Το δικαστήριο εξήγησε ότι η απόφαση για τη μετατροπή της σχολικής γλώσσας στα λετονικά ήταν έγκυρη σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο της χώρας και τις διεθνείς υποχρεώσεις.

Η Λετονία, πρώην μέλος της Σοβιετικής Ένωσης, κέρδισε την ανεξαρτησία του το 1990 και έγινε επίσημα κράτος το 1991, με μεγάλο ρωσόφωνο πληθυσμό να ζει στην επικράτειά της.

Το άρθρο 4 του συντάγματος της Λετονίας αναγνωρίζει την λετονική ως επίσημη εθνική γλώσσα. Επιπλέον, το άρθρο 114 παρέχει στις εθνοτικές μειονότητες το δικαίωμα να διατηρήσουν την γλώσσα τους.

Ο νόμος για την εκπαίδευση του 1998 και ο νόμος γενικής εκπαίδευσης του 2000 απαιτούν από όλα τα δημόσια σχολεία να χρησιμοποιούν τα λετονικά ως κύρια γλώσσα διδασκαλίας, ενώ ορισμένα ιδιωτικά ιδρύματα επιλέγουν τα ρωσικά ως γλώσσα διδασκαλίας.

Το 2018 ψηφίστηκε διάταξη για την τροποποίηση του νόμου για την γενική εκπαίδευση, ο οποίος καθιστούσε υποχρεωτική την διδασκαλία στη λετονική γλώσσα σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών ιδρυμάτων.

Αυτό πυροδότησε διαμαρτυρίες μεταξύ του ρωσόφωνου πληθυσμού και οι πολέμιοι της μεταρρύθμισης υπέβαλαν αίτηση το 2023 κατά του νόμου επειδή, κατά την άποψή τους, παραβιάζει το δικαίωμα στην καθολική εκπαίδευση σε μια μειονοτική γλώσσα. Το αίτημά τους απορρίφθηκε!

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών είχε ήδη καταγγείλει μια «γλωσσική γενοκτονία» στην Ουκρανία και την Βαλτική τον Ιούνιο.

photo αρχείου ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA-EPA