Οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ενθαρρύνουν τους τουρίστες να χαϊδεύουν τα άγρια πλάσματα αναζητώντας την τέλεια selfie.

Οι ειδικοί λένε ότι παρά το γεγονός ότι συχνά απεικονίζονται ως αιμοδιψή αρπακτικά σε ταινίες, οι καρχαρίες δεν ενδιαφέρονται φυσικά για τους ανθρώπους.

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι συχνά αυτές οι αποκαλούμενες «επιθέσεις» αφορούν στην πραγματικότητα πανικόβλητους καρχαρίες που ενεργούν σε αυτοάμυνα αφού κατακλύζονται από ανίδεους ανθρώπους.

Ο καθηγητής Eric Clua του Πανεπιστημίου PSL στη Γαλλία , ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, είπε στους Times ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να παίζουν ρόλο στην ενθάρρυνση των ανθρώπων να ξεπεράσουν το όριο μεταξύ της παρατήρησης της άγριας ζωής και της ενόχλησής της.

«Δεν ενθαρρύνω, όπως κάνουν πολλοί influencers στα κοινωνικά δίκτυα, [τους ανθρώπους] να προσκολλώνται στο ραχιαίο πτερύγιο ενός καρχαρία ή να τον χαϊδεύουν, με το πρόσχημα να αποδείξουν ότι είναι αβλαβείς και [αυτοί οι άνθρωποι] υποτίθεται ότι εργάζονται για τη διατήρησή τους», είπε.

Υποψιάζεται ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι λιγότερο προσεκτικοί με τους καρχαρίες, ειδικά τους μικρότερους, από ό,τι θα ήταν με έναν άγνωστο σκύλο.

Διάσημα πρόσωπα που απεικονίζονται να έχουν στενές συναντήσεις με καρχαρίες περιλαμβάνουν την ηθοποιό Bella Thorne και τους ηθοποιούς Zac Efron και Will Smith.

Βίντεο με δύτες που χειρίζονται καρχαρίες έχουν γίνει viral στο διαδίκτυο, με τους λογαριασμούς που είναι αφιερωμένοι σε αυτό το συγκεκριμένο περιεχόμενο να υπερηφανεύονται για χιλιάδες ακόλουθους.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Conservation, εξέτασε αρχεία συναντήσεων καρχαριών στα νερά ανοιχτά της Γαλλικής Πολυνησίας μεταξύ 2009 και 2023.

Από τα 74 δαγκώματα που καταγράφηκαν αυτή την περίοδο, περίπου το 5 τοις εκατό βρέθηκε πιθανό να ήταν αμυντικό, που συνέβη αμέσως αφού ένας καρχαρίας ένιωσε να απειλείται από έναν άνθρωπο.

Για να αξιολογήσουν την ευρύτερη συνάφεια των ευρημάτων τους, οι ειδικοί περιηγήθηκαν σε μια παγκόσμια βάση δεδομένων γνωστή ως Shark Attack Files.

Κατέχει αρχεία που χρονολογούνται από το 1800, επιτρέποντας στους ερευνητές να εντοπίσουν περισσότερα από 300 περιστατικά που ταιριάζουν στο ίδιο αμυντικό σχέδιο.

Στη Γαλλική Πολυνησία, τα περισσότερα από τα δαγκώματα ήταν από μικροκαρχαρίες. Μεγαλύτερα είδη, όπως οι μεγάλοι λευκοί, δαγκώνουν επίσης για αυτοάμυνα – αλλά οι άνθρωποι συνήθως δεν τους πλησιάζουν λόγω της επιβλητικής εμφάνισής τους.

Οι αμυντικές αντιδράσεις ήταν συνήθως ξαφνικές και περιλάμβαναν πολλά δαγκώματα, αλλά οι τραυματισμοί στους ανθρώπους ήταν συνήθως επιφανειακοί.

photo: pixabay