Υπό την επιστημονική καθοδήγηση της αρχαιολόγου Simona Formola, εξερευνάται μια εκτεταμένη έκταση άνω των 150 τετραγωνικών μέτρων —προστατευόμενη στο παρελθόν με υπουργικό διάταγμα—, αποκαλύπτοντας ταφικές κατασκευές αξιοσημείωτου ιστορικού ενδιαφέροντος.
Μεταξύ των πιο σημαντικών ανακαλύψεων είναι δύο ταφικοί περίβολοι που διατηρούν μεγάλα τμήματα της αρχικής τους επένδυσης . Οι τοίχοι τους, αρχικά διακοσμημένοι σε λευκή απόχρωση και αργότερα εμπλουτισμένοι με κόκκινες λεπτομέρειες, πλαισιώνουν έναν κεντρικό χώρο όπου έχει εντοπιστεί ένα βαθύ πηγάδι , που προφανώς χρησιμοποιείται για θρησκευτικές τελετές ή τελετουργίες που σχετίζονται με τις ταφικές πεποιθήσεις της κοινότητας.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αρχιτεκτονικό στοιχείο της ανασκαφής είναι ένα τετράγωνο μαυσωλείο που χτίστηκε με την τεχνική opus reticulatum , χρησιμοποιώντας γκρίζους ογκόλιθους. Με διαστάσεις τρία μέτρα ανά πλευρά, διαθέτει επιχρισμένες κόγχες στους εσωτερικούς τοίχους του, σχεδιασμένες να στεγάζουν τεφροδόχους, υποδηλώνοντας παρατεταμένη χρήση της νεκρόπολης για πολλές γενιές.
Η ομάδα των αρχαιολόγων έχει επίσης καταγράψει περίπου είκοσι ταφές κατανεμημένες κατά μήκος των περιμετρικών τοίχων. Αυτοί οι τάφοι αντιστοιχούν σε διάφορους τύπους ταφής που χρησιμοποιούνταν στην αρχαία Ρώμη.
Τα υλικά στοιχεία που βρέθηκαν στην τοποθεσία επιτρέπουν μια χρονολογία που εκτείνεται από τα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. έως τα μέσα της Αυτοκρατορικής περιόδου , μεταξύ του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ. Η στρωματογραφία των κατασκευών, μαζί με την ανακάλυψη τάφων – συμπεριλαμβανομένων νομισμάτων, λαμπτήρων και μικρών κεραμικών αγγείων – παρέχει πληροφορίες για αλλαγές στα ταφικά έθιμα και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις σε αυτή τη ρωμαϊκή κοινότητα.
Μια από τις πιο αξιόλογες ανακαλύψεις αυτής της αρχαιολογικής εκστρατείας είναι μια μαρμάρινη ταφική επιγραφή που αναφέρει έναν μονομάχο . Η επιγραφή αυτή, που είναι εξαιρετικά διατηρημένη, αποτελεί μοναδική μαρτυρία για την αντίληψη και τη μνήμη αυτών των μαχητών στη ρωμαϊκή κοινωνία. Η παρουσία του στο Liternum υποδηλώνει ότι η πόλη ήταν το σπίτι των μονομάχων που, μετά την καριέρα τους στην αρένα, βρήκαν εκεί την τελευταία τους θέση ανάπαυσης.
Ο Έφορος Αρχαιολογίας, Mariano Nuzzo, τόνισε τη σημασία αυτών των ευρημάτων, σημειώνοντας ότι η περιοχή του Giugliano βιώνει μια εξαιρετική περίοδο ανακαλύψεων, πρώτα με τον τάφο του Κέρβερου και τώρα με αυτήν τη νεκρόπολη. Η ποιότητα των κατασκευών και η εξαιρετική κατάσταση διατήρησής τους εμπλουτίζουν την κατανόησή μας για την ιστορία της αποικίας Liternum και εμβαθύνουν τη μελέτη του κοινωνικοπολιτισμικού πλαισίου της εποχής .
Η ανακάλυψη εγείρει επίσης νέα ερωτήματα σχετικά με τη χωρική οργάνωση της ρωμαϊκής αποικίας, ιδιαίτερα σχετικά με τη διάταξη της αρχαίας Via Domitiana , του δρόμου που συνέδεε τη νότια Ιταλία με τη Ρώμη και του οποίου τα περιθώρια στεγάζονταν παραδοσιακά νεκροπόλεις και ταφές.
Η έρευνα συνεχίζεται και καθώς οι ανασκαφές προχωρούν και τα ανακτηθέντα υλικά υπόκεινται σε ενδελεχή μελέτη, αναμένεται ότι η γνώση σχετικά με αυτήν την ιστορικά σημαντική τοποθεσία θα επεκταθεί σημαντικά. Η Εποπτική Αρχή επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της για την προστασία και τη διάδοση αυτών των πολιτιστικών αγαθών, διασφαλίζοντας ότι τα απομεινάρια που ανακαλύφθηκαν θα διατηρηθούν και θα καταστούν προσβάσιμα τόσο στην επιστημονική κοινότητα όσο και στο ευρύ κοινό.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
