Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο περιοδικό Communications Psychology, διερεύνησε την επίδραση αυτών των ήχων στους σύγχρονους ακροατές, βρίσκοντας την ικανότητά τους να προκαλούν αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις και αυξημένη νευρική δραστηριότητα στον ακουστικό φλοιό.
Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες ερεύνησαν τις επιπτώσεις αυτών των ανησυχητικών σφυριγμάτων στον εγκέφαλο σύγχρονων Ευρωπαίων εθελοντών, πραγματοποιώντας δύο ξεχωριστά πειράματα με διαφορετικά δείγματα συμμετεχόντων.
Οι σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων συνήθως σε σχήμα κρανίου σχεδιάστηκαν για να παράγουν έναν ψηλό, διεισδυτικό ήχο παρόμοιο με μια κραυγή, που προκύπτει από τη σύγκρουση διαφορετικών ρευμάτων αέρα. Πολλά παραδείγματα έχουν βρεθεί σε τάφους που χρονολογούνται μεταξύ 1250 και 1521 Κ.Χ.
Οι σφυρίχτρες θανάτου πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν από τους αρχαίους Αζτέκους για να εκφοβίσουν τους αντιπάλους κατά τη διάρκεια της μάχης. Βρίσκονται συχνά δίπλα σε σκελετούς θυμάτων θυσιών, τροφοδοτώντας υποθέσεις ότι θα μπορούσαν να είχαν περισσότερο τελετουργική λειτουργία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, οι σφυρίχτρες θανάτου σχεδιάστηκαν για να μοιάζουν με τους διαπεραστικούς ανέμους του Mictlan, του υπόκοσμου των Αζτέκων που πίστευαν ότι λάμβανε αφιερώματα θυσιών. Μερικοί πιστεύουν ότι ο ήχος είχε σκοπό να συμβολίσει τον Θεό των Αζτέκων του ανέμου, Ehecatl, ο οποίος “σχημάτισε” την ανθρωπότητα από τα λείψανα των νεκρών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εθελοντές από τη σύγχρονη Ευρώπη για να πραγματοποιήσουν μια σειρά ψυχοακουστικών τεστ. Όταν οι ερευνητές κατέγραψαν τις νευρικές και ψυχολογικές αντιδράσεις των συμμετεχόντων στο άκουσμα της κραυγής του θανάτου, διαπίστωσαν ότι ο ήχος θεωρήθηκε ότι «έχει μια υβριδική φυσική-τεχνητή προέλευση».
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα περιέγραψαν τους ήχους ως «τρομακτικούς» και «αποκρουστικούς», που ταιριάζουν με τον σκοπό της χρήσης σφυριγμάτων σε τελετουργίες και πολέμους των Αζτέκων.
Τα ψυχοακουστικά πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στη μελέτη αποκάλυψαν ότι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τον ήχο ως φυσικό και τεχνητό, δημιουργώντας ένα αίσθημα ασάφειας που αιχμαλωτίζει τη νοητική προσοχή.
Με άλλα λόγια, η τρομακτική ασάφεια της σφυρίχτρας θανάτου φαίνεται να εξάπτει τη φαντασία καθώς ο εγκέφαλος προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το συμβολικό νόημα του ήχου. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η «χρήση των σφυριγμάτων σε τελετουργικά πλαίσια φαίνεται πολύ πιθανή, ειδικά σε τελετές θυσίας και τελετές που σχετίζονται με τους νεκρούς».
Αυτοί οι ήχοι μπορεί να είχαν σκοπό να ενσταλάξουν φόβο στα θύματα θυσιών ή θαυμασμό σε όσους παρευρέθηκαν στις τελετές.
Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές προτείνουν ότι μπορεί να χρησιμοποιήθηκε σκόπιμα κατά τη διάρκεια τελετών των Αζτέκων για να προκαλέσει έντονες ψυχολογικές αντιδράσεις.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
