Αυτό το εκπαιδευτικό κείμενο παρουσιάζει συμβουλές από έναν πατέρα στον γιο του, ενθαρρύνοντάς τον να ακολουθήσει το επάγγελμα του γραφέα περιγράφοντας τη σωματικά απαιτητική φύση διαφόρων άλλων επαγγελμάτων. Ο στόχος του κειμένου ήταν να πείσει τους μαθητές ότι το να γίνεις γραμματέας ήταν η πιο αξιόλογη καριέρα , προσφέροντας μια ζωή σχετικής άνεσης και σεβασμού.
Στο The Satire of the Trades , που αναφέρεται επίσης ως The Instructions of Dua-Kheti , ένας πατέρας πηγαίνει τον γιο του στο σχολείο και, στην πορεία, περιγράφει γλαφυρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν άλλοι εργάτες, όπως αγρότες, ξυλουργοί και ψαράδες. Υπογραμμίζει τις κακουχίες που υποφέρουν αυτοί οι εργάτες, τονίζοντας τη σωματική καταπόνηση και τη χαμηλότερη κοινωνική θέση τους.
Ο χωρικός περνάει όλη μέρα θρηνώντας, με τη φωνή του βραχνή σαν το τσούξιμο ενός κορακιού. Τα δάχτυλα και τα χέρια του στάζουν και βρωμάνε υπερβολικά. Είναι φθαρμένα από τη λάσπη και κουρέλια είναι τα ρούχα του. Είναι τόσο κακός όσο κάποιος που είναι ανάμεσα σε λιοντάρια: άρρωστος, πρέπει να ξαπλώσει στο ελώδες έδαφος. Όταν φεύγει από το στρατόπεδο και φτάνει στο σπίτι αργά το βράδυ, είναι εντελώς εξουθενωμένος από την πορεία.
Αντίθετα, παρουσιάζει τη ζωή του γραφέα ως προνομιακή, με τις πνευματικές αναζητήσεις να φέρνουν αναγνώριση και έναν ευκολότερο τρόπο ζωής. Αναφωνεί:
Είναι το καλύτερο από τα επαγγέλματα. Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο σε ολόκληρη τη χώρα. Αφιερώστε τον εαυτό σας σώμα και ψυχή στα βιβλία! Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τα βιβλία! Κοίτα, δεν υπάρχει επάγγελμα χωρίς αφεντικό. Εκτός από αυτό του γραφέα. Είναι το αφεντικό.
Η Σάτιρα των Συναλλαγών
Η Judith Jurjens, διδακτορική ερευνήτρια, έχει μελετήσει τις εκπαιδευτικές μεθόδους της Αρχαίας Αιγύπτου, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε στην πράξη η Σάτιρα των Επαγγελμάτων . Σύμφωνα με την έρευνά της, το κείμενο ήταν κεντρικό στο πρόγραμμα σπουδών για σχεδόν χίλια χρόνια.
Παρόλο που η γλώσσα του κειμένου ήταν παλιά, γραμμένη αιώνες πριν από τη στιγμή που χρησιμοποιήθηκε, τα παιδιά εξακολουθούσαν να μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν απομνημονεύοντας και αντιγράφοντας το, όπως οι μαθητές σήμερα μελετούν κλασικά έργα όπως ο Σαίξπηρ.
Ο Jurjens εξηγεί ότι η ευρεία χρήση του κειμένου είναι εμφανής επειδή έχουν βρεθεί πολλά αντίγραφά του, πολλά γεμάτα λάθη. Αυτά τα λάθη υποδεικνύουν ότι οι μαθητές πάλευαν με την απαρχαιωμένη γλώσσα και τα άγνωστα πλαίσια των επαγγελμάτων που περιγράφονται. Επισημαίνει ότι αυτά τα κείμενα ήταν τόσο μακρινά από τη ζωή των νεαρών Αιγυπτίων όσο θα μπορούσαν να είναι τα Ελισαβετιανά Αγγλικά για τους σημερινούς αναγνώστες.
Οι πραγματικές πρακτικές στην τάξη της Αρχαίας Αιγύπτου, ωστόσο, ήταν λιγότερο σαφείς. Μέσω της έρευνάς της, η Jurjens εξέτασε σχεδόν εκατό πηγές, πολλές από τις οποίες είχαν προηγουμένως αγνοηθεί. Αυτές οι πηγές αποκαλύπτουν συναρπαστικές λεπτομέρειες σχετικά με τις μεθόδους διδασκαλίας. Για παράδειγμα, οι μαθητές συχνά συμπεριλάμβαναν την ημερομηνία στην εργασία τους , γεγονός που υποδηλώνει ότι τα μαθήματα δεν ακολουθούσαν ένα σταθερό πρόγραμμα—μπορεί να υπάρχει κενό ημερών ή και εβδομάδων μεταξύ των συνεδριών, χωρίς επίσημα διαλείμματα το Σαββατοκύριακο.
Ο Jurjens ανακάλυψε επίσης ότι ενώ ήταν παλαιότερα γνωστό ότι οι δάσκαλοι θα έγραφαν λογοτεχνικά κείμενα για να αντιγράψουν οι μαθητές, ορισμένα νέα στοιχεία δείχνουν μια διαφορετική προσέγγιση. Σε μια περίπτωση, ένας δάσκαλος θα έγραφε το πρώτο μέρος ενός αποσπάσματος από τη Σάτιρα των Συναλλαγών και στη συνέχεια θα ζητούσε από τον μαθητή να συμπληρώσει το υπόλοιπο από μνήμης. Οι διαφορές μεταξύ της κομψής γραφής του δασκάλου και της ανομοιόμορφης γραφής του μαθητή αποκαλύπτουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μικροί μαθητές.
Αυτό το αρχαίο κείμενο σώζεται σήμερα ολόκληρο στον Πάπυρο Sallier II , που σώζεται στο Βρετανικό Μουσείο. Παραμένει αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των Αιγυπτιολόγvn, ορισμένοι από τους οποίους αμφισβητούν εάν το κείμενο είναι πραγματικά σατιρικό. Άλλοι αναρωτιούνται εάν ο ίδιος συγγραφέας μπορεί να έχει γράψει επίσης τις Οδηγίες του Amenemhat , ένα άλλο εκπαιδευτικό κείμενο της περιόδου.
Η Jurjens σχεδιάζει να συνεχίσει την έρευνά της στην αρχαία αιγυπτιακή εκπαίδευση, με πολλά ακόμη κείμενα να περιμένουν να μελετηθούν. Σκέφτεται την περίεργη πιθανότητα ότι, όπως και οι Αιγύπτιοι γραφείς, τα γραπτά των εξετάσεων των δικών της μαθητών θα μπορούσαν κάποτε να εξεταστούν από μελετητές σε χιλιάδες χρόνια από τώρα.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
