωβισμένη στη σκληρή ζούγκλα του Βιετνάμ, ως η μόνη επιζήσασα από τη συντριβή.
Η Annette, τότε 31 ετών, μόλις είχε φτάσει στην πόλη Χο Τσι Μινχ όταν ο 36χρονος Willem, τον οποίο αποκαλούσε Pasje και τον περιέγραψε ως «ο έρωτας της ζωής μου», της αποκάλυψε κάποια νέα.
«Είπε, «αύριο το πρωί στις 7 η ώρα, θα φύγουμε, σου έχω μια έκπληξη», είπε η Ανέτ στο Vice.
Τους είχε κλείσει με την πτήση 474 της Vietnam Airlines προς Nha Trang, μια γραφική παραλιακή πόλη στο νότιο Βιετνάμ στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Το αεροπλάνο τους ήταν ένα 16 ετών σοβιετικής κατασκευής Yakovlev Yak-40 που φαινόταν τόσο παλιό και μικρό στην Annette που δίσταζε να πετάξει. Ο πρόθυμος Βίλεμ την παρότρυνε να επιβιβαστεί.
Η πτήση επρόκειτο να διαρκέσει μόνο μία ώρα. Η Annette ένιωθε ανήσυχη και κλειστοφοβική από την αρχή.
Μετά από 50 λεπτά, καθώς το αεροπλάνο έκανε κρουαζιέρα πάνω από την ορεινή βιετναμέζικη ζούγκλα, έπεσε.
«Ακούστηκε ο ήχος από μοτέρ επιτάχυνσης», είπε η Annette στο Vice.
“Τότε έγινε μια τεράστια πτώση και όλοι άρχισαν να ουρλιάζουν. Κοιταχτήκαμε, εκείνος άπλωσε και άρπαξε το χέρι μου, εγώ άρπαξα το δικό του και μετά όλα έγιναν μαύρα.”
Το αεροπλάνο χτύπησε μερικά δέντρα σε μια κορυφογραμμή κατά την κάθοδο κοντά στο Nha Trang. Έχασε ένα από τα φτερά του και χτύπησε ένα άλλο βουνό, αναποδογυρίζοντας.
Η Annette είπε ότι δεν φορούσε τη ζώνη ασφαλείας της. Αυτό την έκανε να πεταχτεί γύρω από την καμπίνα «σαν ένα μοναχικό κομμάτι σε ένα στεγνωτήριο (ρούχων)» — αλλά μπορεί να σφράγισε την επιβίωσή της.
«Σε εκείνο το αεροπλάνο, όλοι οι άλλοι τραυματίστηκαν κυρίως από αυτή τη ζώνη ασφαλείας, η οποία έκανε τα πλευρά τους να μπουν στους πνεύμονες», είπε.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε η Αννέτα ήταν το βρυχηθμό των μηχανών του αεροπλάνου.
«Το επόμενο πράγμα ήταν ότι ξύπνησα με αυτόν τον απόκοσμο ήχο της ζούγκλας και αυτή τη θορυβώδη σιωπή, πραγματικά», είπε. “Και μετά ένιωσα κάτι βαρύ από πάνω μου. Ήταν μια καρέκλα από πάνω μου με ένα νεκρό”.
Το αεροπλάνο, που μετέφερε 24 επιβάτες και έξι μέλη του πληρώματος, διαλύθηκε μετά από πρόσκρουση.
Η Annette είπε στο Vice ότι έσπρωξε από την καρέκλα με το σώμα δεμένο και στράφηκε στον Willem, ο οποίος ήταν νεκρός.
«Είχε ένα όμορφο χαμόγελο στο πρόσωπό του, αλλά ήταν πραγματικά λευκός», είπε.
«Κοίταξα γύρω μου και είπα, αυτό είναι απίστευτο (αλλά) αυτή είναι η νέα σου πραγματικότητα. Αυτό είναι.
«Βρέθηκα με την κλειστοφοβία μου, ανίκανη να κινηθώ, στη μέση της ζούγκλας, περιτριγυρισμένη από νεκρούς ανθρώπους και χωρίς βοήθεια.
Κάποιοι άλλοι είχαν αρχικά επιζήσει από τη συντριβή: η Annette άκουσε τα μουγκρητά τους καθώς κατέβαινε από τη σπασμένη άτρακτο, από το βουνό και στο έδαφος της ζούγκλας. Είχε 12 κατάγματα στο ισχίο της και δύο στο πόδι της, ένα σπασμένο σαγόνι – μπορούσε να δει το κόκκαλο μέσα από την πληγή στο πηγούνι της – και έναν πνεύμονα που κατέρρευσε.
