Νέες δοκιμές ανακάλυψαν ότι το Acid Canyon – ένα δημοφιλές μονοπάτι πεζοπορίας και ποδηλασίας κοντά στη γενέτειρα της ατομικής βόμβας, το Λος Άλαμος, στο Νέο Μεξικό – εξακολουθεί να είναι ραδιενεργό σήμερα σε επίπεδο παρόμοιο με τον τόπο της πυρηνικής καταστροφής στο Τσερνομπίλ της Σοβιετικής Ένωσης .

Τα συγκλονιστικά δεδομένα μόλυνσης, που συλλέχθηκαν σε μια προσπάθεια υπό την ηγεσία του βιοχημικού Michael Ketterer, έχουν κινητοποιήσει δημόσιες εκκλήσεις για ανάρτηση επίσημων προειδοποιήσεων σε όλο το μονοπάτι.

«Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο στις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε στους δημοσιογράφους ο Ketterer, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα . «Αυτή είναι μια περιοχή χωρίς περιορισμούς».

«Είναι απλώς ένα ακραίο παράδειγμα πολύ υψηλών συγκεντρώσεων πλουτωνίου στα εδάφη και τα ιζήματα», σημείωσε ο βιοχημικός. «Κρύβεται σε κοινή θέα».

Σχετικά με τις ανησυχητικές νέες μετρήσεις αυτού του « πλουτωνίου ποιότητας υπερόπλων », το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) δημοσίευσε μια δήλωση υποστηρίζοντας ότι τα επίπεδα ήταν «πολύ χαμηλά και εντός του ασφαλούς εύρους έκθεσης».

Ενώ οι λάτρεις της υπαίθρου μπορεί να μην διατρέχουν άμεσο κίνδυνο ενώ ταξιδεύουν μέσα από το πευκόφυτο μονοπάτι του Acid Canyon, ο Ketterer τόνισε ότι η πολιτεία του Νέου Μεξικού και οι τοπικοί αξιωματούχοι θα πρέπει να προειδοποιούν τους επισκέπτες να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με το νερό στην περιοχή.

Η μόλυνση, σύμφωνα με τις μετρήσεις του, ξεπέρασε το όριο ασφαλείας της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (USEPA) κατά περισσότερο από 72 τοις εκατό.

Τα δείγματα νερού κατά μήκος του μονοπατιού περιείχαν μετρήσεις ραδιενέργειας έως και 86 picocuries ανά λίτρο (pCi/L) σε σύγκριση με τα αποδεκτά επίπεδα USEPA κάτω από 50 pCi/L.

«Και τα τέσσερα δείγματα νερού υπερβαίνουν το σχετικό ακαθάριστο πρότυπο της ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος», είπε ο Ketterer, «και εφιστούν την προσοχή σε ένα τρομακτικό πρόβλημα μόλυνσης του νερού που επιβάλλει την άμεση επέμβαση USEPA ή/και κρατικής παρέμβασης».

Ο βιοχημικός σημείωσε επίσης ότι οι υψηλές συγκεντρώσεις πλουτωνίου στο νερό του φαραγγιού θέτουν ευρύτερους περιβαλλοντικούς κινδύνους για τις κοινότητες.

«Υπό συνθήκες ροής καταιγίδας μουσώνων, νερό και ιζήματα φορτωμένα με Pu [πλουτώνιο] ρέουν μέσω του Acid Canyon και στο Los Alamos Canyon και τελικά στο Rio Grande», σημείωσε στην παρουσίασή του για την ομάδα Nuclear Watch New Mexico .

«Αυτό είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά πράγματα που έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου», όπως είπε ο βιοχημικός στον Guardian για το εύρημα του.

Το ραδιενεργό πλουτώνιο στα υπόγεια ύδατα, σημείωσε ο Ketterer, μπορεί επίσης να απορροφηθεί από τα φυτά όπου εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα μέσω τοπικών φυτοφάγων που τρώνε χορτοφάγους ή να εξαπλωθεί ως αερομεταφερόμενη τέφρα μετά από ολοένα και περισσότερες πυρκαγιές.

