Η μούμια, γνωστή ως «η ανέγγιχτη», ανακαλύφθηκε από τον διάσημο αιγυπτιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ το 1919 στην περιοχή Valley of the Kings του Λούξορ, τρία χρόνια πριν αποκαλύψει τον πολυτελή τάφο του βασιλιά Τουταγχαμών.

Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε για την μουμιοποίηση αυτού του αρχαίου πτώματος δεν έχει προηγούμενο, με τους επιδέσμους στο πρόσωπο να είναι διατεταγμένοι σε ένα περίπλοκο σχέδιο που μοιάζει με τις διάσημες πυραμίδες της Αιγύπτου .

Η εξαιρετική φροντίδα με την οποία ήταν τυλιγμένη αυτή η μούμια Bashiri υποδηλώνει ότι αυτό το άτομο είχε επίσης μεγάλη σημασία στην αρχαία αιγυπτιακή κοινωνία.

Αλλά η ταυτότητα του πτώματος παραμένει άγνωστη σε μεγάλο βαθμό επειδή το ξετύλιγμα της μούμιας για να μάθει κανείς τι κρύβεται μέσα θα μπορούσε να βλάψει ανεπανόρθωτα αυτή τη μοναδική στο είδος της πρακτική ταρίχευσης.

Οι επιστήμονες έχουν βρει άλλους τρόπους για να κοιτάξουν μέσα σε αυτό, ωστόσο, βρίσκοντας κάποιες ενδείξεις για το ποιος μπορεί να ήταν αυτό το άτομο. Οι αξονικές τομογραφίες και οι ακτινογραφίες έχουν χρησιμοποιηθεί για να δουν τι κρύβεται κάτω από τους επιδέσμους.

Αυτές οι τεχνικές επέτρεψαν στους ερευνητές να προσδιορίσουν ότι η μούμια Μπασίρι ήταν κάποτε ένας άνδρας που είχε ύψος περίπου 1,68 μέτρα.
Η μούμια Bashiri χρονολογείται από την εποχή των Πτολεμαίων μεταξύ του δεύτερου και των αρχών του τρίτου αιώνα π.Χ.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η τέχνη και η πολυπλοκότητα των πρακτικών μουμιοποίησης ήταν στο αποκορύφωμά τους.

Αυτή η μούμια παρέχει ένα μοναδικό “παράθυρο” στις ταφικές πρακτικές κατά την Δυναστεία των Πτολεμαίων της αρχαίας Αιγύπτου. Αυτή τη στιγμή στεγάζεται στο Μουσείο της Αιγύπτου στο Κάιρο.

Η περίπλοκη διάταξη των επιδέσμων πάνω από το πρόσωπο της μούμιας λέγεται ότι μοιάζει με το αρχιτεκτονικό σχέδιο των αιγυπτιακών πυραμίδων, γεγονός που μπορεί να υποδηλώνει την ευλάβεια και τον σεβασμό που τηρείται προς αυτό το άτομο.

Το ξετύλιγμα της μούμιας θα ήταν ο πιο άμεσος τρόπος για να μάθουμε περισσότερα για τα υπολείμματα που βρίσκονται μέσα.

Αλλά η διάταξη της γάζας είναι εξαιρετικά ευαίσθητη και η καταστροφή της θα κατέστρεφε τα μόνα γνωστά στοιχεία αυτής της συγκεκριμένης τεχνικής ταρίχευσης.

Γι’ αυτό οι ειδικοί έχουν καταφύγει σε λιγότερο επεμβατικές μεθόδους έρευνας, όπως αξονικές τομογραφίες και ακτινογραφίες. Παρατηρώντας το περίτεχνο εξωτερικό της μούμιας αποκαλύπτονται επίσης πληροφορίες για την κατάσταση αυτού του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Για παράδειγμα το πλατύ κολάρο που καλύπτει τον θώρακά του είναι κατασκευασμένο από πολλές σειρές χάντρες και περιλαμβάνει πόρπες με κεφάλι γερακιού, σύμφωνα με το Μουσείο της Αιγύπτου.

Η ποδιά που καλύπτει το σώμα παρουσιάζει διάφορες σκηνές, συμπεριλαμβανομένης της μούμιας ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι που περιβάλλεται από τις θεές Ίσιδα και Νέφθυδα, καθώς και τους τέσσερις γιους του Ώρου, του θεού της βασιλείας.

Το περίβλημα γύρω από τα πόδια κοσμούν επίσης δύο εικόνες του θεού Άνουβις που άνοιγε τον δρόμο του άλλου κόσμου στους νεκρούς.

Αυτές οι λεπτομέρειες υποδηλώνουν ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο με μεγάλη περιουσία και σπουδαιότητα, αλλά δεν φέρνουν τους ειδικούς πιο κοντά στο να μάθουν το όνομά του.

Η μόνη ένδειξη είναι μια βιαστικά γραμμένη επιγραφή χαραγμένη μέσα στον τάφο του, η οποία μπορεί να γράφει «Bashiri» ή «Nenu», αλλά οι ειδικοί δεν μπόρεσαν ποτέ να καταλήξουν σε μία μόνο ερμηνεία.

Καθώς οι ειδικοί συνεχίζουν να ερευνούν αυτά τα αξιοσημείωτα υπολείμματα μέσω μη επεμβατικών τεχνικών, μπορεί να ανακαλύψουν περισσότερες ενδείξεις για το ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος.

Αλλά μέχρι τότε, η μούμια Bashiri θα παραμείνει τυλιγμένη στο μυστήριο.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

Photo: pixabay