Φυσικά η δημόσια διαμάχη μεταξύ του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και του Αμερικανού αντιπροέδρου, JD Vance, έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και στην Ρωσία.
Η ρωσική Kommersant ρώτησε Ρώσους ειδικούς για τις πρώτες τους εντυπώσεις από αυτό που είδαν και τις προβλέψεις τους για το μέλλον.
Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία των απαντήσεων:
Fyodor Lukyanov, αρχισυντάκτης του περιοδικού “Russia in Global Affairs”
«Ο Volodymyr Zelensky υποτίμησε την κλίμακα της αλλαγής που έλαβε χώρα στην αμερικανική πολιτική μετά την άφιξη του Ντόναλντ Τραμπ. Απογοητεύτηκε από το γεγονός ότι για τρία χρόνια κανείς στην Δύση δεν θεώρησε αποδεκτό να εναντιωθεί δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο στους Ουκρανούς εκπροσώπους, ειδικά στον ίδιο τον Ζελένσκι. Διπλωμάτες, πολιτικοί και πολιτιστικές προσωπικότητες από την Ουκρανία είχαν την δυνατότητα να κάνουν σχεδόν τα πάντα. Είναι θύματα, έχουν δικαιώματα. Η ανεκτικότητα έπαιξε ένα κακόγουστο αστείο με το αφεντικό του Κιέβου.
Αλλά δεν είναι μόνο οι κακοί τρόποι κάποιου, αυτό είναι ιδιωτικό θέμα. Αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς ήταν δυνατό όσο η ουκρανική σύγκρουση γινόταν αντιληπτή στη Δύση ως μια μάχη μεταξύ της σωστής πλευράς της ιστορίας και της λάθος πλευράς. Και σχεδόν όλα επιτρέπονται σε αυτό. Και κανείς δεν θα κρίνει.
Ο Τραμπ αντιμετωπίζει τον πόλεμο ως έναν ενοχλητικό μπελά, ένα χάος στο οποίο φταίνε όλοι οι εμπλεκόμενοι και κυρίως ο προκάτοχός του. Η βασική γραμμή του Τραμπ κατά την διάρκεια αυτής της πραγματικά ιστορικής συνάντησης στον Λευκό Οίκο ήταν: Είμαι μεσολαβητής, δεν είμαι με το μέρος κανενός, θέλω να τελειώσει ο πόλεμος. Και αυτή είναι μια θεμελιώδης ανατροπή.
Ο Τραμπ, παραδόξως, μίλησε από θέση κλασικής διπλωματίας, η οποία είναι απαραίτητη για τον τερματισμό των πολέμων.
Ο Ζελένσκι και οι υποστηρικτές του το απορρίπτουν, υπολογίζοντας σε μια ξεκάθαρη νίκη. Είναι όμως ανέφικτο.
Το πρόβλημα του Ζελένσκι τώρα είναι ότι, έχοντας κάνει ένα μοιραίο λάθος στην επιλογή (σ.σ. αυτής) της συμπεριφοράς στον Λευκό Οίκο, αφόπλισε ακόμη και την ομάδα υποστήριξής του στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί να αγανακτούν όσο θέλουν για τον Τραμπ και να απαιτούν συνέχιση της βοήθειας προς την Ουκρανία, αλλά το λάθος του Ζελένσκι είναι κραυγαλέο. Η ευκαιρία να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο να πάρει μια ευνοϊκότερη θέση έχει χαθεί.
Και δύο μικρές παρατηρήσεις: Πρώτον, ο Ζελένσκι έχει τώρα την ευκαιρία να αξιολογήσει την αυτοσυγκράτηση και ακόμη και το τακτ του Ρώσου προέδρου. Ανεξάρτητα από το πώς συμπεριφέρονται ο ένας στον άλλον. Δεύτερον, ο πόλεμος συνεχίζεται».
Anastasia Likhacheva, Κοσμήτορας της Σχολής Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Υποθέσεων, HSE
«Η παγκόσμια πολιτική δεν έχει δει κάτι τέτοιο εδώ και πολύ καιρό. Σε αντίθεση με τις τηλεοπτικές εκπομπές.
Μετά το σκάνδαλο, ο Ντόναλντ Τραμπ έγραψε ότι τέτοια πίεση (…) ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για να του γίνει κατανοητό το θέμα.
(…)
Maxim Suchkov, Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του MGIMO MFA της Ρωσίας
«Ο Ζελένσκι πάτησε όλα τα «κουμπιά» που δεν έπρεπε να πατηθούν στις διαπραγματεύσεις με τον Τραμπ: τόσο ως προς το στυλ επικοινωνίας με τον Αμερικανό πρόεδρο όσο και ως προς το περιεχόμενο των διατριβών του.
