Τώρα, χάρη στην τεχνολογία camera trap, έχουν καταγραφεί οι πρώτες εικόνες και βίντεο αυτών των εμβληματικών ζώων που επιστρέφουν στην περιοχή.

Όπως αναφέρεται από το g1 , έχουν περάσει 110 χρόνια από την τελευταία επιβεβαιωμένη θέαση ενός τάπιρου της Νότιας Αμερικής ή πεδινής περιοχής ( Tapirus terrestris ) στην πολιτεία του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η IUCN περιγράφει ότι είναι δύσκολο να έχουμε μια ακριβή εικόνα του συνολικού πληθυσμού στη Νότια Αμερική λόγω της εκ φύσεως άπιαστης φύσης τους.

Ένας συνδυασμός παραγόντων πιστεύεται ότι ήταν πίσω από την παρακμή τους, όπως η αποψίλωση των δασών, η αστικοποίηση και το κυνήγι.

Οι νέες θεάσεις προέρχονται από παγίδες κάμερας στο κρατικό πάρκο Cunhambebe (PEC) και δείχνουν πιθανώς τέσσερις τάπιρους, συμπεριλαμβανομένης μιας μητέρας και του μικρού της, εντός της προστατευόμενης περιοχής.

Για ένα ζώο που πιστεύεται ότι έχει εξαφανιστεί στην περιοχή, αυτή η αυθόρμητη επιστροφή υπογραμμίζει τη σημασία των προστατευόμενων αποθεμάτων.

«Η αυθόρμητη επιστροφή των τάπιρων είναι ένα σημάδι ότι τα δάση του Ρίο ντε Τζανέιρο είναι ικανά να συντηρήσουν και πάλι μεγάλα θηλαστικά», είπε στη g1 ο Marcelo Cupello, βιολόγος στο Κρατικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος του Ρίο ντε Τζανέιρο (INEA-RJ) . Με άλλα λόγια, η τοπική πανίδα εξακολουθεί να διατηρεί μια ορισμένη ικανότητα κίνησης και διασποράς».

Οι τάπιροι είναι σημαντικά μέλη των οικοσυστημάτων, βοηθώντας στη διάδοση των σπόρων πολλών φυτικών ειδών σε όλα τα τροπικά δάση που κατοικούν. Χρησιμοποιώντας το προενισχυμένο ρύγχος τους, αφαιρούν το φυτικό υλικό και διανέμουν τους σπόρους μέσω του δικού τους εσωτερικού συστήματος λίπανσης. Συχνά αποκαλείται « κηπουρός του δάσους », και αυτή η ικανότητα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της βιοποικιλότητας μιας περιοχής, παρέχοντας οφέλη για άλλα είδη με τη σειρά τους.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay