Αυτή η αρχαία τελετή θυσίας περιλάμβανε την προσφορά παιδιών στους θεούς στην κορυφή ψηλών βουνών και ηφαιστείων. Νέες μελέτες εξετάζουν τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτούς τους ιερούς χώρους. Δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα tambos, που είναι σταθμοί ανάπαυσης που χτίζονται κατά μήκος του δρόμου για να βοηθήσουν τους προσκυνητές στο επίπονο ταξίδι τους.
Το τελετουργικό Capacocha ξεχώρισε ως μια από τις πιο σημαντικές τελετές στην Αυτοκρατορία των Ίνκας. Οι άνθρωποι το έκαναν για να κατευνάσουν τους θεούς και να εξασφαλίσουν την ευημερία. Οι Ίνκας επέλεγαν τόσο αγόρια όσο και κορίτσια από ευγενείς οικογένειες για αυτές τις θυσίες, θεωρώντας αυτό ως μεγάλη τιμή και μέσο εξασφάλισης πολιτικής εύνοιας για τις οικογένειές τους. Το ταξίδι ξεκίνησε στο Κούσκο, την πρωτεύουσα των Ίνκας. Εκεί, τα παιδιά παρέλασαν τελετουργικά γύρω από τέσσερα μεγάλα αγάλματα. Αυτά τα αγάλματα αντιπροσώπευαν τον Δημιουργό, τον Θεό Ήλιο, τον Θεό της Σελήνης και τον Θεό της Βροντής. Μετά από αυτό, τα παιδιά ξεκίνησαν ένα μακρύ προσκύνημα σε απομακρυσμένα ιερά γνωστά ως huacas. Σε αυτές τις τοποθεσίες έγινε η τελική θυσία.
Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antiquity έδωσε νέες γνώσεις για τα tambo κατά μήκος αυτών των μονοπατιών προσκυνήματος. Επικεντρώθηκε στην ηφαιστειακή ομάδα Chachani και στο αδρανές ηφαίστειο Pichu Pichu στο νότιο Περού. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε δορυφορική χαρτογράφηση και φωτογραμμετρική απεικόνιση για να εξετάσει τη χωρική διάταξη αυτών των δομών. Τα ευρήματά τους δείχνουν μια ιεραρχική οργάνωση που αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές διαιρέσεις μεταξύ των προσκυνητών.
Τα tambos βρέθηκαν να χωρίζονται σε δύο διακριτά τμήματα: μια μεγαλύτερη περιοχή χαμηλότερου υψομέτρου με πολλά κτίρια και ένα μικρότερο τμήμα μεγαλύτερου υψομέτρου με λιγότερες κατασκευές. Στο Chachani, ο κάτω χώρος ανάπαυσης tambo είχε 14 κτίρια γύρω από μια κεντρική αυλή, ή kancha, που χρησίμευε ως τόπος συγκέντρωσης μεγάλων ομάδων ταξιδιωτών. Από την άλλη πλευρά, το ψηλότερο Tambo είχε μόνο ένα κτίριο δίπλα σε έναν μεγάλο βράχο που σηματοδοτούσε την τελευταία στάση πριν από την κορυφή, η οποία χρειάστηκε περίπου έξι ώρες για να φτάσει. Οι Ίνκας έχτισαν μικρά καταφύγια κατά μήκος του δρόμου για να δώσουν στους προσκυνητές ένα μέρος για να ξεκουραστούν, και μερικά από αυτά τα καταφύγια στέκουν ακόμα και σήμερα.
Παρόμοιο μοτίβο παρατηρήθηκε στο Pichu Pichu, όπου το κάτω tambo είχε οκτώ κτίρια γύρω από ένα kancha, ενώ το πάνω tambo αποτελούνταν από μια δομή τριών δωματίων που βρίσκεται δίπλα σε ένα βράχο σε σχήμα ηφαιστείου. Η χωρική οργάνωση αυτών των ταμπό υποδηλώνει ότι σχεδιάστηκαν για να φιλοξενούν προσκυνητές από διαφορετικές κοινωνικές θέσεις, όπως ιερείς, θύματα θυσιών, τις οικογένειές τους και άλλους που εμπλέκονται στη λατρεία της huaca. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα κάτω tambo πιθανότατα χρησίμευαν ως κοινόχρηστα σημεία συγκέντρωσης, ενώ τα επάνω tambo προορίζονταν για μικρότερες, πιο αποκλειστικές τελετουργίες.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
