Το όνομα του σπηλαίου μπορεί να ειπωθεί ότι είναι λάθος ονομασία, καθώς τα κρανία στην πραγματικότητα δεν λάμπουν από μόνα τους. Αντίθετα, οι σωροί των ανθρώπινων οστών στην επιφάνεια του σπηλαίου επικαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων από ένα στρώμα κρυστάλλων ασβεστίου. Αυτοί οι κρύσταλλοι αντανακλούν το φως, δίνοντας έτσι στα οστά μια λαμπερή εμφάνιση.
Η ύπαρξη του σπηλαίου Talgua λέγεται ότι ήταν γνωστή στους ντόπιους εδώ και γενιές. Ωστόσο, η περιοχή όπου βρέθηκαν τα «λαμπερά κρανία» φαίνεται ότι δεν ήταν γνωστή από τον έξω κόσμο. Η γνώση της ύπαρξής του στη σύγχρονη εποχή μπορεί να χρονολογείται μόνο από το 1994.
Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, τέσσερις νεαροί άνδρες, δύο από την Ονδούρα και δύο Αμερικανοί, επισκέφτηκαν το σπήλαιο Talgua . Ενώ εξερευνούσαν το σπήλαιο, συνάντησαν ένα άνοιγμα και αποφάσισαν να το ερευνήσουν περαιτέρω. Ένας από τους άντρες επέστρεψε στην πόλη για να πάρει μια ψηλή σκάλα. Οι άνδρες τράβηξαν μερικές φωτογραφίες, έφυγαν από την αίθουσα ανενόχλητοι και ανέφεραν την ανακάλυψή τους στον George Hasemann, διευθυντή αρχαιολογίας στο Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Ονδούρας στην Tegucigalpa, την πρωτεύουσα της Ονδούρας.
Με βάση τις αρχαιολογικές έρευνες που έγιναν στον χώρο, διαπιστώθηκε ότι ο θάλαμος χρησιμοποιήθηκε από προκολομβιανή κουλτούρα. Ενώ οι Μάγια είναι αναμφισβήτητα ο πιο γνωστός προκολομβιανός πολιτισμός που κατείχε την περιοχή, καθορίστηκε ότι οι άνθρωποι που είχαν χρησιμοποιήσει το σπήλαιο δεν ήταν Μάγια. Ωστόσο, είναι άγνωστο σε ποιον πολιτισμό εκτός των Μάγια ανήκαν αυτοί οι άνθρωποι.
Ταφές στο σπήλαιο Talgua
Το κύριο χαρακτηριστικό του σπηλαίου μπορούμε να πούμε ότι είναι τα οστά. Έχει αναφερθεί ότι ανακαλύφθηκαν 23 κοιτάσματα στο σπήλαιο Talgua, σχεδόν όλα από τα οποία περιείχαν τα λείψανα περισσότερων του ενός ατόμων. Το σπήλαιο ονομάστηκε οστεοφυλάκιο και χρησιμοποιήθηκε ως χώρος για δευτερεύουσες ταφές. Παρεμπιπτόντως, στοιχεία για χρήση σπηλαίων ως οστεοφυλάκια έχουν βρεθεί και σε άλλα μέρη της περιοχής. Έχει προταθεί ότι τα οστά των νεκρών ήταν συσκευασμένα σε υφασμάτινο υλικό πριν μεταφερθούν από τον κύριο χώρο ταφής σε αυτό το σπήλαιο. Επιπλέον, εικάζεται ότι αυτά τα λείψανα εισήχθησαν μέσω μιας εισόδου που έκτοτε έχει χαθεί.
Αρχικά, εικάστηκε ότι οι ταφές στο σπήλαιο Talgua έγιναν κάποια στιγμή μεταξύ 300 π.Χ. και 500 μ.Χ. Η χρονολόγηση δειγμάτων τέφρας και θραυσμάτων οστών με ραδιενεργό άνθρακα αποκάλυψε ότι αυτές οι εκτιμήσεις ήταν πολύ άστοχες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το σπήλαιο ήταν σε χρήση κάποια στιγμή μεταξύ 1400 π.Χ. και 800 π.Χ., χρονολογίες που είναι πολύ παλαιότερες από ό,τι είχαν αρχικά σκεφτεί οι ερευνητές.
Επαναξιολόγηση της Ιστορίας της Ονδούρας
Ενώ παραμένουν πολλά ερωτήματα σχετικά με το σπήλαιο, η ανακάλυψη αυτού του χώρου ταφής ανάγκασε τους αρχαιολόγους να επανεκτιμήσουν την ιστορία της Ονδούρας. Για παράδειγμα, τα μαρμάρινα αγγεία που βρέθηκαν στην τοποθεσία ήταν αντικείμενα που απαιτούσαν υψηλό βαθμό δεξιότητας για την παραγωγή τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τέτοια αγγεία έπρεπε να κοπούν από ένα μόνο τεμάχιο μαρμάρου και στη συνέχεια να λειανθούν με το χέρι. Δεδομένου του όγκου της προσπάθειας που απαιτείται για την παραγωγή τέτοιων σκαφών, έχουν συσχετιστεί με την ελίτ. Ως εκ τούτου, η ανακάλυψη στο σπήλαιο Talgua δείχνει ότι η κοινωνική διαστρωμάτωση, η οποία θεωρείται χαρακτηριστικό των πολύπλοκων κοινωνιών, είχε ήδη συμβεί στην Ονδούρα σε αρκετά πρώιμη χρονική περίοδο.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
