Σύντομα όμως συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο για μια κατακερματισμένη ξύλινη άκρη λόγχης και το παρουσίασε στη Γεωλογική Εταιρεία του Λονδίνου. Για πολύ καιρό, οι μελετητές αμφέβαλλαν για την αυθεντικότητά του, πιστεύοντας ότι οι πρώιμοι άνθρωποι δεν είχαν τις απαραίτητες δεξιότητες για να φτιάξουν ένα δόρυ και βασίζονταν στον καθαρισμό για να αποκτήσουν τροφή. Η ανακάλυψη του Γουόρεν θεωρήθηκε ακόμη και από ορισμένους ως ανιχνευτής χιονιού που χρησιμοποιείται για την εύρεση κατεψυγμένων σφαγίων.
Ωστόσο, η ανακάλυψη μιας κυκλικής τρύπας σε μια ωμοπλάτη αλόγων που ανασκάφηκε στο Boxgrove άλλαξε αυτές τις απόψεις, καθώς θεωρήθηκε ότι είχε γίνει από μια άκρη δόρατος και είναι 100.000 χρόνια παλαιότερη από τη λόγχη Clacton.
Το δόρυ αποτελείται από μια ακονισμένη άκρη από κλαδί πουρνάρι. Βρέθηκε σπασμένο σε δύο κύρια κομμάτια , αλλά όταν ανακατασκευάστηκε, αναγνωρίστηκε ως μια λεπτώς κατασκευασμένη ξύλινη λόγχη που χρονολογείται πάνω από 400.000 χρόνια . Αυτό το καθιστά το παλαιότερο γνωστό επεξεργασμένο ξύλινο εργαλείο.
Μετρούσε 38,7 εκατοστά σε μήκος επί 39 χιλιοστά σε διάμετρο, αν και η αποξήρανση κατά τις πρώτες δεκαετίες αποθήκευσης το μείωσε στα 36,7 εκατοστά σε μήκος κατά 37 χιλιοστά σε διάμετρο. Σταθεροποιήθηκε το 1952 με επεξεργασία εμποτισμού με κερί.
Η τοποθεσία όπου βρέθηκε η άκρη της λόγχης Clacton περιείχε αρχαίες αποθέσεις ιζημάτων, επιτρέποντας τη ραδιομετρική χρονολόγηση και ανάλυση του περιβάλλοντος που διατηρήθηκε σε αυτά τα ιζήματα. Χάρη σε αυτό, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι η λόγχη κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μεσοπαγετώνων στη Βρετανία γνωστή ως Hoxnian . Κατά τη διάρκεια αυτής της θερμότερης φάσης, μεταξύ 430.000 και 360.000 ετών πριν, η Βρετανία θα είχε καλυφθεί από δάση από πεύκα, σημύδες, βελανιδιές και άλλα δέντρα.
Επιπλέον, οι ερευνητές προτείνουν ότι θα μπορούσε να είχε κατασκευαστεί με ένα κυρτό εργαλείο πυριτόλιθου, παρόμοιο με αυτά που βρέθηκαν στην τοποθεσία.
Η ανακάλυψή του παρείχε σαφείς αποδείξεις ότι οι άνθρωποι που κατοικούσαν στη Βρετανία κατά τη διάρκεια της μεσοπαγετωνικής περιόδου του Χόξνι χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα εργαλεία για να κυνηγήσουν και να επιβιώσουν σε αυτά τα δάση.
Πριν από αυτό το εύρημα, τα παλαιότερα ξύλινα αντικείμενα στη Βρετανία χρονολογούνται μόλις 12.000 χρόνια πριν . Το δόρυ Clacton σημείωσε πίσω το ρεκόρ χειροτεχνίας του ξύλου για περισσότερα από 400.000 χρόνια.
Το στυλ και η δεξιοτεχνία της μύτης του δόρατος παρείχαν επίσης στοιχεία για τον κατασκευαστή του. Οι αρχαιολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατασκευάστηκε από τον Homo heidelbergensis , ένα πρωτόγονο ανθρώπινο είδος και πιθανό πρόγονο των Νεάντερταλ. Ο H. heidelbergensis επέδειξε ευφυΐα και ικανότητες συγκρίσιμες με εκείνες των σύγχρονων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας, της σύνθετης κατασκευής εργαλείων και του συντονισμένου κυνηγιού.
Το δόρυ Clacton πυροδότησε ένα κύμα έρευνας για αρχαία ξύλινα αντικείμενα σε όλη την Ευρώπη. Αλλά μόλις το 1994 ανακαλύφθηκε ένα άλλο παράδειγμα αρχαίας κατασκευής ξύλινων εργαλείων σε μια μεγάλη τοποθεσία στη Γερμανία που ονομάζεται Schöningen. Εκεί βρέθηκε ένας θησαυρός από ξύλινα δόρατα που χρονολογούνται 300.000-400.000 χρόνια, μαζί με διάφορα οστά ζώων από τη σφαγή αλόγων και άλλων μεγάλων θηραμάτων.
Επειδή μόνο η άκρη του δόρατος Clacton σώζεται, οι λόγχες Schöningen, επίσης κατασκευασμένες από τον Homo heidelbergensis , θεωρούνται οι αρχαιότεροι που παραμένουν άθικτοι . Ήταν σκαλισμένα από ξύλο έλατου και πεύκου, μήκους μεταξύ 2 και 3 μέτρων, και είχαν λεπτές βάσεις που μπορούσαν να χωρέσουν σε ξύλινη λαβή για να μεγιστοποιήσουν τη δύναμη και την ακρίβεια όταν πετούσαν πάνω από το θήραμα.
Ωστόσο, αν και το Schöningen προσφέρει μια τεράστια συλλογή από δόρατα, το δόρυ Clacton εξακολουθεί να έχει ιδιαίτερη σημασία. Αντιπροσωπεύει ένα από τα πρώτα αποδεικτικά στοιχεία τέτοιων εξελιγμένων ξύλινων εργαλείων που χρησιμοποιούνται για το κυνήγι από τους πρώτους ανθρώπους.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