Έγινε φίλη με έναν τραυματισμένο βιετναμέζο επιχειρηματία που σύντομα πέθανε και τελικά συνειδητοποίησε ότι όλα σταμάτησαν – όλοι οι άλλοι ήταν νεκροί και ήταν μόνη στη ζούγκλα.
Θα χρειάζονταν οι διασώστες οκτώ μέρες για να την βρουν.
Εκείνες τις οκτώ ημέρες η Annette χρησιμοποίησε τεχνικές αναπνοής γιόγκα για να αντιμετωπίσει τον κατεστραμμένο πνεύμονά της. Έφτιαξε κύπελλα από μονωτικό υλικό στα φτερά του αεροπλάνου για να πιάσει το νερό της βροχής για να πιει. Αυτό ήταν το μόνο από το οποίο επέζησε.
Θυμήθηκε ότι κοίταξε τον νεκρό επιχειρηματία κάποια στιγμή και σκεφτόταν τη διάσημη ιστορία των επιζώντων από το δυστύχημα στις Άνδεις που αναγκάστηκαν να φάνε θύματα το 1972.
«Σκέφτηκα, δεν υπάρχει τρόπος – δεν υπάρχει τρόπος – θα σε φάω», είπε.
Οι μέρες πέρασαν και μια βαριά τραυματισμένη Annette παρέμεινε στο ίδιο σημείο κοντά στην άτρακτο. Τα νεφρά της άρχισαν να αποτυγχάνουν και άρχισε η γάγγραινα. Την έκτη μέρα πίστευε ότι πέθαινε.
«Είχα αυτή την όμορφη εμπειρία κοντά στον θάνατο και ήμουν πολύ χαρούμενη που πήγαινα», είπε.
Διαλογίστηκε την ομορφιά της ζούγκλας και εργάστηκε σκληρά για να μην σκεφτεί τον Willem, σε περίπτωση που έκλαιγε, κάτι που θα την έκανε αδύναμη. Έδωσε στον εαυτό της προθεσμία για να μείνει στο ίδιο σημείο – αν δεν ερχόταν κανείς μέχρι τότε, θα έπρεπε να ψάξει για φαγητό.
Πριν χρειαστεί, την όγδοη μέρα, πέρασε ένας τοπικός αστυνομικός.
«Πρώτα σκέφτηκε ότι ήμουν φάντασμα – δεν είχε ξαναδεί λευκή γυναίκα – σήμανε συναγερμό», είπε στη New York Post το 2016.
“Την επόμενη μέρα με έσωσαν μια ομάδα Βιετναμέζων εργατών. Μου έδειξαν μια λίστα επιβατών από την πτήση και υπέδειξα το όνομά μου. Είχαν τσάντες με σώματα μαζί τους, νομίζοντας ότι κανείς δεν θα μπορούσε να ζήσει.”
Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Σιγκαπούρης όπου άρχισε να αναρρώνει από τα σωματικά της τραύματα.
«Ψυχολογικά, ωστόσο, ήταν δύσκολο», είπε στην Post.
“Ο Pasje και εγώ ήμασταν μαζί για 13 χρόνια, οπότε ένιωθα σαν να ήμουν χήρα. Παρευρέθηκα στην κηδεία του στις 10 Δεκεμβρίου 1992, στην Μπρέντα της Ολλανδίας. Έφτασα στην εκκλησία με φορείο, ένιωθα περίεργα – σαν μια νύφη στον διάδρομο για να συναντήσει τον γαμπρό της στο φέρετρό του».
Η Annette συνέχισε να εργάζεται στα οικονομικά και αργότερα παντρεύτηκε, έχοντας δύο παιδιά με τον πρώην πλέον σύζυγό της. Το 2016 έγραψε ένα βιβλίο για τη συντριβή με τίτλο Turbulence: A True Story of Survival.
Επισκέφτηκε ξανά το σημείο της συντριβής στο Βιετνάμ το 2006.
«Αγωνίστηκα στο βουνό, όπου έκανα ειρήνη με τον Pasje και τη μνήμη του», είπε στην Post.
Η αιτία της συντριβής δεν έχει εξακριβωθεί ποτέ.
photo: pixabay
