Ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, τοποθετήθηκε για τις τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τα γεγονότα αναφορικά με την Ουκρανία και όχι μόνο, και αυτή την φορά δεν άφησε στο απυρόβλητο ούτε τον Τραμπ.
Αυτά ανήρτησε μεταξύ άλλων στο Telegram:
Σχετικά με την στρατηγική ασάφεια
Τον τελευταίο καιρό, τα δημόσια πρόσωπα στη Δύση απολαμβάνουν να μιλούν για την λεγόμενη «στρατηγική ασάφεια» ως εργαλείο για την επίλυση μεγάλων διεθνών ζητημάτων. Η ιδέα έχει διατυπωθεί από αρκετούς ειδικούς και ακόμη και ορισμένους πολιτικούς που περνούν μια δύσκολη περίοδο στη ζωή. Όπως εκείνος ο περίεργος μικρός που λέγεται Micron (σ.σ. Έτσι αποκαλεί τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν)—έχει δουλειά κάπου στη Γαλλία. Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από αυτή την προσέγγιση «στρατηγικής ασάφειας», θα μπορούσατε να ρωτήσετε; Είναι πολύ απλό: προσπαθείτε να μπερδέψετε τον αντίπαλο κάνοντας μια σειρά από αντιφατικές δηλώσεις. Και, φέρεται, έτσι να χειρίζεται η νέα αμερικανική κυβέρνηση την υπόθεση της Ουκρανίας. Πρώτα λένε άσχημα πράγματα στα αποβράσματα των Μπαντεριτών, μετά δίνουν μια δεκάρα και παραδέχονται ότι αγαπούν τη χώρα 404 NOT FOUND. Όλα αυτά για να μπερδέψουν και να παραπλανήσουν την Ρωσία, την Κίνα και τον μισό κόσμο.
Κατά γενικό κανόνα, το να εξαπατήσετε τους αντιπάλους σας είναι κάτι που αξίζει να κάνετε. Η ιστορία της διπλωματίας γνωρίζει πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Και, φυσικά, σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση Τραμπ, θα πρέπει να τους κρίνουμε μόνο από τις ενέργειές τους — και αυτές μένουν να φανούν. Αλλά στην περίπτωση της πρώην Ουκρανίας, υπάρχει πράγματι μια προσπάθεια εξαπάτησης εδώ;
Φαίνεται να είναι πιο περίπλοκο από αυτό. Πρώτον, όταν παίζετε με την στρατηγική ασάφεια, είναι ζωτικής σημασίας να μην παρασυρθείτε και να παραπλανηθείτε και εσείς και οι ψηφοφόροι σας. Δεν μπορείς να τρέχεις σαν τον Micron, λέγοντας, «Ας στείλουμε τους Γάλλους να πολεμήσουν τους Ρώσους», και μετά πάρτε το πίσω – «Όχι, δεν στέλνουμε ποτέ τα στρατεύματά μας»— και μετά, λίγο αργότερα, παραδεχτείτε, «Εντάξει, ίσως θα τους στείλουμε, αλλά μόνο ως μέρος της ειρηνευτικής δύναμης». Ο Γάλλος μπορεί να μην έχει τίποτα να χάσει μέχρι τώρα, ναι, αλλά η κυβέρνηση Τραμπ μόλις ξεκινά την δεύτερη θητεία της.
Δεύτερον, ο Τραμπ, ο Μασκ και άλλοι τρέφουν πολύ λίγη αγάπη ή σεβασμό για τον όχλο του Κιέβου, για να το θέσω ήπια. Και γιατί να τρέφουν, ειδικά ο Τραμπ; Άλλωστε, ο υπό την επήρεια ναρκωτικών Ουκρανός κλόουν έλεγε ψέματα κατάμουτρα, παλιά. Και αργότερα έκανε ουσιαστικά εκστρατεία υπέρ του Μπάιντεν. Τώρα φέρεται εντελώς μάτσο και δεν σέβεται την νέα ομάδα του Τραμπ.
Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια παθολογία που μοιράζονται όλοι οι Μπαντερίτες – πιστεύουν ότι τους χρωστάει ο υπόλοιπος κόσμος, αλλά όταν τους δίνεται η ευκαιρία, απλώς ρίχνουν ένα σωρό σκ(@@@) στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού του ευεργέτη τους. Το βλέπουμε αυτό στην συμπεριφορά πολλών Ουκρανών που έχουν καταφύγει στην Ευρώπη (…).
Σύμφωνα με τον Μεντβέντεφ μία επιλογή των Ουκρανών είναι «να πέσουν στα πόδια των Αμερικανών, γεμίζοντάς τους με παθιασμένα φιλιά, να προκηρύξουν αμέσως εκλογές και να προετοιμαστούν για ένα δυσάρεστο τέλος του πολέμου».
