Είναι μια ζοφερή ιστορία βαμμένη από αίμα και στοιχειωμένη από βασανιστήρια. Η κόμισσα της Ουγγαρίας Elizabeth Báthory (1560-1614) ήταν είτε μανιακή δολοφόνος είτε πιόνι που ενοχοποιήθηκε από την οικογένεια και τους εχθρούς που ήθελαν να καταλάβουν τα κτήματά της.
Η Báthory συχνά ανακηρύσσεται ως η πιο διαβόητη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος όλων των εποχών, κατηγορούμενη ότι σκότωσε περισσότερες από 600 νεαρές γυναίκες μέσα στα πολυτελή κάστρα της. Σύμφωνα με το μύθο, πίστευε ότι το μπάνιο στο παρθενικό τους αίμα θα της έδινε αιώνια νεότητα. Ο υποτιθέμενος σαδισμός της Báthory έχει εμπνεύσει ταινίες , θεατρικά έργα , όπερες , τηλεοπτικές εκπομπές , ακόμη και βιντεοπαιχνίδια .
Τώρα, ωστόσο, αυτή η μακροχρόνια αφήγηση αμφισβητείται από ερευνητές που πιστεύουν ότι τα εγκλήματα της Báthory ήταν πιθανότατα υπερβολικά ως μέρος μιας συνωμοσίας εναντίον της. Ωστόσο, οι τουρίστες που ενδιαφέρονται για τον θρύλο της Báthory συνεχίζουν να ακολουθούν την ιστορία της στην Ουγγαρία , τη Σλοβακία και την Αυστρία , επισκεπτόμενοι κάστρα, κρύπτες και μουσεία.
Οι επισκέπτες της ουγγρικής πόλης Nyírbátor, περίπου 170 μίλια ανατολικά της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας, Βουδαπέστη , μπορούν να κοιτάξουν την κόμισσα στα μάτια στο Báthory Castle and Wax Museum , το οποίο παρουσιάζει κέρινα ομοιώματα της Báthory και των συγγενών της. Το μουσείο καταλαμβάνει το ανακαινισμένο κάστρο όπου, το 1560, γεννήθηκε σε μια πλούσια δυναστεία που έλεγχε την Τρανσυλβανία, τώρα μια περιοχή της Ρουμανίας .
Ωστόσο, η προνομιακή ανατροφή της Báthory είχε μολυνθεί από βία και προβλήματα υγείας, σύμφωνα με την Aleksandra Bartosiewicz, του Πολωνικού Πανεπιστημίου του Łódź, η οποία το 2018 δημοσίευσε μια ερευνητική εργασία για την κοντέσσα. «Ήδη στην ηλικία των τεσσάρων ή πέντε ετών, υπέφερε από επιληπτικές κρίσεις, βίαιες εναλλαγές της διάθεσης, καθώς και επώδυνες ημικρανίες», λέει ο Bartosiewicz.
Η Báthory ήταν επίσης εκτεθειμένη στη βαρβαρότητα. Οι υπηρέτες ξυλοκοπούνταν συνήθως σε αυτή την εποχή και, στα έξι της, παρακολούθησε μια δημόσια εκτέλεση. Στα 13 η Báthory αρραβωνιάστηκε τον 18χρονο κόμη Ferenc Nádasdy , από μια άλλη οικογένεια με επιρροή στην Ουγγαρία, και παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα. Τελικά απέκτησαν τέσσερα παιδιά.
Ως νεόνυμφοι μετακόμισαν στο Sárvár, στη δυτική Ουγγαρία, όπου ο Nádasdy εκπαίδευσε τη γυναίκα του στα βασανιστήρια. Το Κάστρο Nádasdy έγινε ο τόπος πολλών φρικαλεοτήτων, λέει ο Bartosiewicz. Για την ευχαρίστηση της Báthory, ο Nádasdy έβαλε πάνω σε ένα κορίτσι αφρό με μέλι και το άφησε να κατασπαραχθεί από έντομα. Δώρισε στην κοντέσσα γάντια με νύχια, με τα οποία χτυπούσε τους υπηρέτες της για τα λάθη τους. Περαιτέρω διαφθορά προήλθε από τη θεία της Báthory, Clara, η οποία την μύησε σε έναν σκιερό κύκλο ανθρώπων που θεωρούνταν μάγοι, μάγισσες και αλχημιστές.
Μετά τον γάμο της, η Báthory μετακόμισε στο σπίτι του συζύγου της, που τώρα ονομάζεται Nádasdy Castle, στο Sárvár της Ουγγαρίας. Είναι εκεί που ο κόμης δίδαξε και ενθάρρυνε την Báthory να βασανίσει τους υπηρέτες της, σύμφωνα με το μύθο.
Η βία της Báthory κορυφώθηκε σε ένα άλλο μεγάλο φρούριο. Τα θρυμματισμένα ερείπια του Κάστρου Čachtice είναι τώρα ένα απόκοσμο τουριστικό αξιοθέατο, που δεσπόζει πάνω από την πόλη Čachtice στη δυτική Σλοβακία, 50 μίλια βορειοανατολικά της πρωτεύουσας, Μπρατισλάβα. Οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν σε αυτήν την πανέμορφη τοποθεσία, από την οποία οι εκπληκτικές φήμες κατρακύλησαν στην πλαγιά του λόφου στις αρχές του 16ου αιώνα.
Η Báthory μετακόμισε στο Čachtice το 1604 μετά τον θάνατο του συζύγου της. Οι ιστορίες της κακίας της προς το προσωπικό έγιναν τόσο διαδεδομένες που οι τοπικές οικογένειες έκρυβαν τις κόρες τους από την υπηρεσία της, λέει ο Tony Thorne, γλωσσολόγος στο King’s College του Λονδίνου και συγγραφέας του βιβλίου Countess Dracula: The Life and Times of Elizabeth Bathory το 1998 .
