Το 2003, μια γυναίκα που εργαζόταν σε ένα σούπερ μάρκετ στην Ανδαλουσία της Ισπανίας, δέχτηκε επίθεση από έναν πελάτη. Μετά το τραυματικό περιστατικό, διαγνώστηκε με διαταραχή μετατραυματικού στρες και απώλεια της ικανότητας ομιλίας της.
Αφού εξέτασε την περίπτωσή της, η Κοινωνική Ασφάλιση χορήγησε στη γυναίκα μόνιμη σύνταξη αναπηρίας, αλλά επειδή επρόκειτο για επαγγελματικό περιστατικό, η ασφαλιστική εταιρεία κρίθηκε υπεύθυνη για τα έξοδα. Χρόνια αργότερα, σύμφωνα με τακτική διαδικασία, η ασφαλιστική εταιρεία εξέτασε την υπόθεσή της και διαπίστωσε ορισμένες παρατυπίες, οι οποίες οδήγησαν σε περαιτέρω έρευνα. Πριν από μερικά χρόνια, προσέλαβε έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ που ανακάλυψε ότι η γυναίκα μιλούσε κανονικά, αλλά συνέχισε να εξαργυρώνει τις πληρωμές αναπηρίας της.
Το 2019, δεκαέξι χρόνια μετά το περιστατικό που προκάλεσε τη διαταραχή της ομιλίας της γυναίκας, η ασφαλιστική εταιρεία που ήταν υπεύθυνη για την καταβολή των επιδομάτων αναπηρίας της άρχισε να εξετάζει τα ιατρικά της αρχεία και παρατήρησε ότι κανένας από τους ειδικούς που είχε επισκεφτεί από το 2009 (οφθαλμίατρος, ορθοπεδικός και δερματολόγος) δεν είχε καταγράψει τις αναφορές της αδυναμίας της να μιλήσει. Αυτό θεωρήθηκε ασυνήθιστο, έτσι έβαλαν μια ομάδα γιατρών να επανεκτιμήσει την κατάσταση της γυναίκας και τουλάχιστον ένας ψυχίατρος ανέφερε πιθανά σημάδια απάτης.
Η υποψία ενός ιατρού εμπειρογνώμονα δεν ήταν αρκετή για να ανοίξει υπόθεση εναντίον της γυναίκας, έτσι η ασφαλιστική εταιρεία προσέλαβε έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ για να ακολουθήσει τη γυναίκα και να συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία. Μετά από μερικές εβδομάδες, ο ιδιωτικός ερευνητής ανέφερε ότι «η μουγκή γυναίκα μιλά κανονικά στο δρόμο, συνομιλεί με άλλες μητέρες έξω από τις πύλες του σχολείου, χρησιμοποιεί το κινητό της τηλέφωνο χωρίς κανένα πρόβλημα και παρακολουθεί μαθήματα Zumba».
Για να αποδείξει χωρίς αμφιβολία ότι η γυναίκα μπορούσε να μιλήσει, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ την πλησίασε στο δρόμο μια μέρα και της ζήτησε οδηγίες για το πώς να φτάσει σε ένα τοπικό πολυκατάστημα. Έπεσε ακριβώς στην παγίδα του, εξηγώντας εύγλωττα σε τέλεια ισπανικά πώς να φτάσει στο μαγαζί, χωρίς να ξέρει ότι την ηχογραφούσαν. Με αυτό το τελευταίο αποδεικτικό στοιχείο, η ασφαλιστική εταιρεία κινήθηκε νομικά για να αποδείξει ότι δεν ήταν πλέον υπεύθυνη για την παροχή επιδομάτων αναπηρίας.
Τον Ιανουάριο, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ανδαλουσίας (TSJA) αποφάνθηκε υπέρ της ασφαλιστικής εταιρείας, υποστηρίζοντας ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο ήταν έγκυρα και ότι δεν χρειαζόταν πλέον να καταβάλλει στη γυναίκα επιδόματα αναπηρίας. Απέρριψε επίσης την έφεση της γυναίκας να απορριφθεί η ηχογράφηση του ντετέκτιβ από το δικαστήριο επειδή αποτελούσε «σαφή παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων της».
Μετά την ετυμηγορία του Ιανουαρίου, σχηματίστηκε νέα δικογραφία σε βάρος της γυναίκας για να διαπιστωθεί το πρόστιμο που θα χρειαστεί να πληρώσει για παράνομη είσπραξη επιδομάτων για ανύπαρκτη κατάσταση. Η ασφαλιστική εταιρεία επίσης πιθανότατα θα μηνύσει τη γυναίκα για να διεκδικήσει τα επιδόματα που καταβλήθηκαν για 16 χρόνια.
photo: pixabay
