Το 1831, μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη εκτόξευσε θειούχα αέρια στην ατμόσφαιρα, σκοτεινιάζοντας τον ουρανό και κρύβοντας τον ήλιο που προκάλεσε παγκόσμια ψύξη περίπου 1°C. Αυτός ο κρύος καιρός, καλά τεκμηριωμένος παγκοσμίως, οδήγησε σε εκτεταμένες αποτυχίες των καλλιεργειών και σε καταστροφικούς λιμούς.

Ο συνθέτης Felix Mendelssohn μάλιστα έγραψε για τον καταστροφικό καιρό κατά τη διάρκεια του καλοκαιρινού του ταξιδιού στις Άλπεις το 1831: «Έρημος καιρός, έχει βρέξει ξανά όλη τη νύχτα και όλο το πρωί, κάνει τόσο κρύο όσο το χειμώνα, υπάρχει ήδη βαθύ χιόνι στους κοντινότερους λόφους…”

Η έκρηξη του 1831 είναι η πιο πρόσφατη «έκρηξη μυστηρίου» της Γης.

Νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Δρ Will Hutchison από το School of Earth and Environmental Science στο Πανεπιστήμιο του St Andrews και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences (Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου), αποκαλύπτει πώς η ομάδα ανέλυσε τα αρχεία του πυρήνα πάγου από το γεγονός του 1831 και βρήκε αντιστοιχία με τη χημεία της τέφρας του ηφαιστείου Zavaritskii.

«Μόνο τα τελευταία χρόνια αναπτύξαμε την ικανότητα εξαγωγής μικροσκοπικών θραυσμάτων τέφρας από πολικούς πυρήνες πάγου και διεξαγωγής λεπτομερών χημικών αναλύσεων σε αυτά. Αυτά τα θραύσματα είναι απίστευτα λεπτά, περίπου το ένα δέκατο της διαμέτρου μιας ανθρώπινης τρίχας», εξήγησε ο Δρ Χάτσισον.

Ο Δρ Χάτσισον και η ομάδα του μπόρεσαν να χρονολογήσουν και να ταιριάξουν με ακρίβεια τις αποθέσεις του πυρήνα πάγου με την τέφρα από το ηφαίστειο Zavaritskii στο απομακρυσμένο, ακατοίκητο νησί Simushir, μέρος των νήσων Κουρίλ. Τα νησιά είναι ένα αμφισβητούμενο έδαφος μεταξύ Ρωσίας και Ιαπωνίας. Επί του παρόντος ελέγχονται από τη Ρωσία και λειτουργούν ως στρατηγικό στρατιωτικό φυλάκιο.

«Αναλύσαμε τη χημεία του πάγου σε πολύ υψηλή χρονική ανάλυση. Αυτό μας επέτρεψε να εντοπίσουμε την ακριβή χρονική στιγμή της έκρηξης την άνοιξη-καλοκαίρι του 1831, να επιβεβαιώσουμε ότι ήταν εξαιρετικά έντονη και στη συνέχεια να εξαγάγουμε τα μικροσκοπικά θραύσματα τέφρας. Η αντιστοίχιση πήρε πολύ χρόνο και απαιτούσε εκτεταμένη συνεργασία με συναδέλφους από την Ιαπωνία και τη Ρωσία, οι οποίοι μας έστειλαν δείγματα που συλλέχθηκαν από αυτά τα απομακρυσμένα ηφαίστεια πριν από δεκαετίες.

«Η στιγμή στο εργαστήριο όταν αναλύσαμε τις δύο στάχτες μαζί, μία από το ηφαίστειο και μία από τον πυρήνα του πάγου, ήταν μια γνήσια αποκάλυψη. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι αριθμοί ήταν πανομοιότυποι. Μετά από αυτό, πέρασα πολύ χρόνο ψάχνοντας για την ηλικία και το μέγεθος της έκρηξης στα αρχεία Kuril για να πείσω πραγματικά τον εαυτό μου ότι αυτό ήταν ακριβώς έτσι».

Αυτό το έργο αναδεικνύει τα νησιά Κουρίλ ως μια κακώς μελετημένη αλλά εξαιρετικά παραγωγική ηφαιστειακή περιοχή.

Το ηφαίστειο που ευθύνεται για την έκρηξη του 1831 ήταν πολύ απομακρυσμένο, ωστόσο είχε σημαντικό παγκόσμιο αντίκτυπο στο κλίμα και σοβαρές συνέπειες για τους ανθρώπινους πληθυσμούς.

Ο Δρ Χάτσισον πρόσθεσε, «Υπάρχουν τόσα πολλά ηφαίστεια όπως αυτό, γεγονός που υπογραμμίζει πόσο δύσκολο θα είναι να προβλεφθεί πότε ή πού μπορεί να συμβεί η επόμενη μεγάλης έκτασης έκρηξη.

«Ως επιστήμονες και ως κοινωνία, πρέπει να σκεφτούμε πώς να συντονιστούμε όταν συμβεί η επόμενη μεγάλη έκρηξη, όπως αυτή του 1831».

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay