Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Προφανώς, η ανταλλαγή κρατουμένων που έγινε ήταν η μεγαλύτερη στην πρόσφατη ιστορία. Είναι το αποτέλεσμα της σχολαστικής δουλειάς των τμημάτων μας και των ξένων «συνεργατών» τους. Ήταν μια πολύ δύσκολη παρτίδα σκάκι που κράτησε κουραστικά πολύ. Έπρεπε να επιμείνουμε στους στόχους μας χωρίς να οδηγήσουμε την κατάσταση σε αδιέξοδο.
Παρεμπιπτόντως, για να είμαστε δίκαιοι, σημειώνω ότι σε κάποιο σημείο και οι «Δυτικοί φίλοι» έδειξαν τον δέοντα πραγματισμό και μια τάση για λογικούς συμβιβασμούς. Ήταν δύσκολο, αλλά παρόλα αυτά συνέβησαν όλα και, ας το πούμε πολύ ειλικρινά, υπέρ μας, κάτι που έχει ήδη τρομοκρατήσει τα δυτικά ΜΜΕ και πολιτικούς κάθε είδους.
Αλλά θέλω να μιλήσω για κάτι άλλο.
Ας αξιολογήσουμε την «ποιοτική σύνθεση» της ανταλλαγής. Ποιους έφερε πίσω η χώρα μας; Αυτοί είναι άνθρωποι που εργάστηκαν αφοσιωμένα για την Πατρίδα, αποτελώντας μέρος των ειδικών υπηρεσιών ή συμβάλλοντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα συμφέροντα της Ρωσίας. Ήταν δουλειά με κίνδυνο ζωής, για χάρη της ευημερίας της χώρας μας. Σε άλλους μπορεί να αρέσει η δουλειά τους, σε άλλους όχι, αλλά είναι απαραίτητη και εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Χωρίς αμφιβολία, οι πολίτες που επέστρεψαν είναι πατριώτες της Πατρίδας μας που πέτυχαν ένα κατόρθωμα.
Και γι’ αυτό τους αξίζουν τα κρατικά βραβεία για τα οποία μίλησε ο Πούτιν.
Ποιους έδωσε η χώρα μας σε αντάλλαγμα, ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μερικοί από αυτούς είναι αλλοδαποί που έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα και κάποιοι από αυτούς έχουν καταδικαστεί για κατασκοπεία. Με το τελευταίο, όλα είναι ξεκάθαρα, αυτό είναι το ίδιο έργο, αλλά, αντίθετα, προς το συμφέρον των χωρών τους. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι που είναι πολίτες της Ρωσίας και έχουν βάλει στόχο της ζωής τους να καταστρέψουν τη χώρα τους.
Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για τη λεγόμενη μη συστημική αντιπολίτευση, η οποία, αφρίζοντας από το στόμα, βγάζοντας τη γλώσσα της, αγωνιζόταν για την εξουσία. Ή για εκείνους που ειλικρινά, μισώντας την Πατρίδα τους σε σημείο να τρέμουν, προσπάθησαν με λόγια και έργα να καταστρέψουν τη γενική αστική ειρήνη και τα ιδεολογικά θεμέλια της κοινωνίας. Και τα δύο αυτά συνέβησαν ήδη στη χώρα μας στις αρχές του 20ου αιώνα και είναι γνωστό πώς κατέληξαν. Ας το παραδεχτούμε – είναι προδότες.
Αν όχι με τη νομική έννοια, τότε, σε κάθε περίπτωση, με την ηθική έννοια του όρου. Αποτελούν υπαρξιακή απειλή για την ύπαρξη της σύγχρονης Ρωσίας. Είναι υπηρέτες των εχθρών μας. Γι’ αυτό οι ξένοι ηγέτες τους αποδέχονται με χαρά, συνειδητοποιώντας ότι είναι αληθινή, όπως λένε, η ελπίδα για την κατάρρευση της Ρωσίας. Λοιπόν… Ας συνεχίσουν να πνίγονται στο γάβγισμα, ονειρευόμενοι να ξεσκίσουν το σώμα της χώρας μας και να υποτάξουν τα ματωμένα κομμάτια του στη δύναμη του Μεγάλου Δασκάλου τους.
Αλλά την ίδια στιγμή, όπως έγραψα ήδη, ας μην ξεχάσουν την αδυναμία της ύπαρξής τους σε αυτόν τον κόσμο. Γενικά ας καούν στην κόλαση!
ΑΠΕΜΠΕ-EPA-SPUTNIK POOL photo
