ΗΠΑ και Κίνα! Πρόκειται να τα βρουν; Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν παρευρέθηκε στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, πριν μερικές μέρες, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις του τελευταίου ότι θα τον προσκαλούσε. Ωστόσο, στη θέση του παρευρέθηκε ο Χαν Ζενγκ, αντιπρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Ενώ ο Χαν κατέχει επίσημο ρόλο, το πιο σημαντικό πρόσωπο είναι ο Λι Κιάνγκ, πρόεδρος της κινεζικής κυβέρνησης.
Αυτό στέλνει ένα σαφές μήνυμα βάσει εκτιμήσεων: Η Κίνα περιμένει από τις ΗΠΑ να κάνουν μια γεωπολιτική προσφορά-προσέγγιση. Ο Τραμπ, από την πλευρά του, δήλωσε ότι σκοπεύει να «βελτιώσει» τις σχέσεις με το Πεκίνο. Ωστόσο, η προηγούμενη θητεία του και η προεκλογική του ρητορική δείχνουν φαινομενικά την επιθυμία να περιορίσει την ανάπτυξη της Κίνας, ιδιαίτερα στην προηγμένη τεχνολογία. Άλλοι πάλι λένε πως και με τον «Δράκο», ο Τραμπ θέλει να επιχειρήσει προσέγγιση με συγκεκριμένη ρητορική, προκειμένου να μην προκληθεί η εντύπωση πως υποχωρεί και σε σχέση με το Πεκίνο.
Άλλωστε η κινεζική τεχνολογία ταυτοποίησης και ελέγχου θα μπορούσε να φανεί, αρχικά, χρήσιμη και στην Δεξιά των ΗΠΑ, η οποία θέλει εξίσου ψηφιακή διακυβέρνηση και επιτήρηση της κοινωνία όπως η Κίνα. Βέβαια ο Τραμπ θα προτιμούσε την πρωτοκαθεδρία και σε αυτόν τον τομέα, για αυτό και στόχος του δεν αποκλείεται να είναι το να περιορίσει την μεταφορά ορισμένων τεχνολογιών που θα μπορούσαν να επιτρέψουν στην Κίνα να ξεπεράσει τις ΗΠΑ, ειδικά σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η παραγωγή μικροτσίπ και η βιοτεχνολογία.
Μια άλλη προτεραιότητα για τον Τραμπ είναι να κρατήσει τα ανταγωνιστικά κινεζικά προϊόντα έξω από την αμερικανική αγορά. Αυτό πιθανότατα θα σημαίνει τη συνέχιση ή ακόμη και την κλιμάκωση των κυρώσεων εναντίον μεγάλων κινεζικών. Όπως σχολιάζεται, ο Τραμπ χρησιμοποιεί αυτές τις κυρώσεις ως μοχλό, δημιουργώντας μια σειρά μέτρων κατά της Κίνας για να ενισχύσει την διαπραγματευτική του θέση.
Πολλά θα φανούν μετά από ενδεχόμενη συνάντηση Τραμπ-Σι. Στο τραπέζι ίσως «πέσουν» και πιο πιεστικά θέματα όπως η Ταϊβάν και η σύγκρουση στην Ουκρανία. Ο Τραμπ μπορεί να επιδιώξει να χρησιμοποιήσει την Ταϊβάν ως μοχλό κατά της Κίνας, δοκιμάζοντας τον βαθμό στον οποίο οι ΗΠΑ μπορούν να πιέσουν σε αυτό το ζήτημα.
Όσον αφορά την Ουκρανία, οι ΗΠΑ είναι επιφυλακτικές να επιτρέψουν στην Κίνα να διεκδικήσει τα φώτα της δημοσιότητας παίζοντας εξέχοντα ρόλο στην επίλυση της σύγκρουσης. Ο Τραμπ πιθανότατα θα επιδιώξει να αποτρέψει την Κίνα από το να αποκτήσει διπλωματικό κύρος ως ειρηνοποιός.
Επιπλέον, πιθανότατα θα επιχειρήσει να βάλει σφήνα μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, αποδυναμώνοντας την συνεργασία τους. Δεδομένων των ενεργειακών προμηθειών της Ρωσίας, των εξαγωγών τροφίμων και της πολιτικής υποστήριξης, μια τέτοια διάσπαση θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την Κίνα, τονίζεται. Εντούτοις μάλλον είναι δύσκολο να το καταφέρει αυτό ο Τραμπ. Ο μόνος τρόπος να στραφούν ΗΠΑ και Κίνα κατά της Ρωσίας είναι η Μόσχα να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, μακριά από τα δύο κέντρα εξουσίας της παραδοσιακής δεξιάς τάξης πραγμάτων και της αριστερόστροφης διεθνιστικής.
Για την ώρα αυτό που προέχει είναι οι υπερδυνάμεις να συνεννοηθούν, προκειμένου να επιτευχθεί παγκόσμια ειρήνη στρατηγικής σημασίας.