Ο Ketterer συνεργάστηκε με το Nuclear Watch New Mexico, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό 501(c)3, για τη συλλογή δειγμάτων τον περασμένο Ιούλιο, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου βροχών που συχνά οδηγεί σε μεμονωμένες βροχοπτώσεις και απορροή καταιγίδων που διασχίζουν φαράγγια.

Το νερό που εξέτασε τελικά η ομάδα τους έρεε μέσα από το Acid Canyon όταν ελήφθησαν αυτά τα δείγματα.

Η εργασία ακολούθησε χαρτογράφηση που έγινε από την ομάδα νωρίτερα φέτος, η οποία βασίστηκε σε μια βάση δεδομένων του Εθνικού Εργαστηρίου του Λος Άλαμος που περιλαμβάνει δείγματα πλουτωνίου από όλη την περιοχή.

Ο διευθυντής του Nuclear Watch, Jay Coghlan, είπε ότι αυτή η μόλυνση από πλουτώνιο στην καρδιά του Los Alamos δεν είναι απλώς μια ιστορική ανησυχία.

Τα εργαστήρια στην τοποθεσία – υπό την καθοδήγηση του Κογκρέσου, του Τμήματος Ενέργειας και της Εθνικής Διοίκησης Πυρηνικής Ασφάλειας – ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή να παράγουν την επόμενη γενιά κοιλοτήτων πλουτωνίου για να ενημερώσουν το οπλοστάσιο πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ.

«Ο καθαρισμός στο Los Alamos έχει καθυστερήσει πολύ», σύμφωνα με τον Coghlan.

Το Γραφείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του DOE στο Los Alamos εξέδωσε δήλωση στο Associated Press αυτόν τον μήνα, ελπίζοντας να ελαχιστοποιήσει τη σοβαρότητα των νέων ευρημάτων.

Τα μονοπάτια του φαραγγιού, είπαν, παραμένουν ασφαλή για απεριόριστη χρήση από το κοινό.

Ο Ketterer, ο οποίος έχει από καιρό ειδικευτεί στην παρακολούθηση των χημικών δακτυλικών αποτυπωμάτων ραδιενεργών υλικών, περιέγραψε το πρόβλημα όχι μόνο ως σοβαρό αλλά και ως ζήτημα μόλυνσης που δεν μπορεί να επιλυθεί απλά ή φθηνά.

Συμβουλεύει ότι, τουλάχιστον, οι ντόπιοι κάτοικοι και οι επισκέπτες θα εκτιμούσε εάν είχαν σχετική ενημέρωση για τα γεγονότα και τον δικό τους κίνδυνο.

«Αυτό δικαιολογεί άμεσες αναρτήσεις και προσπάθειες από τις κρατικές/τοπικές υπηρεσίες για να προειδοποιήσουν τους ανθρώπους και τα κατοικίδια ζώα τους να μην έρθουν σε επαφή με το νερό του Acid Canyon», είπε.

Από το 1943 έως το 1964, τα υγρά απόβλητα από την πυρηνική έρευνα στο Εθνικό Εργαστήριο του Λος Άλαμος διοχετεύθηκαν με σωλήνες στο Acid Canyon, το οποίο είναι ένας από τους πολλούς παραπόταμους που περνούν από τα εδάφη San Ildefonso Pueblo στο δρόμο τους προς το Rio Grande.

Ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ξεκίνησε τον καθαρισμό του φαραγγιού στα τέλη της δεκαετίας του 1960, τελικά μετέφερε τη γη στην κομητεία του Λος Άλαμος.

“Οι δείκτες των μονοπατιών είναι ανύπαρκτοι!” έγραψε ένας από τους πολλούς πεζοπόρους που διαπίστωσαν ότι η τοποθεσία στερείται ακόμη και βασικής σήμανσης κατεύθυνσης. «Δεν θα μπορούσα να μείνω σε αυτό το μονοπάτι χωρίς να ελέγχω τον χάρτη μου κάθε τόσο».

photo: freepik