Ούτε καταλάβαν οι περισσότεροι πως προχώρησαν οι εξελίξεις για το Κουρδικό. Τον περασμένο Οκτώβριο, μια απροσδόκητη χειρονομία του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, του ηγέτη του υπερεθνικιστού κόμματος MHP της Τουρκίας και βασικού συμμάχου του τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής.
Η χειραψία του με βουλευτές του φιλοκουρδικού κόμματος Ισότητα και Δημοκρατία των Λαών (DEM), και η πρόσκληση του φυλακισμένου ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) Abdullah Ocalan να «έρθουν να μιλήσουν» στο κοινοβούλιο λέγοντας «Οι Τούρκοι και οι Κούρδοι πρέπει να αγαπιούνται ο ένας τον άλλον » – σηματοδότησε μια πιθανή αλλαγή σελίδας στο κουρδικό ζήτημα, όπως τονιζόταν λίγο πριν την έκκληση Οτσαλάν στους Κούρδους να παραδώσουν τα όπλα.
Ενώ η ρητορική του Μπαχτσελί έδινε έμφαση στον τερματισμό της τρομοκρατίας, άνοιξε επίσης την πόρτα για επίλυση του κουρδικού ζητήματος με πολιτικά μέσα. Αυτή η απροσδόκητη κίνηση έκτοτε κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα της Τουρκίας, εν μέσω της πιθανότητας να διαμορφωθεί μια νέα ειρηνευτική διαδικασία.
Πράγματι, όπως διαβάσατε νωρίτερα, ο ηγέτης του PKK κάλεσε τους Κούρδους να παραδώσουν τα όπλα. Η κατάληξη αυτού του γεγονότος δεν μπορεί να εκτιμηθεί με ακρίβεια, καθώς ούτε οι Κούρδοι είναι σίγουρο πως θα καταθέσουν τα όπλα, ούτε οι Τούρκοι πως θα τηρήσουν αυτά που υποσχέθηκαν.
Στους Κούρδους έχει ειπωθεί πως θα τους δοθούν πολιτικά δικαιώματα, θα τους παραχωρηθεί το δικαίωμα να μιλούν την μητρική τους γλώσσα, ενώ υποτίθεται θα απελευθερωθούν πολιτικοί κρατούμενοι, με τον Οτσαλάν να τεθεί ίσως σε περιορισμό στην οικεία του.
Πρόκειται για μια υπολογισμένη πολιτική κίνηση ή σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας πολιτικής εποχής, στην οποία οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν πως θέλουν να υπάρχει επίσημα κουρδικός παράγοντας στην περιοχή;
Ο Ερντογάν προσπαθεί να «παγιδέψει» τους Κούρδους, προσπαθεί να αποδείξει στους μεγάλους πως μπορεί να «λύσει» ειρηνικά το κουρδικό ή και τα δύο μαζί;
Θα παίξουν ρόλο και οι εξελίξεις στην Συρία
Το περιφερειακό πλαίσιο, ιδιαίτερα οι εξελίξεις στη Συρία , θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην διαμόρφωση αυτής της διαδικασίας, όπως σχολιάζεται. Η μεταβαλλόμενη δυναμική έχει επηρεάσει σημαντικά τη θέση του PKK στην Συρία, όπου οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), μια ομάδα υπό την ηγεσία των Κούρδων, παραμένουν βασικός παράγοντας.
Ένα από τα κεντρικά ζητήματα είναι εάν οι μαχητές των SDF θα ενσωματωθούν στον συριακό στρατό ή θα διατηρήσουν μια ξεχωριστή στρατιωτική παρουσία. Το αποτέλεσμα θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην στάση του PKK και στην απάντησή του στην αναμενόμενη έκκληση του Οτσαλάν για αφοπλισμό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις.
Ένα άλλο επίμαχο ζήτημα είναι η διοικητική δομή των περιοχών με κουρδική πλειοψηφία στη Συρία. Ενώ η Τουρκία και η συριακή κυβέρνηση υποστηρίζουν ένα ενιαίο κράτος, οι SDF αναζητούν ένα αποκεντρωμένο μοντέλο που επιτρέπει την τοπική διακυβέρνηση. Η επίλυση αυτών των διαφορών θα διαμορφώσει ευρύτερη περιφερειακή δυναμική και θα επηρεάσει τις προοπτικές για ειρήνη στην Τουρκία. Στην Άγκυρα γνωρίζουν πως οι Κούρδοι Συρίας και Τουρκίας θέλουν να ενωθούν σε ενιαία κρατική οντότητα. Βέβαια υπάρχουν πάντα οι πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, οι οποίες τους διχάζουν.
Ξεκινά σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος στην γειτονιά μας με την προοπτική να αλλάξουν σύνορα. Αν η Τουρκία χάσει από τους Κούρδους από πού θα επιδιώξει να πάρει;
