Στο Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο Νίντζα, οι μαθητές μαθαίνουν αρχαίες τακτικές κατασκοπείας από τη φεουδαρχική Ιαπωνία.

Το κέντρο εδρεύει στο Πανεπιστήμιο Mie , όπου οι περισσότεροι φοιτητές παρακολουθούν μαθήματα όπως η μηχανική ή η ιατρική. Το μάθημα σπουδών ninja άνοιξε πριν 5 χρόνια και έκτοτε έχει διακριθεί με σοβαρή υποτροφία, λέει ο Sakai Yuta , ένας από τους διαχειριστές του.

Κανένα άλλο ίδρυμα, λέει, δεν έχει κάνει τόσα πολλά για την έρευνα και τη διατήρηση των τρόπων των νίντζα: κατασκόπων που υπηρέτησαν πολέμαρχους στη φεουδαρχική Ιαπωνία.

Το μάθημα μόλις απένειμε επίσης το πρώτο του πτυχίο: ένα δίπλωμα μεταπτυχιακού τίτλου, που έλαβε ένας 45χρονος άνδρας, ο Mitsuhashi Genichi , του οποίου τα μαθήματα τον οδήγησαν να κατοικήσει στο δάσος και να μελετήσει αρχαϊκά όπλα.

Ο Κόσμος ζήτησε από τον Σακάι να εξηγήσει τι συνεπάγεται το μάθημα σπουδών νίντζα.

Τι είναι ακριβώς ο νίντζα;
Ακόμη και στην Ιαπωνία, οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι νίντζα ​​είναι «κακοί άνθρωποι με μαύρες στολές», λέει ο Sakai.

Αλλά ένας νίντζα ​​(πιο σωστά αποκαλούμενος shinobi ) ήταν ουσιαστικά ένας μυστικός πράκτορας. Είχαν μεγάλη ζήτηση γύρω στον 16ο και 17ο αιώνα, μια εποχή που η Ιαπωνία ήταν βυθισμένη στο χάος και τα νησιά διοικούνταν από πολέμαρχους.

Ακριβώς όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες απασχολούν πράκτορες της CIA, οι πολέμαρχοι προσέλαβαν νίντζα ​​για να κατασκοπεύσουν ή ακόμα και να δολοφονήσουν αντιπάλους. Οι περισσότεροι νίντζα ​​ήταν σαμουράι, αλλά «οι περισσότεροι σαμουράι δεν ήταν νίντζα», λέει ο Σακάι. «Ίσως μόνο το 1% των σαμουράι ήταν νίντζα».

Τι γίνεται με τα σπαθιά;
Οι νίντζα ​​ήταν επιδέξιοι στο σπαθί, λέει ο Sakai, αλλά συχνά προτιμούσαν ειδικές λεπίδες που κόβουν τους τοίχους και όχι τη σάρκα.

Οι μαθητές στο κέντρο διδάσκονται ότι οι νίντζα ​​δεν βιάζονται ποτέ στη μάχη. Απέφευγαν τη μάχη με κάθε κόστος – όπως κάνετε όταν ταξιδεύετε μόνοι σας και η κατασκοπεία είναι η προτεραιότητά σας.

Το κέντρο διδάσκει μια ποικιλία κοινών τεχνικών απόσπασης της προσοχής των νίντζα ​​- όπως το κάψιμο ενός τμήματος του συγκροτήματος ενός αντίπαλου πολέμαρχου για να στείλει φρουρούς να τρέχουν προς τη λάθος κατεύθυνση.

«Ήταν ιδιαίτερα καλοί στη χρήση φωτιάς», λέει ο Sakai. «Γι’ αυτό έχουμε ένα εργαστήριο πυρκαγιάς».
Μέρος του μαθήματος εξετάζει τη χημεία των νίντζα ​​— την κατασκευή μικρών εκρηκτικών ή άλλων εμπρηστικών όπλων.

Υπάρχει ένα εργαστήριο πυρκαγιάς, λέει ο Sakai, όπου ένας εκπαιδευτής εξηγεί τις τεχνικές για την κατασκευή φλεγόμενων αιχμών βελών, τις οποίες στη συνέχεια εκτοξεύει σε έναν ακίνητο στόχο. Αλλά αυτό δεν είναι ένα πρακτικό μάθημα. «Δυστυχώς, οι μαθητές δεν μπορούν να το αγγίξουν αυτό», λέει ο Sakai, «επειδή είναι πολύ επικίνδυνο».

Τι μπορείτε να κάνετε με ένα πτυχίο σπουδών ninja;

Δύσκολο να το πω. Υπάρχει μόνο ένα άτομο στον πλανήτη που έχει ένα – ο Mitsuhashi, ο οποίος έλαβε το δίπλωμά του τον Ιούνιο – και επικεντρώνεται στο να διευθύνει το δικό του dojo στα βουνά. (Αυτή τη στιγμή υπάρχουν λιγότεροι από πέντε μαθητές στο πρόγραμμα.)

Ο πρόσφατος πτυχιούχος έχει ένα σερί επιβιώσεως, κάτι που καλλιεργήθηκε από το μάθημα, όπου έμαθε ότι οι νίντζα ​​περνούσαν πολύ χρόνο καλλιεργώντας λαχανικά και ζώντας από τη γη.

Οι ιστορικοί νίντζα ​​θα αναζητούσαν δουλειά με έναν πολέμαρχο, λέει ο Σακάι, «και θα έπαιρναν μισθό». Τ2ονίζει ότι οι νίντζα ​​βελτίωσαν δεξιότητες που είναι ζωτικής σημασίας στη σύγχρονη εποχή – όπως η καλλιέργεια συμμάχων σε εχθρικό έδαφος.

Για να αποκτήσουν πρόσβαση σε ευαίσθητα μέρη ή απλώς για να αποφύγουν να σκοτωθούν, οι νίντζα ​​έπρεπε να «κάνουν πολλούς φίλους», λέει ο Sakai. Αν και συχνά απεικονίζονται ως σιωπηλοί δολοφόνοι, οι πραγματικοί νίντζα ​​ήταν πιθανώς καλοί στο να είναι φλύαροι – έστω και μόνο για να υποψιαστούν ότι ήταν, στην πραγματικότητα, κατάσκοποι.

Οι αλλοδαποί φοιτητές μπορούν να υποβάλουν αίτηση, αλλά υπάρχει μια σοβαρή προειδοποίηση: Πρέπει να μιλούν και να διαβάζουν άπταιστα Ιαπωνικά. Μεγάλο μέρος της υποτροφίας του κέντρου βασίζεται σε παπύρους αιώνων, γραμμένους σε σενάριο που προκαλεί τους φυσικούς ομιλητές. «Ειλικρινά», λέει ο Sakai, «ακόμη και οι Ιάπωνες δεν μπορούν να διαβάσουν τόσο παλιούς ιαπωνικούς χαρακτήρες».

Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου των μαθητών αφιερώνεται στην ακρόαση διαλέξεων. Η εργασία πεδίου μπορεί να περιλαμβάνει τεμαχισμό καυσόξυλων, καλλιέργεια λαχανικών και άλλες κουραστικές δεξιότητες επιβίωσης.

Αλλά η δουλειά ανταμείβει, λέει ο Sakai, και η γνώση του κέντρου για τη ζωή των πραγματικών νίντζα ​​αυξάνεται κάθε χρόνο.

photo: pixabay