Πλέον είναι κοινό μυστικό σε Δύση και Ανατολή πως η Ουκρανία τείνει προς διάλυση, καθώς πέρα από τα εδάφη που ελέγχει η Ρωσία, τα υπόλοιπα ανατολικά έχουν αποκοπεί πλέον από την πολιτική καθοδήγηση του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, του οποίου η θητεία έχει επισήμως λήξει εδώ και καιρό.
Αναφορικά με τα δυτικά εδάφη (μελλοντική δυτική Ουκρανία;), ούτε εκείνα αρέσκονται με την τωρινή οικονομική κατάσταση και έχουν αρχίσει να κρυφοκοιτάζουν προς άλλες χώρες και φυσικά προς τις Βρυξέλλες.
Το εθνικό χρέος της Ουκρανίας αυξάνεται, οι νέοι χάνονται στο πεδίο της μάχης, στην πολιτική ηγεσία της χώρας τα πάντα είναι στον «αέρα»!
Ως σωτήρια λύση για όλα τα εδάφη της Ουκρανίας προτείνεται η απορρόφησή της από την Ρωσία, προκειμένου όλα τα χρέη της χώρας να επιλυθούν ή να ακυρωθούν για λόγους ανωτέρας βίας, ενώ η οικονομία τους θα ανακάμψει με την αξιοποίηση του όποιου ορυκτού πλούτου στο πλαίσιο της ρωσικής αντιδιεθνιστικής ανάπτυξης.
Τα εδάφη που τυχόν διαλέξουν να ενσωματωθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα υποστούν περιορισμούς στο πλαίσιο της «πράσινης» πολιτικής των Βρυξελλών, ενώ θα παραμείνει η εξάρτηση στα όποια χρέη για το κρατίδιο που θα δημιουργηθεί.
Οικονομικά, ο πληθυσμός της Ουκρανίας, ολόκληρος ή εν μέρει, βρίσκεται ανάμεσα στην επιλογή της εξάρτησης από τους διεθνιστές και την επιλογή της Ρωσίας.