Το κύριο λάθος του, κατά τη γνώμη μου, ήταν να επισημάνει την ευαισθησία της Αμερικής Τραμπ και την μοναδική πηγή δύναμής της με την μορφή ευνοϊκής γεωγραφίας («Έχεις έναν όμορφο ωκεανό»), που επιτρέπει στην Αμερική να βρίσκεται μακριά από καυτά σημεία. Το να το πούμε αυτό στον πρόεδρο και τον φιλόδοξο αντιπρόεδρό του, που έκαναν εκστρατεία με θέμα την «Αμερικανική δύναμη», στο Οβάλ Γραφείο μπροστά στα ΜΜΕ θα ήταν να οδηγήσουμε τον παρορμητικό Τραμπ σε υψηλό κίνδυνο φήμης που ο Τραμπ δεν μπορεί να αντέξει (…), ειδικά από κάποιον που θεωρεί ότι εξαρτάται πλήρως από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
(…)
Οι ΗΠΑ κρατούν τα κλειδιά για τον τερματισμό της σύγκρουσης: μπορούν να απενεργοποιήσουν το Starlink, το οποίο είναι ολόκληρο το σύστημα ελέγχου των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, αύριο, και σε μια εβδομάδα όλα θα έχουν τελειώσει για αυτούς. Αλλά οι ΗΠΑ δεν το κάνουν αυτό γιατί πιστεύουν ότι μπορούν να βγάλουν περισσότερα από την κατάσταση. Η επίσκεψη του Ζελένσκι δίνει στην Μόσχα μια επιπλέον ώθηση. «Πρέπει να το διαχειριστούμε σωστά».
Ντμίτρι Σουσλόφ, Αναπληρωτής Διευθυντής του Κέντρου Συνολικών Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών, Σχολή Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων, Ανώτατη Οικονομική Σχολή του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου
«Η δημόσια διαμάχη μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι, η πλήρης αποτυχία των διαπραγματεύσεων, η αποτυχία υπογραφής της συμφωνίας για τους ουκρανικούς ορυκτούς πόρους και η πρόωρη αποχώρηση του Ζελένσκι από τον Λευκό Οίκο αύξησαν κατακόρυφα τις πιθανότητες επίλυσης του πολέμου στην Ουκρανία μέσω ρωσοαμερικανικών διαπραγματεύσεων και κυρίως με ρωσικούς όρους, και έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του καθεστώτος του Ζελένσκι.
(…)
Ο Ζελένσκι υπερεκτίμησε σαφώς την δική του εικόνα, παρέμεινε δέσμιος της αντίληψης του τρόπου με τον οποίο τον υποδέχτηκαν στον Λευκό Οίκο επί Μπάιντεν και ήταν ψυχολογικά απροετοίμαστος για το γεγονός ότι δεν θεωρείται «νέος Τσόρτσιλ» και ηγέτης μιας χώρας που μάχεται στην πρώτη γραμμή για ολόκληρη τη Δύση ενάντια στις «δυνάμεις του κακού με μια ξεκάθαρη χρηματοδότηση».
(…)
Η λογική του Τραμπ είναι ξεκάθαρη: Η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο και χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ θα τον χάσει πιο γρήγορα και πιο καταστροφικά.
Ως εκ τούτου, ο ρόλος του Zelensky είναι να αποδεχτεί τους όρους διευθέτησης που διαπραγματεύονται οι Ηνωμένες Πολιτείες με την πλευρά που κερδίζει – τη Ρωσία. Ο Ζελένσκι, λόγω της δικής του περηφάνιας και βασιζόμενος στην ευρωπαϊκή υποστήριξη, αρνήθηκε.
Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση Τραμπ και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ προσωπικά πείσθηκαν ακόμη περισσότερο ότι το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθεί να είναι ανίκανο να καταλήξει σε συμφωνία και αποτελεί εμπόδιο στην ειρήνη και ότι είναι απαραίτητο να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα.
(…)
Στο εγγύς μέλλον, η κυβέρνηση Τραμπ πιθανότατα θα σταματήσει ακόμη και εκείνες τις παραδόσεις όπλων που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής στο πλαίσιο του πακέτου Μπάιντεν. Εάν σταματήσει επίσης να παρέχει πληροφορίες στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, ο ρυθμός της ήττας του Κιέβου στο πεδίο της μάχης θα επιταχυνθεί, με την προοπτική μιας πλήρους κατάρρευσης του μετώπου εντός μηνών. Και παρόλο που η ΕΕ πιθανότατα θα πραγματοποιήσει μια νέα έκτακτη σύνοδο κορυφής, ο Ζελένσκι πιθανότατα θα λάβει μέρος σε αυτήν και η ΕΕ πιθανότατα θα υποσχεθεί να αυξήσει τη βοήθεια προς το Κίεβο, αυτό δεν θα αλλάξει την συνολική ισορροπία δυνάμεων.
Alexey Naumov, ειδικός στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας, συγγραφέας του καναλιού Telegram “Vneshpol”
(…)
Αναμένω ότι η Ουκρανία θα χάσει σημαντικό μέρος της αμερικανικής υποστήριξης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προσπαθήσει να υποστηρίξει τον αγώνα της Ουκρανίας, αλλά δεν έχει τη δύναμη να το κάνει ούτε μεσοπρόθεσμα.
(…)