Αυτό που τελικά ανέτρεψε η χήρα κόμισσα ήταν να επεκτείνει την κακοποίησή της σε θύματα ανώτερης τάξης, λέει η Rachael Bledsaw, βοηθός καθηγητής στο τμήμα ιστορίας στο Highline College της Ουάσιγκτον. «Το να σκοτώνεις δουλοπάροικους και υπηρέτες, οι οποίοι είχαν όντως λιγότερα δικαιώματα, ήταν αυθαίρετο αλλά όχι πραγματικά παράνομο για έναν ευγενή», λέει ο Μπλεντσοό, ο οποίος έγραψε μια διατριβή για τον Μπάθορυ. «Το να σκοτώσεις τους συναδέλφους σου ευγενείς, ακόμη και κατώτερους, ήταν ένα πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα και δεν μπορούσε να αγνοηθεί».
Τελικά, το 1610, ξεκίνησε μια έρευνα για δεκάδες ύποπτους θανάτους και εξαφανίσεις στο Čachtice, που ξεκίνησε από τον Matthias II , βασιλιά της Ουγγαρίας. Με τις καταθέσεις δεκάδων μαρτύρων, η Báthory συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Κάστρο Čachtice για τη δολοφονία 80 νεαρών γυναικών, λέει ο Bledsaw. Κάποιοι μάρτυρες υπολόγισαν τον αριθμό των σορών της σε περισσότερες από 600. Ωστόσο, η κόμισσα δεν καταδικάστηκε ποτέ και ο σύζυγός της δεν μπορούσε να εκδιωχθεί από τον τάφο του. Αντίθετα, τέσσερις από τους υπηρέτες της Báthory καταδικάστηκαν για βία κατά νεαρών γυναικών στα κάστρα της. Η κόμισσα, εν τω μεταξύ, παρέμεινε κλεισμένη στην ευρύχωρη φυλακή της μέχρι που πέθανε το 1614, σε ηλικία 54 ετών.
Αυτό το κάστρο συνέχισε να καταλαμβάνεται από ευγενείς για σχεδόν έναν αιώνα μετά. Σήμερα, οι επισκέπτες μπορούν να συμμετάσχουν σε ξεναγήσεις στη διαβόητη τοποθεσία και να περιηγηθούν στην έκθεση «Elizabeth Báthory—Cruelty Hidden in Lace » μέσα στην έπαυλη Drakovich στο Čachtice, όπου ένα ξύλινο άγαλμά της δεσπόζει στην πλατεία της πόλης.
Ένας θλιβερός θρύλος που επανεξετάστηκε
Στη δεκαετία του 1980 αυτή η αφήγηση άρχισε να αμφισβητείται, λέει ο Thorne. Ένα βιβλίο του 1982 από τον Σλοβάκο αρχειοφύλακα Josef Kocis περιγράφει νέες πτυχές της ζωής της Báthory, τις οποίες αρκετοί ερευνητές έχουν χρησιμοποιήσει έκτοτε ως απόδειξη μιας πιθανής συνωμοσίας εναντίον της. Μερικοί έφτασαν στο σημείο να απεικονίσουν την Báthory ως μια «ανυπεράσπιστη χήρα». Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο διάσημος Σλοβάκος σκηνοθέτης Juraj Jakubisko, στην επίσημη ιστοσελίδα του, λέει ότι την απεικόνισε στην ταινία του 2008, Báthory: Countess of Blood , η οποία «αντιτίθεται διαμετρικά στον καθιερωμένο θρύλο».
Άλλοι, όπως ο Bartosiewicz και ο Thorne, είναι πιο συγκρατημένοι στις απόψεις τους. Λένε ότι τα εγκλήματα της Báthory ήταν πιθανότατα υπερβολικά για να την απαξιώσουν – μια συνωμοσία από συγγενείς και τους Αψβούργους , μια δυναστεία που εκείνη την εποχή κυβερνούσε μια περιοχή της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας και της δυτικής Ουγγαρίας.
Ο βασιλιάς των Αψβούργων, ο βασιλιάς Ματθίας Β’ όφειλε ένα μεγάλο χρέος στην Báthory και έτσι επωφελήθηκε από τον θάνατό της, υποστηρίζει ο Bartosiewicz. Ο βασιλιάς την έβλεπε επίσης ως πολιτική απειλή, που θα μπορούσε να υποστηρίξει τις προσπάθειες του ξαδέλφου της Gabriel Báthory να αμφισβητήσει τον έλεγχο του Matthias II στη Δυτική Ουγγαρία.
Η φυλάκιση της κόμισσας βοήθησε όχι μόνο τους αντιπάλους, αλλά και τους κοντινούς της, λέει ο Thorne. Μόλις η Báthory φυλακίστηκε, μια από τις κόρες της πήρε τιμαλφή από την περιουσία της, ενώ οι γαμπροί της ήθελαν να κερδίσουν την κληρονομιά τους χωρίς να χρειαστεί να την περιμένουν να πεθάνει.
Ο Bledsaw, ωστόσο, δεν είναι πεπεισμένος ότι η Báthory ήταν ο στόχος μιας συνωμοσίας. Λέει ότι όταν πέθανε ο σύζυγος της κόμισσας, ήταν ο γιος της που κληρονόμησε την επικράτειά του και τα χρέη τους.
Ανεξάρτητα από τις αυξανόμενες αμφιβολίες για την αληθοφάνειά του, ο μακάβριος θρύλος της κόμισσας κατά συρροή δολοφόνων είναι προορισμένος να επιμείνει, λέει ο Thorne.
photo: pixabay
