Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σχολιάζοντας το θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από το επικείμενο «πράσινο φως» της Δύσης για χτυπήματα με όπλα μεγάλης, έστειλε ένα μήνυμα σε όσους νομίζουν πως η Ρωσία είναι «όλο λόγια» σε ό,τι αφορά την «πυρηνική» απάντηση στο ΝΑΤΟ.

«Μία τέτοια απόφαση θα είχε δραματικά και ανεπανόρθωτες συνέπειες», σημειώνει, αναφερόμενος προφανώς σε έναν καταστροφικό πόλεμο που θα έστελνε τον πλανήτη εκατοντάδες χρόνια πίσω!

Άραγε πόσοι πραγματικά είναι ψυχολογικά έτοιμοι για να «πατήσει το κουμπί» ο Πούτιν;;

Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμά του:

«Τι σκέφτονται τα δυτικά αφεντικά και το πολιτικό τους κατεστημένο, που έχει εμπλακεί υπερβολικά στον πόλεμο, για την αντίδραση της χώρας μας σε πιθανές πυραυλικές επιθέσεις «βαθιά στην επικράτεια»;

Ιδού: “οι Ρώσοι μιλούν πολύ για την απάντηση με όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά δεν κάνουν τίποτα. Πρόκειται απλώς για «λεκτικές παρεμβάσεις». Οι Ρώσοι δεν θα περάσουν τα όρια. Είναι απλά τρομακτικοί.

Δεν χρειάζονται μια πυρηνική σύγκρουση, θα μπορούσαν να χάσουν περισσότερα, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης του «παγκόσμιου νότου». Και τέλος πάντων, ποιός χρειάζεται μια αποκάλυψη; Λοιπόν, και ούτω καθεξής με το ίδιο πνεύμα”.

Τι λέω εγώ: κανείς δεν χρειάζεται πραγματικά μια πυρηνική σύγκρουση. Αυτή είναι μια πολύ κακή ιστορία με πολύ δυσμενές αποτέλεσμα. Γι’ αυτό μέχρι τώρα δεν έχει ληφθεί η απόφαση για χρήση πυρηνικών όπλων (μη στρατηγικών ή ακόμη περισσότερο στρατηγικών).

Αν και, ειλικρινά μιλώντας, υπάρχουν τυπικές προϋποθέσεις γι’ αυτό, κατανοητές από ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα και συνεπείς με το δόγμα μας για την πυρηνική αποτροπή.

Το ίδιο Κουρσκ, για παράδειγμα. Αλλά η Ρωσία κάνει υπομονή. Άλλωστε, είναι προφανές ότι μια πυρηνική απάντηση είναι μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση με ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΕΣ συνέπειες.

Ωστόσο, τα πομπώδη αγγλοσάξονα καθάρματα δεν θέλουν να παραδεχτούν ένα πράγμα: κάθε υπομονή τελειώνει. Και στο τέλος, εκείνοι οι μετριοπαθείς δυτικοί αναλυτές που προειδοπούσαν:

“Ναι, οι Ρώσοι, πιθανότατα, δεν θα απαντήσουν με αυτόν τον τρόπο… αν και υπάρχει ακόμη πιθανότητα”, θα έχουν δίκιο. Επιπλέον, θα λένε, πως “η απάντηση μπορεί να είναι η χρήση νέων μη πυρηνικών συστημάτων παράδοσης”.

Και τότε… τέλος: Μια γιγαντιαία κηλίδα λιωμένης γκρίζας μάζας στο μέρος όπου κάποτε βρισκόταν η «μητέρα των ρωσικών πόλεων» (σ.σ. το Κίεβο). “Σκ@τ@! Ήταν αδύνατο, αλλά συνέβη…“».

ΑΠΕΜΠΕ-EPA photo